چالش کتابخوانی طاقچه: کمدی‌های کیهانی

حدودا ۱۵ ساله بودم.

نه اونقدر پخته که بفهمم دقیقا تو دنیا چه‌خبره و چرخش چطور میچرخه!

نه اونقدر خام که نفهمم تو دنیا چه‌خبره و چرخش چطور میچرخه!

کم کم میخواستم بفهمم دنیای آدم بزرگا چه‌شکلیه! و سعی میکردم کاراشون رو تقلید کنم اما خب فانتزی های خودمم داشتم. فانتزی های درخور سنم مثل پرواز کردن مثل سوپرمن‌و این چیزا. یعنی رو لبه بزرگسالی و کودکی. جایی که تمام فانتزی‌ها و دنیاهای خیالی که برای خودت ساختی کم کم رنگ میبازن و طعم دنیای واقعی و قانون‌ های اون رو تجربه و درک میکنی.

تا اینکه یه اخر هفته که خونه بابابزرگ‌م بودیم دستم رو گرفت و برد اتاق زیر شیروونی! گرچه خیلی مایل به رفتن نبودم، چون بابابزرگ روهم خیلی تو جمع آدم بزرگا تحویل نمیگرفتن و میگفتن حرفای عجیبی میزنه اما بهم گفت که میخوام راز دنیا رو بهم بگه. به نظرم میومد این راز خیلی منو بزرگ میکنه و میتکنم ادم بزرگ بشم.

خیلی ساله از اون ماجرا گذشته ولی میخوام قسمتی از داستانش رو که یادم مونده براتون تعریف کنم :

اون موقع ها ک بچه بودم، تک تک اتم های هیدروژن را میشناختم و وقتی یک اتم نو پیدا میشد،بلافاصله متوجه میشدم. وقتی کوچک بودم تنها اسباب بازی موجود در کل دنیا اتم های هیدروژن بودند و ما تمام وقت با ان ها بازی میکردیم.

تمام لحظاتی که کتاب رو میخوندم حس میکردم هرچیزی از دنیا میدونم دروغه! و پدربزرگم داره واقعیت های دنیارو برام تعریف میکنه.

و واقعیت این هست که انسان حتی از قبل بوجود اومدن زمین وجود داشته. درست که شکل و شمایل الان رو نداشته اما وجود داشته و تمام اتفاقات رو از نقطه صفر کهکشان‌ها تجربه کرده و تو هر بازه زمانی یه شکل وشمایلی پیدا کرده مثل یه نرم تن، یا یه گیاه و شاید حتی دایناسور و قبل تر اینا گرد و غبار کهکشانی.

و شاید اگر تاریخ کل زمین و زمان این‌شکل بود، جذابیت بیشتری برای زندگی داشت. اینکه به‌جای شنیدن یا خوندن تاریخ تکامل و رخداد‌های زمین‌ اون‌هارو تجربه کنی و تو تک‌تک لحظات با همون حس زندگی رو لمس کنی واقعا جذاب هست.

کتاب داستانی فرای هر تصوری از تاریخ انسان‌ها روی زمین روایت میکنه. قوانین فیزیک و شیمی و زیست و کلا هر قانونی که از علوم داریم رو نقض میکنه و به شکل جادویی و عجیب قانون‌ ها و داستان هایی رو روایت میکنه.

یه شاهکار به تمام معنا.

تجربه من از کتاب :

کتاب واقعا جذابی برای خوندن هست اما چون در قالب ۹ داستان متفاوت روایت میشه و هر کدوم داستان متفاوتی دارند توصیه میکنم کتاب رو تو ۹ قسمت بخونید وگرنه بدلیل زیاد شدن جزئیات داستان ممکن هست از ادامه دادن دلسرد بشید.

و کتاب رو نباید به دید علمی بهش نگاه کرد. بدونید صرفا یک کتاب تخیلی هست که باید با داستان هاش همراه بشید و حواستون به طنزهای ریز و عمیق داستان باشه.

ترجمه روونی داره کتاب اما با اسم های عجیب و غریبی متوجه میشید که مال دنیای ما نیست :) پس تعجب نکنید که اسم هارو یاد نمیگیرید.

لینک کتاب برای مطالعه تو طاقچه :