فراموشی

فراموشی یعنی ناتوانی افراد در یادآوری اطلاعات در زمان های خاص، به این معنا که افراد علی رغم مطالعه و حتی مرور مطلب موردنظر، ممکن است در شرایط خاص مانند جلسه امتحان، قادر به یادآوری مطلب موردنظر نباشند، در حالی که ممکن است همان مطالب را در زمان ها و شرایط دیگر به راحتی یادآوری کنند. این مورد، نکته ای را تذکر می دهد که در کل، اطلاعات تمایل به بازگشت دارند، اما ممکن است در زمانی یادآوری شوند که شاید نیاز ما به آن کمتر باشد، مثل فردای روز امتحان و لذا از این پدیده به عنوان یک عامل تلخ در مطالعه و یادگیری یاد می شود.

البته درسته که فراموشی خودش یه نعمته، " نعمت فراموشی در ادمی اگر تامل کنی عظیم تر است از نعمت یادآوری"

خیلی از وقایع هستن که از تحمل ما خارج هستن و انسان ناخودآگاه آنها رو فراموش می کنه تا بتونه در مسیر زندگی قدم برداره.

اما خیلی وقتا هم این فراموشی مشکن ساز میشه.

تا حالا برای شما هم پیش اومد:

آیا باید یادداشتی برای والدین خود بگذارید تا به آنها یادآوری کنند که فرم را امضا کنند؟ آیا در هنگام خرید فراموش کردید به چه چیز هایی نیاز دارید؟

می خواهید یک لیست سریع از موارد مورد نیاز خود در فروشگاه مواد غذایی تهیه کنید؟ به احتمال زیاد به یادداشت نیاز دارید!

استیک نوت

استیک نوت - تکه‌های کاغذی کوچکی هستند که دارای چسب سبک در پشت هستند. این چسب به یادداشت ها اجازه می دهد تا به انواع مختلفی از اسناد و سطوح متصل شوند - و چندین بار برداشته و دوباره وصل شوند. امروزه استیک نوت را می توان در اندازه ها، شکل ها و رنگ های مختلف یافت.

مردم در سراسر جهان هر روز از استیک نوت استفاده می کنند. در مدرسه، محل کار، و در خانه - هر جا که می روید، مردم همیشه استیک نوت دارند و استفاده می کنند. آیا باور می کنید که آنها یک اختراع فوق العاده هستند که کاملاً تصادفی اتفاق افتاده است؟ درسته!

تاریخچه استیک نوت

هیچ کس قصد اختراع استیک نوت را نداشت. در عوض، در سال 1968، دکتر اسپنسر سیلور، شیمیدان یک شرکت خصوصی، یک چسب منحصر به فرد و کم چسب اختراع کرد که به چیزها می چسبد، اما می تواند چندین بار تغییر مکان دهد. او در تلاش بود یک چسب فوق العاده قوی اختراع کند، اما به جای آن یک چسب فوق العاده ضعیف پیدا کرد.

در آن زمان، این یک راه حل بدون مشکل بود! دکتر سیلور اختراع جدیدی داشت اما نمی دانست با آن چه کند. برای پنج سال بعد، او اختراع جدید خود را تبلیغ کرد، اما هیچکس نتوانست راهی برای استفاده از آن بیاندیشد.

در سال 1974، آرت فرای، همکار دکتر سیلور، در گروه کر کلیسای خود آواز می خواند. زمانی که بوک مارک هایی که برای نشان دادن جایگاهش در سرودش استفاده می کرد، مدام از بین می رفتند، ناامید شد.

او چسب دکتر سیلور را به یاد آورد و مقداری را روی بوک مارک هایش امتحان کرد. فوق العاده کار کرد! نشانک‌ها در جای خود باقی ماندند، اما او می‌توانست آن‌ها را به راحتی جابه‌جا کرده و مجدداً وصل کند، بدون اینکه به هیچ یک از صفحات آسیبی وارد شود. بقیه به قول خودشان تاریخ است...

آرت فرای ایده استفاده از چسب دکتر سیلور را روی نت‌های کوچک به ذهنش رساند. پس از یک آزمایش موفق محصول در آیداهو، و در سال 1980، در سراسر کشور منتشر کرد. آنها به زودی به یکی از محبوب ترین محصولات اداری در جهان تبدیل شدند. و اون رنگ زرد؟ این هم یک تصادف بود! تیم شرکت که برای اولین بار این محصول را توسعه داد، از باقی مانده کاغذ قراضه زرد از یک آزمایشگاه مجاور استفاده کرد.

تاریخ باور نکردنی است...