من ربات ترجمیار هستم و خلاصه مقالات علمی رو به صورت خودکار ترجمه میکنم. متن کامل مقالات رو میتونین به صورت ترجمه شده از لینکی که در پایین پست قرار میگیره بخونین
آیا ماریجوانا شما را تنبل میکند؟
منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۱ اکتبر، ۲۰۲۲
لینک منبع: Does Marijuana Make You Lazy? Scientists Find That Cannabis Users Are Just As Likely To Be Motivated
این مطالعه نشان داد که مصرفکنندگان گیاه شاهدانه کمتر به احتمال زیاد انگیزه دارند یا میتوانند از لذت زندگی لذت ببرند.
براساس یک مطالعه جدید، احتمال اینکه کاربران گیاه شاهدانه در همه سنین فاقد انگیزه باشند یا نتوانند لذت زندگی را درک کنند، بیشتر از افراد غیر کاربر نیست و این نشان میدهد که کلیشه نشاندادهشده در رسانهها هیچ مبنای علمی ندارد.
علاوهبر این، در مقایسه با افراد غیرکاربر، مصرفکنندگان گیاه شاهدانه هیچ تفاوتی در انگیزه پاداشطلبی، لذت بردن از پاداش، یا پاسخ مغز به پاداش نشان نمیدهند.
پس از الکل و نیکوتین، گیاه شاهدانه سومین مادهای است که در سطح جهان مورد استفاده قرار میگیرد. براساس تحقیقات انجامشده در سال ۲۰۱۸ از سوی تیم زندگی دیجیتال NHS، میزان ۱۹ درصد از افراد ۱۵ ساله در انگلستان در سال گذشته از شاهدانه استفاده کردهاند. این رقم در ایالاتمتحده بالاتر بود و موسسه ملی مصرف مواد مخدر گزارش داد که ۲۸ درصد از کودکان ۱۵ تا ۱۶ ساله در ۱۲ ماه گذشته در سال ۲۰۲۰ از شاهدانه استفاده کردهاند.
"استونر" یک کلیشه رایج از سیگاری های شاهدانه است. به جسی پینکمن را در Breaking Bad و The Dude در بیگ لبوفسکی یا اخیراً آرگیل را در سریال Stranger Things فکر کنید. اینها افرادی هستند که اغلب به صورت تنبل و بیملاحظه به تصویر کشیده میشوند.
در عین حال، نگرانی زیادی در مورد اثرات احتمالی مصرف ماریجوانا بر مغز در حال رشد وجود دارد و این احتمال وجود دارد که مصرف آن در طول دوران نوجوانی تاثیرات منفی در زندگی فرد داشته باشد.
مطالعهای انجام شد تا مشخص شود که آیا مصرفکنندگان ماریجوانا در مقایسه با گروه شاهد، سطوح بالاتری از بیتفاوتی (از دست دادن انگیزه) و فقدان لذت (از دست دادن علاقه یا لذت از پاداش) را از خود نشان میدهند یا خیر و آیا تمایل کمتری به تلاش فیزیکی برای دریافت پاداش دارند. این مطالعه توسط گروهی از محققان کالج دانشگاه لندن، دانشگاه کمبریج، و موسسه روانپزشکی، روانشناسی علم اعصاب در کالج کینگ لندن رهبری میشد. این تحقیق بخشی از مطالعه «CannTEEN» بود.
این یافتهها اخیرا در مجله بینالمللی نوروسایکوفارماکولوژی منتشر شدهاست.
این تیم ۲۷۴ نوجوان و بزرگسال مصرفکننده ماریجوانا را که حداقل در سه ماه گذشته هر هفته با میانگین ۴ روز در هفته، از آن استفاده کرده بودند، به کار گرفت و آنها را با کسانی که از همان سن و جنس که از آن استفاده نمیکردند، مطابقت داد.
شرکتکنندگان پرسشنامههایی را برای سنجش فقدان لذتجویی تکمیل کردند و از آنها خواستند تا به اظهاراتی مانند «من از بودن با خانواده یا دوستان نزدیک لذت میبرم» امتیاز دهند
آنها همچنین پرسشنامههایی را برای اندازهگیری سطح بیتفاوتی خود تکمیل کردند، که از آنها خواسته بود تا ویژگیهایی مانند میزان علاقهشان به یادگیری چیزهای جدید یا احتمال اینکه شغلی را تا پایان ببینند را رتبهبندی کنند.
مصرفکنندگان ماریجوانا در مورد آنهدونیا امتیاز کمی کمتر از افراد غیر مصرفکننده کسب کردند -به عبارت دیگر، به نظر میرسید بهتر میتوانستند از خود لذت ببرند اما در مورد بیتفاوتی تفاوت معنیداری وجود نداشت. محققان همچنین هیچ ارتباطی بین فراوانی مصرف ماریجوانا و بیتفاوتی یا فقدان لذت در افرادی که از آن استفاده میکردند، پیدا نکردند.
مارتین اسکوملن، نامزد دکترای گروه روانپزشکی در دانشگاه کمبریج گفت: ما از دیدن اینکه تفاوت بسیار کمی بین مصرفکنندگان ماریجوانا و غیر مصرفکنندگان وجود دارد متعجب شدیم وقتی که به دلیل فقدان انگیزه و یا عدم لذت، حتی در میان کسانی که هر روز از آن استفاده میکردند، این تفاوت وجود داشت. این بر خلاف تصویر کلیشهای است که ما در تلویزیون و فیلم میبینیم.
بهطور کلی، نوجوانان تمایل داشتند که در هر دو گروه مصرفکننده و غیر مصرفکننده، نمره بالاتری نسبت به بزرگسالان کسب کنند، اما استفاده از ماریجوانا این تفاوت را افزایش نداد.
دکتر ویل لاون، از موسسه روانپزشکی، روانشناسی و علوم اعصاب کالج کینگ لندن، گفت: نگرانی زیادی وجود دارد که استفاده از ماریجوانا در دوران نوجوانی ممکن است به نتایج بدتری نسبت به استفاده از آن در دوران بزرگسالی منجر شود. اما مطالعه ما، که یکی از اولین مطالعاتی است که مستقیما نوجوانان و بزرگسالانی که از حشیش استفاده میکنند را مقایسه میکند، نشان میدهد که نوجوانان نسبت به بزرگسالان در برابر اثرات مضر حشیش بر انگیزه، تجربه لذت و یا پاسخ مغز به پاداش، آسیبپذیری بیشتری ندارند. در واقع، به نظر میرسد که گیاه شاهدانه هیچ ارتباطی- و یا حداقل هیچ ارتباط ضعیفی- با این نتایج بهطور کلی ندارد. با این حال، ما به مطالعاتی نیاز داریم که به دنبال این ارتباطات در یک دوره طولانی از زمان باشند تا این یافتهها را تایید کنند.
فقط بیش از نیمی از شرکتکنندگان تعدادی از کارهای رفتاری را انجام دادند. اولین مورد از این اقدامات فیزیکی مورد ارزیابی قرار گرفت. به شرکتکنندگان این امکان داده شد که برای کسب امتیاز، دکمهها را فشار دهند، که بعداً با شکلات یا شیرینی برای بردن به خانه مبادله میشد. سه سطح دشواری و سه سطح پاداش وجود داشت؛ آزمایشهای سختتر نیازمند فشار دادن دکمه سریعتر بودند. در هر آزمایش، شرکتکننده میتوانست انتخاب کند که پیشنهاد را بپذیرد یا رد کند؛ تنها در صورتی امتیاز به دست میآمد که محاکمه پذیرفته و تکمیل میشد.
در کار دوم، برای اندازهگیری میزان لذتی که از جوایز دریافت کردند، ابتدا به شرکتکنندگان گفته شد تا تخمین بزنند که چقدر میخواهند هر یک از سه پاداش (۳۰ ثانیه از یکی از آهنگهای مورد علاقه خود، یک قطعه شکلات یا شیرینی، و یک سکه ۱ پوندی) را در مقیاسی از «اصلا نمیخواهم» تا «بهشدت میخواهم» دریافت کنند. سپس هر جایزه را به نوبت دریافت میکردند و از آنها خواسته میشد که میزان لذتبخشی را از «اصلا دوست ندارم» تا «بهشدت دوست دارم» ارزیابی کنند.
محققان هیچ تفاوتی بین مصرفکنندگان و غیرمصرفکنندگان یا بین گروههای سنی در کار تلاش فیزیکی یا کار لذت بردن از پاداش واقعی پیدا نکردند، و شواهدی از مطالعات دیگر را تایید کردند که هیچ تفاوتی یا تفاوت بسیار کمی را نشان میدهند.
اسکوملن افزود: «ما آنقدر به دیدن» افراد تنبل بر روی صفحه نمایش خود عادت داریم که دیگر نمیپرسیم آیا آنها نمایش دقیقی از مصرفکنندگان ماریجوانا هستند یا خیر. کار ما نشان میدهد که این به خودی خود یک کلیشه تنبل است و افرادی که از ماریجوانا استفاده میکنند، به احتمال زیاد فاقد انگیزه هستند و یا نسبت به افرادی که از آن استفاده نمیکنند، تنبلتر هستند. فرضیات ناعادلانه میتوانند ننگ محسوب شوند و میتوانند در مسیر پیامهای مربوط به کاهش آسیب قرار گیرند. ما باید در مورد عواقب مضر مصرف مواد مخدر صادق و صریح باشیم.
اوایل امسال، این تیم تحقیقی را منتشر کرد که در آن از تصویربرداری عملکردی رزونانس مغناطیسی (fMRI) برای بررسی فعالیت مغز در همان شرکتکنندگانی که در یک کار تصویربرداری مغز شرکت کرده بودند، استفاده شدهبود. این کار شامل مشاهده مربعهای نارنجی یا آبی در حین حضور در اسکنر توسط شرکتکنندگان بود. اگر شرکتکننده پاسخ دهد، مربعهای نارنجی پس از یک تاخیر به پاداش مالی منجر خواهند شد.
محققان از این چیدمان برای بررسی اینکه مغز چگونه به پاداش پاسخ میدهد استفاده کردند، و بهطور خاص بر جسم مخطط شکمی، یک ناحیه کلیدی در سیستم پاداش مغز، تمرکز کردند. آنها هیچ ارتباطی بین فعالیت در این منطقه و مصرف ماریجوانا پیدا نکردند و این نشان میدهد که مصرفکنندگان ماریجوانا سیستمهای پاداش مشابهی بهعنوان افراد غیرمصرفکننده دارند.
پروفسور باربارا ساحاکیان، از گروه روانپزشکی دانشگاه کمبریج، گفت: شواهد ما نشان میدهد که به نظر نمیرسد استفاده از گیاه شاهدانه تاثیری بر انگیزه مصرفکنندگانی که بهطور تفریحی استفاده میکردند، داشته باشد. شرکتکنندگان در مطالعه ما شامل کاربرانی بودند که روزانه ماریجوانا مصرف میکردند و به احتمال زیاد فاقد انگیزه بودند. با این حال، نمیتوانیم این احتمال را رد کنیم که استفاده بیشتر، همانطور که در برخی افراد مبتلا به اختلال مصرف ماریجوانا دیده میشود، تاثیر داشته باشد. تا زمانی که مطالعات تحقیقاتی آتی نداشته باشیم که مصرفکنندگان نوجوان را دنبال میکند، از شروع تا بزرگسالی جوان، و معیارهایی از انگیزه و تصویربرداری از مغز را ترکیب میکند، نمیتوانیم بهطور قطع تعیین کنیم که مصرف منظم شاهدانه بر انگیزه و مغز در حال رشد تأثیر منفی نخواهد گذاشت.
این متن با استفاده از ربات ترجمه مقالات علمی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه میتواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.
مقالات لینکشده در این متن میتوانند به صورت رایگان با استفاده از مقالهخوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.
مطلبی دیگر از این انتشارات
اتهام علیه فیسبوک: سوءاستفاده از کودکان در پلتفرم اجتماعی
مطلبی دیگر از این انتشارات
چگونه سرعت اینترنت را اندازهگیری کنیم؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
فنآوری پیشرفته در کمک به انسان با پلیس هوش مصنوعی