انواع بلوک‌های شهری: روش‌های مختلف مستقر شدن در شهر

منتشر شده در archdaily به تاریخ ۹ ژوئن ۲۰۲۱
لینک منبع Types of Urban Blocks: Different Ways of Occupying the City

بلوک‌های شهری را می توان به عنوان فضای درون الگوی خیابان شهر تعریف کرد که به قطعات زمین برای ساخت‌وساز ساختمان‌ها تقسیم می‌شود. این عنصر مورفولوژیکی با توجه به دیدگاه‌های فعلی در مورد طراحی شهری و انتظارات آن در طول قرن‌ها شکل‌گرفته است. آن ممکن است شامل یک ساختمان واحد و یا منطقه‌ای با چندین ساختمان باشد که از نظر اندازه متفاوت هستند، سازه‌های جدا شده که توسط طبیعت احاطه شده‌اند، یا تودرتوی پیچیده. بدون توجه به ترکیب، یک بلوک شهری، واحد اصلی بافت شهری است و نقش مهمی را در میانجی‌گری فضاهای عمومی و خصوصی ایفا می‌کند.

در اینجا چند نوع شناسی از بلوک‌های شهری نشان‌داده‌شده توسط عکس‌های هوایی فوق‌العاده آورده شده‌است.

بلوک سنتی

بلوک سنتی، یک ارگانیزم شهری است که به تدریج در طول یک دوره طولانی توسعه می‌یابد. آن با یک جرم بزرگ، متراکم و یکنواخت مشخص می‌شود که منجر به یک رابطه نامتناسب بین محیط ساخته‌شده و فضاهای باز می‌شود. این بلوک‌ها می‌توانند از نظر شکل و اندازه متفاوت باشند، زیرا معمولا براساس فضایی که از الگوی خیابان باقی مانده‌است، شکل می‌گیرند. این امر یک معماری شهری را ایجاد می‌کند که به نمای جلو محدود شده‌است، که ممکن است همان طور که در نوسازی نمادین پاریس دیده می‌شود، ترتیبات و اندازه‌های منظم تری داشته باشد یا نداشته باشد.

پلان سردایس برای بارسلونا

بارسلونا به لطف نوع شناسی قابل‌توجهی که توسط ایلدفونز سردا معرفی شد و در آن رابطه جدیدی بین ساختمان‌ها و خیابان‌ها ایجاد کرد، شایسته توجه ویژه است. طرح او مزایای الگوی شبکه را از نظر گردش، توپولوژی و ساخت‌وساز تصدیق می‌کند، که منجر به ۱۱۳ متر مربع مدول با ۲۰ متر چمفر می‌شود. این گونه‌شناسی، نقطه عطفی در تاریخ شهرسازی ایجاد می‌کند، زیرا از این لحظه به بعد، بلوک، تبدیل به یک ویژگی جانبی، همانطور که قبلا ذکر شد، برای تبدیل شدن به عنصر اصلی ترکیب‌بندی و ساختار شهری، متوقف می‌شود.

با این حال، طرح او به طور کامل اجرا نشد و تمرکز اصلی آن بر روی شبکه جاده بود. این بلوک‌ها در اصل شامل یک منطقه باز داخلی بود که برای پارک‌ها و امکانات عمومی در نظر گرفته شده‌بود و شامل یک سوم کل منطقه سطحی بود اما با گذشت سال‌ها، آن‌ها به طور گسترده توسط ساختمان‌ها اشغال شده‌بودند.

بلوک پریمتر

اگرچه طرح سردا تا پتانسیل کامل خود اجرا نشد، اما الهام‌بخش توسعه بلوک‌های پیرامونی شد. برای مثال، شهر آمستردام مثال خوبی از این نوع بلوک است. اگرچه آن‌ها هنوز هم پیامدهای سیستم جاده هستند، فیگورا (۲۰۱۶) بیان می‌کند که آن‌ها سلسله‌مراتب جدیدی از خیابان‌ها و فضاهای شهری را ایجاد می‌کنند که عمدتا به دلیل گوشه‌های منحصر به فرد و حیاط‌های داخلی است که به عنوان باغ‌های خصوصی آغاز شده و بعدا به فضاهای عمومی تبدیل می‌شوند و نفوذپذیری بلوک را افزایش می‌دهند.

بلوک باز

بلوک باز اساساً یک عنصر ترکیبی است که ارزش خیابان و نبش سنتی را گرد هم آورده اما به استقلال انواع مختلف ساختمان احترام می گذارد. این ترکیب اجازه روشنایی و تهویه طبیعی‌تر به ساختمان‌ها را می‌دهد، و یک محیط مناسب‌تر برای عابران پیاده با مسیرهایی که از میان بلوک‌ها عبور می‌کنند ایجاد می‌کند، و خط بین عمومی و خصوصی را تار می‌کند.

ساختارهای کلان

مفهوم ساختارهای کلان شهری، ساختارها و فن‌آوری عظیم را ارتقا می‌دهد و تا به امروز طنین‌انداز شده‌است، حتی اگر به دهه ۱۹۸۰ باز گردد. مجموعه تفریحی لوکس در زیر به عنوان مثالی از این گونه شناسی عمل می‌کند که یک توپوگرافی مصنوعی ایجاد می‌کند که درک شهری متفاوتی را فراهم می‌کند.

شهرسازی جدید

این جنبش طراحی شهری در دهه ۱۹۶۰ به عنوان تلاشی برای غلبه بر طرحواره مدرنیستی برنامه‌ریزی شهری ظهور کرد. نوشهرگرایی، محله‌های قابل پیاده‌روی شامل طیف گسترده‌ای از انواع مسکن و شغل را ارتقا می‌دهد. علاوه بر این، نگرانی زیادی برای ادغام بین طبیعت و محیط ساخته‌شده وجود دارد که توسعه مناطق سبز و پارک‌های عمومی را تشویق می‌کند. این ویژگی عمدتا در طراحی ارگانیک چیدمان شهری منعکس می‌شود.

این متن با استفاده از ربات مترجم مقالات معماری و شهرسازی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.

مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.