اتوماسیون، کووید و آینده کار

منتشرشده در مجله Forbes به تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۲۰
لینک مقاله اصلی: Automation, COVID, And The Future Of Work

از زمانی که کارل بندیکت فری و مایکل آزبورن از آکسفورد مقاله خود را در مورد پتانسیل کار خودکار در سال ۲۰۱۳ منتشر کردند، نگرانی زیادی در مورد تاثیری که فن‌آوری‌های مختلف انقلاب صنعتی چهارم ممکن است بر بازار کار بگذارند، به وجود آمدند.

با توجه به این که برای بسیاری از افراد، روایت رایج این است که پیشرفت بی وقفه فن‌آوری دیجیتال، همه مشاغل را به دنبال خود خواهد کشاند، بیماری همه‌گیر کووید۱۹ که به روش‌های زیادی باعث تسریع انتقال دیجیتال شده‌است، نیز ممکن است به اتوماسیون نیروی کار سرعت ببخشد.

این روایت، روایتی است که عنصری از حقیقت دارد. گزارش اخیر شرکت دل (Dell) نشان داد که کووید چگونه تلاش‌های تحول دیجیتال انجام شده توسط بسیاری از سازمان‌ها قبل از شیوع پاندمی را تسریع کرده‌است، هرچند که حوزه‌هایی مانند امنیت سایبری به اندازه بازسازی مدل‌های تجاری سرمایه‌گذاری کسب کردند. نکته قابل‌توجه این است که فن‌آوری‌هایی از قبیل هوش مصنوعی و رباتیک هنوز مورد توجه سازمان‌ها قرار نگرفته‌اند.

از دست دادن فرصت

به نظر نمی‌رسد که شرکت‌ها تا حد زیادی روی هوش مصنوعی سرمایه‌گذاری کنند، این حماقت ناشی از تحقیقات برکلی هایاس است، که نشان می‌دهد چنین سرمایه‌گذاری‌هایی از نظر بهره‌وری، کارایی، و سهم بازار چقدر مفید هستند.

چیزی که شاید در بحث‌های پیرامون تاثیر تکنولوژی بر مشاغل مهم باشد این است که شرکت‌هایی که سرمایه‌گذاری زیادی در هوش مصنوعی انجام می‌دهند، در واقع نیروی کار خود را تا ۱۵٪ افزایش داده‌اند. بعلاوه، این افزایش در اشتغال نه تنها در سطح شرکت، بلکه در کل صنایع یافت شد. بنابراین، شرکت‌های آشنا با هوش مصنوعی از هزینه رقبا سود نمی‌بردند.

محققان نشان می‌دهند که این به این دلیل است که شرکت‌ها از هوش مصنوعی برای افزایش سازندگی خدود استفاده می‌کردند، که به رشد آن‌ها کمک کرد.

در همان زمان که شرکت‌ها بر روی بهره‌وری و کارایی نوظهور خود سرمایه‌گذاری می‌کردند، این توسعه اغلب به مناطق یا بازارهای محصول جدید تبدیل می‌شد. بدیهی است که این امر منجر به نگرانی‌هایی در مورد تمرکز بیش از حد بازار در میان چند شرکت بزرگ می‌شود، اما محققان بر این باورند که این نباید ما را نگران کند چون این انعکاسی از سهم بازار است که به شرکت‌های پربازده می‌رسد.

رفاه اجتماعی

این، یافته‌ای است که توسط تحقیقات بیشتر از سوی موسسه هوش مصنوعی انسانی استنفورد (HAI) نیز تکرار شده، که دریافت که به نظر می‌رسد یک رابطه واضح بین مشاغل مرتبط با هوش مصنوعی و رشد اقتصادی وجود دارد، که به نوبه خود منجر به رفاه بیشتر در جامعه می‌شود.

با این حال، این خوش بینی عمومی به طور یک‌سان احساس نمی‌شود. به عنوان مثال، گزارش رفتارهای جهانی از موسسه اینترنتی دانشگاه آکسفورد، مردمی را نشان می‌دهد که به طور گسترده در میانه تاثیر هوش مصنوعی در زندگی عمومی قرار دارند و همچنین مردم شرق به نظر می‌رسد به مراتب راحت‌تر از ما در غرب هستند.

این تحقیق براساس داده‌های تولید شده توسط نظرسنجی ریسک جهانی ۲۰۱۹ تولید شده توسط بنیاد ثبت لویدز بود. بررسی آن‌ها درک عمومی از ریسک‌های جهانی را با ۱۴۲ کشور شرکت‌کننده بررسی می‌کند.

محققان توضیح می‌دهند: « درک اعتماد عمومی به هوش مصنوعی و یادگیری ماشین برای اجرای موفقیت‌آمیز چنین سیستم‌هایی در دولت حیاتی است.»

احساس آسیب‌پذیری

این درک از آسیب‌پذیری در آخرین گزارش تیم کار آینده انجمن سلطنتی هنر، تولیدات و بازرگانی (RSA) در مورد چگونگی تاثیر کووید بر چشم‌انداز اتوماسیون، تقویت شد.

این گزارش تلاش می‌کند تا یک ثبت ریسک از مشاغلی ایجاد کند که در برابر هر گونه عواقب ناشی از کووید۱۹ و در واقع تحول دیجیتالی که جامعه در نتیجه این بیماری همه‌گیر متحمل می‌شود، آسیب‌پذیر هستند. نویسندگان نشان می‌دهند که صنایعی که بیشتر به حمایت دولت متکی هستند به احتمال زیاد در معرض خطر اتوماسیون نیز قرار دارند.

آن‌ها افراد جوان را به عنوان آسیب‌پذیرترین افراد شناسایی می‌کنند، که شاید تعجب‌آور نباشد، زیرا تحقیقات دانشگاه استرالیای غربی نشان داد که جوانان به طور کلی در طول پاندمی کووید نسبت به از دست دادن شغل بسیار آسیب‌پذیر بوده‌اند.

این مقاله نشان می‌دهد که چگونه بازار کار جوانان با سطوح بالایی از نقش‌های در مواجهه با مصرف‌کننده در بخش‌هایی مانند هتلداری، تناسب اندام و خرده‌فروشی از طریق نمونه مشخص می‌شود. علاوه بر این، چنین مشاغلی اغلب پاره‌وقت یا موردی هستند، و بیکاری جوانان به خاطر این امر از قبل هم به شدت آسیب‌پذیر بوده است.

کمک مورد نیاز

در حالی که از شواهد تا به امروز مشخص نیست که آیا اتوماسیون نقشی به بزرگی خود کووید در چالش‌های بازار کار که جوانان با آن مواجه هستند بازی می‌کند یا خیر، با این حال بسیار مهم است که حمایت از جوانانی که از عواقب این پاندمی رنج می‌برند،‌ برای آن‌ها فراهم شود.

کاملا مشخص است که در بحران‌های قبلی، مانند سال ۲۰۰۸ و اوایل دهه ۱۹۹۰، بیکاری باعث میشد که بازار کار بعد از رکود اقتصادی شلوغ شود، که آن را برای جوانان بسیار چالش برانگیز کرد. به این ترتیب، نویسندگان معتقدند که دولت‌ها باید از جوانان برای بازگشت به کار ایمن حمایت کنند.

آن‌ها می‌گویند: « حمایت شخصی‌سازی‌شده از جوانان ما که ممکن است به موانع متعدد در راه اشتغال مانند صلاحیت، حمل و نقل، ضعف، آمادگی شغلی و مهارت‌های ارتباطی برخورد کنند، مهم است. همچنین برای رهبران سیاسی مهم است که به موضوع افزایش غیررسمی‌کردن نیروی کار بپردازند و اطمینان حاصل کنند که آن‌ها از کسانی حمایت می‌کنند که آسیب‌پذیرتر هستند.»

در مورد ماهیت این پشتیبانی، به ویژه در مورد کمک به افراد برای کسب مهارت‌های جدید و انتقال به مشاغل جدید، RSA مشاوره دقیقی ارائه می‌دهد. این مشاوره‌ها تقریبا به طور قطع بسیار مهم خواهند بود، حتی اگر پیشنهاد آن‌ها مبنی بر اینکه هوش مصنوعی مقصر است، گسترده باشد.

این متن با استفاده از ربات ترجمه مقالات هوش مصنوعی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.