چالش کتابخوانی طاقچه : انجمن‌شاعران‌مرده

وقتی موضوع چالش تیرماه طاقچه رو دیدم، با خودم فکر کردم که تا الان کتاب‌های خودشناسی که خوندم، کمک شایانی به شناخت من نکرده بلکه من خودم رو اکثرا در کتاب‌هایی که درباره زندگی و شخصیت‌هایی با روحیه زنده و جنگجو بودن، شناختم.
بدون شک من در ابتدای مسیر خودشناسی هستم اما خب انتخاب از بین کتاب‌هایی که به من کمک کردن که به اینجای مسیر برسم، کار سختی بود. انتخاب من برای چالش این ماه کتاب انجمن شاعران مرده نوشته نانسی اچ.کلاین‌بام، روزنامه‌نگار و نویسنده آمریکایی (و ترجمه زهرا طراوتی) هست. ایشون رمان‌های متعددی نوشتن که بیشترشون در سینما مورد اقتباس قرار گرفتن. این کتاب هم از این قاعده مستثنی نیست. فیلم این کتاب با بازی رابین ویلیامز فقید و به کارگردانی پیتر ویر و قبل از چاپ رمان ساخته شد و جایزه اسکار بهترین فیلم اون سال رو از آن خودش کرد.
داستان کتاب در اواخر دهه پنجاه میلادی در آمریکا، در یک دبیرستان خشک و قانونمند اتفاق می افته که بر ۴ اساس استواره :
۱. سنت ۲. افتخار ۳. انضباط ۴. سرفرازی
در صدمین سالگرد تاسیس دبیرستان معلم ادبیات جدیدی به نام جان کیتینگ وارد مدرسه میشه که تمام معادلات رو بهم میریزه. این معلم که خلاف تمام قوانین و اساسنامه مدرسه عمل میکنه، وارد زندگی دانش‌آموزان مدرسه میشه تا زندگی اون‌هارو برای همیشه تغییر بده.
اولین درسی که بهشون میده مرگ‌آگاهی، از طریق نشون دادن عکس های دانش‌آموزان سال‌های دور مدرسه هست.
اما اولین درسی که من هم همراه بچه‌ها از آقای کیتینگ، این معلم پرشور و عاشق گرفتم، Carpe Diem بود. کارپه‌دیم یک اصطلاح لاتین به معنای دم را غنیمت شمار (sieze the moment) بود. و از اون به بعد این جمله ذکر روزهای سخت و آروم من شد.
در قسمت دیگه‌ای از کتاب آقای کیتینگ به دانش‌آموزان میگه :
وقتی چیزی میخونید فقط به این فکر نکنید که نویسنده چی میگه، بلکه زمانی رو صرف کنید و ببینید خودتون چی فکر میکنین.
این جمله باعث شد که من این کتاب رو به عنوان کتابی که کمک میکنه خودم رو بهتر بشناسم معرفی کنم.
از بعد خوندن این جمله و این کتاب بود که من در خودم عمیق‌تر شدم، به افکارم موقع خوندن کتاب‌ها بیشتر توجه کردم، سلیقه‌م در کتاب‌هارو بهتر شناختم و اون موقع بود که کتاب‌ها شروع کردن اثر بیشتری در روزمره من گذاشتن، چون من یاد گرفتم چطوری خودم رو درگیر نوشته‌ها، افکار نویسنده و افکار و برداشت‌های خودم کنم.
آقای کیتینگ به شما یاد میده که فرقی نداره در چه جغرافیایی باشید، آینده در دستان خود شماست و شما رو ملزم میکنه تا با دید گسترده‌تر و با آگاهی بیشتری به رویدادها و پدیده‌های اطراف‌تون توجه کنید و زندگی کنید. به شما سرکشی، جسارت و شجاعت رو در تعداد محدودی از بهار و تابستان و پاییز و زمستانی که قراره زندگی کنیم و یاد میده و چه تلنگری بهتر از این برای شروع مسیر خودشناسی ؟

خوندن این کتاب رو به همه علاقه‌مندان ادبیات و رمان‌های کوتاه توصیه میکنم با ذکر این نکته که کتاب پایان خیلی خوشی نداره. اما میتونید مطمئن باشید که این کتاب استعداد نافرمانی نهفته شما رو قلقلک میده.

و درآخر دوست دارم دوباره تأکید کنم که لزوما کتاب‌هایی که در دسته‌بندی روانشناسی و خودشناسی قرار میگیرن باعث نمیشن که ما خودمون رو بهتر از قبل بشناسیم، گاهی ما با یک رمان یا داستان با شخصیت‌پردازی قوی ارتباطی برقرار میکنیم که تلنگری برای خودشناسی میشه.

لینک کتاب در طاقچه