چالش کتابخوانی طاقچه: انسان در جستجوی معنا

این کتاب نوشته ویکتور فرانکل است. ویکتور فرانکل روانپزشک با این کتاب چندین نسل را در تحمل رنج زندگی کمک کرده. از رنج زندگی نمی توانیم اجتناب کنیم؛ بلکه می توانیم واکنش مناسبی به آن بدهیم، از آن معنا بسازیم وبه سمتش برویم.

پیام نهایی این کتاب: امید داشتن حتی در مزخرف ترین شرایط.

آن هایی که در زندگی معنا پیدا می کنند، در واقع می توانند از سختی های کتاب عبور کنند. به قول خود ویکتور فرانکل: آن هایی که چرایی در زندگی دارند می توانند از چگونگی گذر کنند؛ چرا که رنج وقتی ازش معنا ساخته میشه دیگر رنج نیست مثل معنای قربانی کردن.

از کتاب: جواب ما در زندگی باید در عملمان باشد. عمل به وظایفی که هر آدم باید انجام بده.

معنای آدم ها در بیرونش است نه در خودش

کتاب در گونه روانشناسی است و در دو بخش:

1-خاطرات ویکتور فرانکل از اردوگاه آشویتس

2-مکتب لوگو تراپی یا معنا درمانی

ویکتور فرانکل عصب شناس و روانشناس دانشگاه وین و از نجات یافتگان واقعه هولوکاست است.

کتاب بسیار جذاب، روان و از ادبیات تاثیری بسیاری گرفته.

خو گرفتن با شرایط جدی.

انتظارات ما از دنیا و زندگی و نوع زیستن و رنج هایی که ناگریز بر ما متحمل شده.

تاب آوری و تحمل و صبوری کردن.

زندگی در لحظه بدون درنظر گرفتن آینده.

اگر بدانیم دنیا همین لحظه است آن وقت تاب آوری ما بالا می رود و زندگی را کنترل می کنیم.

بعد جنگ جهانی دوم دنیا با مشکل خاصی رو به رو نشد و به سمت امکانات و زندگی فردی پیش رفت؛ همین مسئله باعث شده میزان تاب آوری مردم پایین بیاید.

این دو مسئله شده بحران بشریت و نه پزشک می توند آن را حل کند و نه سیاستمدار و نه هیچکس دیگری.

این انتظار که من رفاهم را از دست بدهم؛ ارتباط را هم از دست بدهم؛ تفریحات با دوستانم را از دست بدهم؛ تاب اوری من میاید پایین.

چنین مسائلی عارضه به وچود می آید.

شاید به انسان حالت دو قطبی ایجاد شود. یا قبول اش کند و خودش را به شدت تحت فشار قرار دهد و یا انکارش می کند( مثلا می گوید مرگ برای دیگران است و برای من وجود نداره و نخواهد داشت. من نمی توانم باور کنم که کرونا بگیرم و بمیرم و...)

چرا؟ چون یکدفعه خودش آمد. تو به راهت می ری و سنگ بزرگی سر راهت سبز می شه.

راه حل چیست؟

از اطلاعات پیرامونمان( از پزشکان، روانشناسان، اخبار و... برداشت هایی کنیم که: منطقی من باید زندگی کنم.

من مجبورم زندگی کنم. فرقی هم نداره که سخت زندگی کنم یا راحت زندگی کنم. خب قائدتا آدم کیفیت خوب را انتخاب می کند.

بنابر این ما آدم ها به راحتی می توانیم احساس خوشایندی داشته باشیم، خیلی از مسائل را حل کنیم و به زندگی مان برسیم.

منظور از زندگی چیست؟ جواب اینه:

ویکتور فرانکل می گوید:

در وین آدم متشخصی بودم. صبح با خوشحالی بیدار می شدم. به کافه می رفتم و بعد آن به سرکار و بعدش به خانه پیش همسرم و فرزندانم. روزی در خیابان چند ماشین نظامی دیدم. جلویم ایست کردند و مرا گرفتند . به داخل ماشین بردند.

چند روز بعد من در اردوگاه آشویتس بودم و حتی لباس هایم را درآورده بودن.

دو گزینه داشتم: تسلیم شدن به زندگی و رفتن به کوره آدم سوزس و مردنم.

و یا سخت کارکردن و زنده ماندن.

در آن لحظه به خودم گفتم: من برای چه زنده ام؟ من زنده ام برای دیدن خانواده ام. زنده ام برای عشق به فرزندان و همسرم.

ویکتور فرانکل می گوید: چرایی زندگی، چگونگی زندگی را توصیف می کند.

ویکتور فرانکل بعد کار کردن سخت در اردوگاه آشویتس بعد حدود 5 سال که آزاد می شود به سراغ زن و بچه اش می روز و در می یابد که همان روز که خودش را گرفتند؛ زن و بچه اش را ربودند و به کوره آدم سوزی بردند.

ویکتور فرانکل باز هم از خود سوال میکند.

من چرا زنده ام؟ او به این نتیجه می رسد:

من برای خودم زنده ام.

او امیدی را برای خودش تعریف می کند. تلاش به پیدا کردن هویت خودش می کند.

او زمانی که در اردوگاه آشویتش می فهمد یا باید اسیر باشد و سخت کار کند یا تسلیم شود به کوره آدم سوزی رود و زمانی که می فهمد فرزند و همسرش سوزانده شدن؛ او ویکتور فرانکل به فرزانگی می رسد. آزاد می شود.

در این زمان ها بهترآزاد شویم، بدون انتظار خاصی. به قول شکسپیر:

بودن یا نبودن مسئله این است.

به نظرم این کتاب را باید خواند. چرا؟ چون بذر امید را در دل شما می کارد. وقتی می بینیم یک نفر چگونه از دل سختی و رنج بلند شده و توانسته جایگاه خوبی در زندگی برسد و آنگاه از اهمیت کاری که ویکتور فرانکل انجام دادند، آگاه می شویم و می توانیم در زندگی ازش استفاده کنیم.

بخوانید پیش ازآنکه دیر شود.

پایان

پی نوشت: این نوشته برای چالش کتابخوانی طاقچه در ماه تیر نوشته شده. برای اطلاعات بیشتر به لینک زیر سر بزنید.

این کتاب و کتاب های دیگر را می توانید در طاقچه به ارزانی بخرید و بخوانید و لذت ببرید.