انفجار ستاره ابرغول که توسط ستاره‌شناسان گرفته شد

منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۱۶ ژانویه ۲۰۲۲
لینک منبع: Explosion of Supergiant Star Captured by Astronomers

ستاره‌شناسان برای اولین بار با استفاده از تلسکوپ دانشگاه هاوایی در هالیاکالا و تلسکوپ دیگری در ماوناکیا، پایان دراماتیک زندگی یک ستاره بزرگ سرخ را در حالی که در حال رخ دادن بود، تصویربرداری کردند. خود تخریبی سریع و مرگ و میر این ستاره عظیم قبل از اینکه به یک ابرنواختر نوع دوم سقوط کند، ثبت شد.

تیمی از محققان از موسسه UH برای تلسکوپ پیمایش پانورامیک و سیستم واکنش سریع (Pan-STARRS) در مائوئی استفاده کردند و رصدخانه W. M. Keck در جزیره هاوایی این ابرغول سرخ را در ۱۳۰ روز گذشته که منجر به انفجار مرگبار آن شد، رصد کردند. این مشاهدات بخشی از بررسی گذرا آزمایش ابرنواختر جوان (YSE) بود.

وین ژاکوبسن-گالان، محقق تحصیلات تکمیلی بنیاد علوم ملی در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی و مولف اصلی این مطالعه گفت: «این یک پیشرفت در درک ما از کارهایی است که ستارگان پرجرم لحظاتی قبل از مرگشان انجام می‌دهند.» شناسایی مستقیم فعالیت پیش از ابرنواختر در یک ستاره ابر غول سرخ هرگز در یک ابرنواختر معمولی نوع دوم مشاهده نشده است. برای اولین بار شاهد انفجار ستاره ابر غول سرخ بودیم!

این کشف اخیرا در مجله Astrophysical Journal منتشر شده‌است.

اولین بار Pan-STARRS، ستاره عظیم محکوم به مرگ را در تابستان ۲۰۲۰ از طریق مقدار زیادی نور که از ابر غول سرخ ساطع می‌شد، کشف کرد. چند ماه بعد، در پاییز سال ۲۰۲۰، ابرنواختر آسمان را روشن کرد.

کن چمبرز، ستاره‌شناس و محقق اصلی Pan-STARRS گفت: «این نمونه‌ای از این است که بررسی مکرر آسمان با Pan-STARRS، اکتشافات جدیدی را به ارمغان می‌آورد.» «بدون نظارت مداوم بر آسمان شب با Pan-STARRS، این نوع اکتشاف امکان‌پذیر نخواهد بود.»

محققان این رویداد آسمانی را با تماشای یک بمب ساعتی مقایسه کردند. این تیم پس از انفجار به نظارت بر ۲۰۲۰ SN tlfادامه داد؛ براساس داده‌های به‌دست‌آمده از تصویربرداری عمیق رصدخانه کک و نمودار چند شی (DEIMOS) و طیف‌نگار اشلیت فروسرخ نزدیک (NIRES) ، آن‌ها تعیین کردند که ستاره ابر غول سرخ ۲۰۲۰ SN tlf، واقع در کهکشان NGC ۵۷۳۱ حدود ۱۲۰ میلیون سال نوری دورتر از زمین، ۱۰ برابر بزرگ‌تر از خورشید بود.

این کشف به ایده‌های قبلی در مورد اینکه چگونه ستاره‌های ابر غول سرخ درست قبل از انفجار، تکامل می‌یابند، پایان می‌دهد. قبل از این، تمام ابر غول‌های قرمز مشاهده‌شده قبل از انفجار نسبتا ساکن بودند: آن‌ها هیچ مدرکی از فوران‌های خشونت‌آمیز یا نشر نوری، همانطور که قبل ازTLf ۲۰۲۰ SN مشاهده شد، نشان ندادند. با این حال، این کشف جدید تشعشعات درخشانی که از یک ابرغول سرخ در سال آخر قبل از انفجار می‌آیند، نشان می‌دهد که حداقل برخی از این ستارگان باید تغییرات قابل‌توجهی در ساختار درونی‌شان داشته باشند که پس از آن منجر به پرتاب پرتلاطم گاز لحظاتی قبل از فروپاشی آن‌ها می‌شود.

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات نجوم ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.

مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.