نقد رمان ناطوردشت (جی دی سلینجر)

#عدم_پیشنهاد

• نام اثر: ناطورِدشت
• ✍️ نویسنده: جی. دی. سلینجر (مترجم: آراز باسقیان)
• تعداد صفحات: 222
• انتشارات: ملیکان
• ژانر: اجتماعی/ ماجراجویی
• مخاطب: جوان، بزرگسال
• رده سنّی: بالای 24 سال

خلاصه داستان:
نوجوانی با حالات روحی نسبتاً خاص، برای چندمین بار از مدرسه اخراج می‌شود و به‌جای اینکه به خانه برگردد، خود را در کوچه‌ها و خیابان‌های نیویورک سرگردان می‌کند. این وضعیت و محرومیت از آغوش گرم خانواده ، هر لحظه حالش را بدتر می‌کند؛ و این داستان ادامه دارد ...

+ نقاط مثبت:

• 1) در برخی صحنه‌ها، حس فضای صحنه به‌خوبی منتقل می‌شود.
• 2) تک‌وتوک، تجربیات و توصیه‌هایی مفید در مورد زندگی نیز مطرح می‌شود.
• 3) دارای سبک بودن زبان داستان که البته بیشتر مربوط به مترجم است.

- نقاط منفی:

• 1) ماجرای خاصی ندارد.
• 2) دارای صحنه‌ها و موضوعات متعدّد غیراخلاقی و... است.
• 3) برخی صحنه‌ها به نسبت موقعیت، طولانی‌تر از میزان لازم بودند.
• 4) هدف، وسیله را توجیه کرده بود. (توضیح بیشتر در جمع‌بندی)

= جمع بندی:

ناطورِدشت در یک جمله، یعنی روایت زندگی یک بیکار بی‌اخلاق.
اما شاید بتوان نویسنده‌ی کتاب، جی. دی. سلینجر را فحش نداد؛ چون ظاهراً دغدغه‌ی خوبی در نشان‌دادن ملموس منجلاب گندیده‌ی جوامع غربی دارد؛ اما همان‌طور که پیش‌تر گفتم، هدف وسیله را توجیه نمی‌کند ...

نمره دهی از «100»:

(نکته 1: مجموع نمرات 5 معیار زیر، بیش از 100 می‌شود. چون گاهی بعضی عناصر داستان، به‌قدری قدرتمند نگاشته می‌شوند که خلأ دیگر عناصر را می‌پوشانند.)

(نکته 2: اعطای نمره‌ی مجموعی «100»، یعنی این داستان از لحاظ کیفیت، استاندارد و عالی است. اما 25 نمره‌ی باقی‌مانده، به آثاری تعلق می‌گیرد که در به‌کارگیری ابزارهای داستان‌نویسی، فوق‌العاده عمل کرده‌اند.)

• 1) دنیای داستانی: 11 (از 20)✅
• 2) شخصیت پردازی: 24 (از 35)✅
• 3) پیرنگ: 6 (از 35)❌
• 4) درونمایه: 5 (از 15)❌
• 5) سبک: 17 (از 20)✅

✔️ نمره نهایی: 63 (از 100)

قطعه خواندنی:
وقتی کنار کلوب اِرنی پیاده شدم و پولم را حساب کردم، دوباره حرف ماهی‌ها را پیش کشید. آقا خودش کِرم داشت!
- «ببین اگه تو ماهی بودی، خود طبیعت ازت مراقبت می‌کرد، مگه نه؟ هان؟ تو که نمی خوای بگی وقتی زمستون می شه همه ی ماهیا باس بمیرن؟»

این مقاله در سایت‌مون: