چالش کتابخوانی طاقچه: کار عمیق

اعتراف میکنم که بعد از دیدن اینکه چالش کتابخوانی 1401 طاقچه شامل دو تا موضوع مربوط به توسعه فردی برای دو ماه میشد؛ تقریباً قانع شده بودم که شاید برای کتابخوانی امسالم هم چالش رو شروع نکنم. شاید بشه گفت تنها دلیلی که باعث شد خودمو قانع کنم که به هر حال خوندن کتابای توسعه فردی هم از اون چیزاییه که یه بار امتحانش شاید ضرری نداشته باشه، این بود که کار عمیق جزو کتابای پیشنهادی تیم طاقچه بود. اولین مواجهه من با این کتاب از پادکست بی پلاس بود. پادکستی که هرچند رو دور تند بهش گوش میدم اما دقیق بهش گوش میدم و اپیزود خلاصة این کتاب هم از اون چیزایی بود که به نظرم جالب اومده بود. اینجوری شد که این کتابو شروع کردم.
مقدمه کتاب تقریباً به شکل قابل قبولی اون چیزی که مد نظر نویسنده هست رو برای خواننده روشن میکنه و توضیح میده، هر چند نه به شکلی واضح، که قراره در مورد چه رفتاری حرف بزنه و چه شکلی از رفتار رو توصیه و تبلیغ کنه. هدف توضیح رفتاریه به نام کار عمیق که نامگذاریش ابداع نویسنده است و به شکلی از رفتار اطلاق میشه که در برابر کار کم عمق قرار میگیره؛ نویسنده کار عمیق رو اینطوری توضیح میده که: "برای تولید در بالاترین سطح خودتان، باید مدتی طولانی، با تمرکز کامل و بدون حواسپرتی روی یک وظیفه کار کنید." و این تعریف خودمونی اینطور معنی میشه که برای موفقیت در دنیای امروز که در لحظه علم تخصصیتر و ابداعات و اکتشافات بیشتر و بیشتر میشن، سرعت تولید علم سرسامآور شده و به روز بودن در زمینة تخصصتون در مؤفقیت شما حرف اول رو میزنه، جز با کسب مهارت کار عمیق که به شما امکان تسلط بر این همه سرعت رو میده نمیتونید پیشرفت کنید. این یعنی چی؟ یعنی باید خودمون رو آموزش بدیم که بتونیم روی یک موضوع خاص (در اینجا حوزه تخصصمون) اونقدری تمرکز کنیم که بتونیم در اون زمینه یه چیزی بشیم وگرنه یه مشت mediocre باقی خواهیم موند.
نویسنده برای اینکه از حرف خودش دفاع کنه کتابش رو در دو بخش سازمان داده؛ بخشی برای قانع کرئن خواننده در مورد لزوم و اهمیت کار عمیق و بخش دوم در مورد ابعاد و قوانین به کار بستن این مهارت. بخش اول با پرداختن به ارزشمندی کار عمیق اول سعی میکنه نشون بده که چرا کار عمیق اون چیزیه که شما میتونید بهش برای کسب موفقیت حرفهای تکیه کنید. بعد از اون در مبحثی با عنوان «کار عمیق کمیاب است»، به شما توضیح میده که فشار اجتماعی و سیاه چالة معیار چطور دارن ما رو به سمت همرنگی با جماعت و بیشتر و بیشتر غرق در کارهای بیهوده شدن سوق میدن و اینکه این همرنگی با جماعت چطور داره به قیمت گراف نادیده گرفته شدن فرصتهای بالقوه تموم میشه. در انتهای بخش اول هم میرسیم به مبحث ارزش کار عمیق و این نکته که برای اینکه کار عمیق ما کار عمیق باشه باید مؤلفهای به نام هدفمندی رو در خودش داشته باشه. نویسنده به طور مفصل توضیح میده که دنیای امروز به واسطه ذهنی تر شدن و برتری پیدا کردن علوم انتزاعی باعث شده تا خیلی از ماها به خاطر اینکه دیگه نتیجه ای فیزیکی از تلاشهامون رو نمیبینیم، نتونیم اونطوری که باید و شاید برای بهبود کارمون تلاش کنیم. حالا البته این یه بخش از بحث نویسنده است. از طرفی تو این مبحث به این نکته اشاره میشه که هدفمندی کار عمیق باید خودانگیخته باید به وجود بیاد و این کاری که در نهایت قراره یه ثمری داشته باشه خیلی سخته و جز با ممارست نمشه بهش رسید.
بخش دوم کتاب 4 قانونی رو مطرح میکنه که نویسنده برای رسیدن به کار عمیق لازم میدونه و برای اجرای هر کدوم از این قوانین استراتژیهایی رو پیشنهاد میکنه. از بین این 4 تا قانون اونی که برای من جذابتره قانون شماره 3 بود. قانونی که نشون میده تمام این وقتی که داره صرف وبگردی و رسانه های اجتماعی میشه چه آسیبی داره به ماها میزنه. از به وجود آوردن پسماند توجه تا اتلاف وقت. خیلی وارد این نمیشم که هر قانونی چی میگه و چه استراتژیهایی رو دنبال میکنه چون حوصله تایپ کردن ندارم!
کتاب تقریباً کتاب خوبیه؛ چیزایی که میگه عموما قابل پیاده کردن به نظر میان و اکثر بخشای روانشناسیش رو حداقل خوب متوجه شدم. مخصوصاً بخشای مربوط به توجه و حافظه رو که خوب هم توضیح داده بود. نویسنده سعی داره شوخ طبعی داتشه باشه ولی چندان موفق نیست. تکنیکها و استراتژیها به نظر من حداقل زیاد پراکنده و نامربوط به هم و صرفا با نگاه هدف گرا انتخاب شده بودن و شاید گاها تناسب نداشتن ولی خب نتیجه گرایی همینه دیگه!
نثر نویسنده خوبه ولی بزرگترین ایراد کتاب روده درازیه. روده دازی به این معنی که صد دفعه یه حرف تکرار میشه. من ترجمة ناهید ملکی رو خوندم که تقریباً ترجمه خوبی بود. نشر نوین کتاب رو منتشر کرده و نسخه فیزیکی کتاب 65 هزار تومنه. من کتاب رو از طاقچه بینهایت گرفتم و خوندم (درود بر کتابخانة آنلاین طاقچه!) و از اینجا می‌تونید کتاب رو تو طاقچه بخرید و بخونید.
همین؛ زیاده عرضی نیست تا اردیبهشت و یادداشت کتاب بعدی چالش کتابخوانی طاقچه.