چالش کتابخوانی طاقچه: کیمیاگر

به طور کلی اگه بخواهم درباره پائولو کوئولو نویسنده مطرح و شناخته‌شده برزیلی یک چیز بگم اینه که اکثر کتاب‌هاش حداقل ارزش یک‌بار خوندن رو دارند! حتی اگه با جهان‌بینی و نگاه نویسنده به دنیا موافق نباشی در تک‌تک کتاب‌هاش لحظه‌هات و جمله‌هایی هست که روشن‌گر، پرامید و انگیزه‌بخش هست! البته این میتونه مثل یک تیغ دولبه عمل کنه و به همین دلیل خیلی‌ها پائولوکوئولو رو هم مثل الیف‌شاکاف نویسنده زردی میدونند و کتاب‌هاش رو کتاب‌هایی حاوی امیدهای واهی میدونند که خوندنش در سطح‌های پیشرفته کتابخوانی توصیه نمیشه اما من با این نظر مخالفم! اول که به نظر من هدف از خوندن هر کتابی در درجه اول باید لذت بردن ازش باشه و بعد هم چه‌کسی مشخص می‌کنه سطوح بالای کتاب‌خوانی کجاست؟! به هرحال چون من در چالش اول راه طاقچه برای بار دوم کتاب "کیمیاگر" رو خوندم و هم‌چنان مثل دفعه اول برام امیدبخش و زیبا بود به شما هم خوندن این کتاب رو توصیه میکنم!

و اما داستان کتاب! میدونیم که کیمیا علم تبدیل فلزات بی‌ارزش به فلز باارزش طلاست و این کتاب هم روایت یک چوپانه که یک رویای تکرارشونده داره، رویایی دور و بعید که در مصر رخ میده حال آنکه جوان قصه ما ساکن اسپانیاست. همه ما از این رویاها داریم؛ رویاهایی که دست از سرمون برنمیدارن و از دید افرادی بیرون ماجرا دیوانگی و محال اند اما گاهی فقط باید پای در راه گذاشت تا خود راه بگه چطور میشه حتی محال‌ها رو تحقق بخشید... سفرهای دور و البته نه چندان آسان اما به‌گونه‌ای که در پایان بالاخره خودمون به زخم‌ها و تاول‌های کف پامون میتونیم بگیم: آره! ارزشش رو داشت! مس من در این سفر پرچالش طلا شد و اونچه که از نظر بقیه دیوانگی بود محقق شد!

این کتاب حاوی توصیفات قشنگیه که گاهی جاها حالت عرفانی هم میگیره و من فکر می‌کنم خوندنش برای تمام کسانی که در مسیر دنبال کردن آرزو یا اهدافی هستند که برای بقیه نامرئی هست و برای خودشون به قدری پررنگ که خواب و خوراکشون رو گرفته بسیار الهام‌بخش و کمک‌کننده هست.

من اولین دفعه این کتاب رو در نوجوانی خوندم و به همین دلیل فکر می‌کنم هدیه کردن این کتاب اگر در فامیل‌تون نوجوان ناآرومی دارید بسیار انتخاب به‌جایی خواهد بود! و البته به طور کلی هم کتاب‌های پائولو کوئولو به دلیل زبان ساده و داستان‌های ملموس‌اش برای شروع کتابخوانی پیشنهادات مناسبی هستند.

خود پائولو هم داستان زندگی جالبی داشته و چون نوجوانی و جوانی یاغی‌طوری داشته من فکر می‌کنم کتاب‌هاش و از جمله همین کتاب "کیمیاگر" ش خارج از شعاره و هرکسی میتونه خودش رو با چوپان جوان و پررویای داستان همراه کنه.

جالبه بدونید داستان کلی این کتاب در داستان‌های مولوی هم اومده و خود پائولو هم در سفری که به تهران در دهه هشتاد داشت این موضوع رو رد نکرد.

امتیاز من به کتاب چهار از پنجه و خوندنش رو به بقیه هم توصیه می‌کنم.

بهترین ترجمه این کتاب بعد از ترجمه آرش حجازی که دیگه در ایران چاپ نمیشه ترجمه حسین نعیمی از نشر ثالثه و شما از طریق لینک زیر در طاقچه هم میتونید به این کتاب دسترسی داشته باشید: