سرمایه گذاری چیست؟ (Investment )

در این مطلب قصد داریم در رابطه با این که سرمایه گذاری چیست؟ صحبت نماییم. یک سرمایه‌گذاری، دارایی یا کالایی است که با هدف تولید درآمد یا کسب سود به دست می‌آید. در علم اقتصادی، سرمایه‌گذاری خرید کالاهایی است که در حال حاضر مصرف نمی‌شوند بلکه در آینده برای ایجاد درآمد مورد استفاده قرار می‌گیرند و آن کالا می تواند سود آور باشد. در علم مالی، سرمایه‌گذاری یک دارایی مالی است، مانند سهام یک شرکت و با این نیت خریداری می شود که در آینده ارزش آن افزایش داشته و با فروش آن دارایی در قیمتی بالاتر سود مشخصی بدست آید.

در تعریف دیگر می توان گفت سرمایه گذاری عبارت است از هر گونه فدا کردن ارزشی در حال حاضر که مقدار آن و میزان آن مشخص است، به امید به دست آوردن هر گونه ارزشی در زمان آینده که معمولاً اندازه یا کیفیت آن نامعلوم است . به عبارتی سرمایه گذار در حال حاضر ، ارزش مشخصی را فدا می کند تا در قبال آن در آینده ارزش خاصی که مورد نظرش است بدست آورد.

مفهوم سرمایه گذاری

مفهوم سرمایه گذاری را می توان از جمله مشارکت در یک پروژه یا کسب و کار جستجو کرد یا خرید دارایی هایی نظیر مسکن ؛ طلا ؛ ارز ؛ سهام و…. با هدف کسب سود و افزایش سرمایه به واسطه رشد قیمت آن دارایی در آینده.

اصطلاح “سرمایه گذاری” می تواند به هر مکانیزمی که برای تولید درآمد در آینده استفاده می شود ، اشاره کند. اقدام عملی در مورد امید افزایش درآمد در آینده نیز می تواند یک سرمایه گذاری درنظر گرفته شود. به عنوان مثال ، هنگام تصمیم گیری برای دنبال کردن تحصیلات تکمیلی، هدف اغلب افزایش دانش و بهبود مهارت ها و در نهایت تولید درآمد بیشتر است.

از آنجا که سرمایه گذاری به جهت رشد سرمایه یا کسب سود در آینده تمرکز دارد ، ریسک های مرتبط با سرمایه‌گذاری وجود دارد که نمی توان آن را حذف یا متوقف کرد. به عنوان مثال : سرمایه گذاری در شرکتی که در آینده ورشکسته شود یا پروژه ای که شکست بخورد، این همان چیزی است که سرمایه گذاری را از پس انداز جدا می کند. پس انداز، ذخیره پول برای استفاده در آینده است که در معرض ریسک نمی باشد ، در حالی که سرمایه‌گذاری به جهت کسب سود در آینده متمرکز می شود و در نتیجه مستلزم پذیرش ریسک است.

انواع سرمایه گذاری:

دارایی های فیزیکی (واقعی) :  املاک و مستغلات ؛ طلا ؛ ارز و …

املاک و مستغلات :

خرید خانه، آپارتمان، زمین به منظور کسب درآمد یا افزایش سرمایه می تواند یک نوع سرمایه گذاری واقعی محسوب شود این درآمد می تواند از اجاره آن ملک یا فروش به قیمتی بالاتر از نرخ خرید انجام شود. ملکی که به منظور سرپناه برای خود خرید می کنید و در آن زندگی می کنید و حتی با گذر زمان ممکن ارزش آن افزایش داشته باشد، سرمایه گذاری محسوب نمی شود.

کالاهای فیزیکی :

خرید طلا، نقره، جواهرات و هر نوع کالای ارزشی که قابلیت خرید و فروش مجدد داشته باشد می تواند یک نوع سرمایه گذاری واقعی محسوب می شود با این شرط که این کالا با هدفی خریداری شود که در آینده بتوان با قیمتی بالاتر اقدام فروش کرد

دارایی های مالی (کاغذی) :

سهام شرکت ها ؛ اوراق بدهی ؛ سپرده بانکی ؛ صندوق های سرمایه گذاری و …..

سهام :

خرید سهام شرکت ها در بازار بورس اوراق بهادار به منظور کسب درآمد و افرایش سرمایه یک سرمایه گذاری مالی محسوب می شود ریسک سرمایه گذاری در بازار بورس بسیار بالاست و کسانی که دانش سرمایه گذاری در این بازار را دارند می توانند با مدیریت ریسک در این بازار فعالیت کنند و بازدهی بیشتری نسبت به سایر دارایی ها بدست آورند. (برای بدست آوردن این دانش می توانید دوره سهامدار موفق را تجربه کنید)

اوراق بدهی :

اوراق بدهی جهت تامین بودجه مالی لازم برای پیاده‌سازی طرح‌های شرکت‌ها و نهادهای کشور است و به طور معمول توسط دولت منتشر و ضمانت می‌شود و از آن‌جایی که پرداخت اصل و فرع این اوراق توسط دولت تعهد می‌شود، جزو اوراق کم ریسک شمرده می‌شوند. اوراق بدهی مشخصات مشترکی از جمله تاریخ سررسید، ارزش اسمی، نرخ سود اسمی و قیمت فروش دارند.اوراق مشارکت و صکوک دو نوع عمده از اوراق بدهی موجود در بازار محسوب می‌شوند.

سپرده بانکی :

یکی سرمایه گذاری های کم ریسک سپرده های بانکی مدت دار است که توسط بانک ها ارائه می شود و در حساب های مختلف در بازه های زمانی متفاوت می تواند نرخ سود مختلفی داشته باشد با توجه به ریسک کم آن بازدهی پایین تری نسبت به سایر گزینه های موجود در بازار خواهد بود.

صندوق های سرمایه گذاری:

صندوق های سرمایه گذاری یکی از روش های سرمایه گذاری در بازار سرمایه است. صندوق ها نهادهای واسطه مالی هستند که وجوه مردم را جمع آوری کرده و در اوراق بهادار سرمایه گذاری کرده و افراد را از سود حاصل منتفع می کنند. (در ادامه به انواع این صندوق ها پرداخته شده است)

صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت:

این صندوق ها با ترکیب دارایی های مالی مختلف مانند: اوراق مشارکت ؛ سپرده های بانکی؛ اوراق خزانه و … جزء سرمایه گذاری های کم ریسک محسوب می شوند و دارای ضامن نقدشوندگی و پرداخت سود می باشند که در بازه زمانی معین به سرمایه گذاران سود صندوق را پرداخت می نمایند.

صندوق سرمایه گذاری در سهام:

این صندوق ها حداقل ۷۰درصد ترکیب دارایی خود را به سهام شرکت های بورسی و مابقی را به اوراق مشارکت اختصاص می دهند بنابر این ریسک بالاتری به نسبت صندوق های درآمد ثابت دارد و همچنین احتمال بازدهی بیشتر نیز وجود دارد.

صندوق سرمایه گذاری مختلط:

این نوع صندوق ها در ترکیب دارایی خود از سهام و اوراق با درآمد ثابت به نسبت تقریباً مساوی سرمایه‌گذاری می‌کنند. نسبت دارایی‌ سهام و اوراق با درآمد ثابت صندوق‌های مختلط ممکن است در طول زمان تغییر یابد، اما عمدتاً این نسبت حداقل ۴۰ درصد و حداکثر ۶۰ درصد سهام است و مابقی شامل اوراق با درآمد ثابت است. ریسک این نوع صندوق ها از صندوق های سهامی کمتر و بازدهی بالاتری نسبت به صندوق های درآمد ثابت خواهند داشت.

صندوق سرمایه گذاری قابل معامله (ETF):

این صندوق های دارایی های متنوعی از سهام و اوراق بهادار دارند و مانند سهام در بورس معامله می شوند. بر خلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک که NAV هر واحد در پایان روز محاسبه و مبنای خرید و فروش قرار می‌گیرد،ETF ها را می‌توان همانند سهام در طول یک روز معاملاتی معامله کرد.

در بورس کدام نوع از این دارایی‌ها مورد معامله قرار می‌گیرد؟

بورس‌ به عنوان یک بازار، محلی است که انواع دارایی‌ها، اعم از دارایی‌های مالی و یا فیزیکی در آنجا خرید و فروش می‌شود. به بازار بورسی که در آن دارایی‌های مالی یا اصطلاحا دارایی‌های کاغذی خرید و فروش می‌شود، بورس اوراق بهادار و به بازار بورسی که در آن دارایی‌های واقعی یا کالاهای فیزیکی خرید و فروش می‌شود، بورس کالا گفته می شود.

نویسنده:اکبر شریفی

منبع:وب سایت خانه تدبیر و اندیشه