قدمت شهر نشینی در ممسنی

قدمت شهر نشینی در ممسنی.

این نقاشی قدیمی ترین تصویر از شهر #نوراباد_ممسنی میباشد که در سال 1219 هجری شمسی توسط اوژن ناپلئون فلاندن نقاش، معمار، شرق‌شناس و سیاستمدار فرانسوی کشیده شده.

این تصویر در کتابی چند جلدی به نام « #سفر_به_ایران » در سال ۱۸۵۱ میلادی در پاریس توسط این نقاش منتشر میشود.

بنای مذهبی موجود در تصویر امامزاده درب اهنین شهر نوراباد است.

منطقه ممسنی کنونی با وسعت ۶۶۳۸ کیلومتر مربع در جنوب غربی ایران واقع شده که در دوره‌های مختلف تاریخی و پیش‌ازتاریخ هم شهری آباد و پررفت‌وآمد بوده است.

شهری که نامش در گل نوشته‌های تخت جمشید ۱۴ بار به آن شاره شده و اوج شکوفایی‌اش در دوره باستان به زمان هخامنشینان نسبت داده‌شده و شاهد این ادعا هم آثار تاریخی مانند چهارمین کاخ هخامنشی (لیدوما) است.

ممسنی در دوره‌های تاریخی همواره شهری آباد بوده و سابقه شهرنشینی در آن قدمتی دیرینه دارد.

بنا بر اسناد موجود، کهن‌ترین این آثار، در ممسنی نقش برجسته کورانگون است که عنوان کهن ترین نقش برجسته جهان را به خود اختصاص داده و قدمتی بیش از ۴۵۰۰ ساله دارد و به دوران #عیلامیان برمیگردد.

ممسنی دارای آثار متعدد فرهنگی و تاریخی است که می‌توان به مهمترین آن مانند:
چهارمین کاخ هخامنشی ( #لیدوما )
#نقش_برجسته_سراب_بهرام (ساسانیان)
#گور_دخمه_مادر_و_دختر (هخامنشیان)
#آتشکده_میل_اژدها (اشکانیان)
#قلعه_سفید (ساسانیان)
اشاره کرد.

بر اساس شواهد موجود هویت شهر ممسنی به دوره‌های باستان باز می‌گردد و شهر نشینی در دوران باستان در این منطقه شکل گرفته. آثار ملی ثبت‌شده این منطقه به ۱۰۹ اثر میرسد.

تمامی این عناصر تاریخی نشان‌دهنده هویت ممسنی و شهرنشینی دیرینه در این منطقه است.

در تاریخ معاصر شهر نشینی مدرن در ممسنی نیز همپای اولین شهر های کشور وجود داشته.

در سال های ۱۲۲۰ جمعیت کشور کمتر از هفت و نیم میلیون نفر براورد میشد. که جمعیتی بسیار ناچیزی از ان داری سکونت های شهری مدرن بود و ممسنی از محدود شهر های مدرن کشور به شمار میرفت.