تاثیرات ویروس کرونا بر کسب و کار

منتشرشده در: مجله mckinsey به تاریخ مارچ ۲۰۲۰
نویسنده: Matt Craven, Linda Liu, Mihir Mysore, and Matt Wilson
لینک مقاله اصلی: https://www.mckinsey.com/business-functions/risk/our-insights/covid-19-implications-for-business

شیوع ویروس کرونا اولین و مهم‌ترین تراژدی انسانی است که صدها هزار نفر را تحت‌تاثیر قرار داده‌است.همچنین تاثیر رو به رشدی بر اقتصاد جهانی دارد. این مقاله قصد دارد دیدگاههایی را در مورد وضعیت در حال تحول و پیامدهایی که بر شرکتها دارد در اختیار رهبران تجاری قرار دهد. شیوع بیماری به سرعت در حال افزایش است، و برخی از دیدگاه‌های این مقاله ممکن است به سرعت منقضی شوند. این مقاله دیدگاه ما را در اول مارس ۲۰۲۰ نشان می‌دهد.

چیزی که ما در مورد شیوع بیماری می‌دانیم.

ویروس کرونا در طول هفته ۲۴ فوریه ۲۰۲۰ از یک نقطه عطف عبور کرد. مبتلایان خارج از چین برای اولین بار از موارد داخل چین فراتر رفت و ۵۴ کشور از ۲۹ فوریه مبتلا را گزارش کردند. شیوع این بیماری در چهار جامعه انتقال متمرکز شده‌است: چین (در مرکز هوبی)، آسیای شرقی (در مرکز کره‌جنوبی و ژاپن)، خاورمیانه (در مرکز ایران)و اروپای غربی (در مرکز ایتالیا). در مجموع، کشورهایی که بیش‌ترین آسیب را دیده‌اند، تقریبا ۴۰ درصد از اقتصاد جهانی را تشکیل می‌دهند. حرکات روزانه افراد و تعداد ارتباطات در این مجموعه‌های انتقال، احتمال انتقال ویروس کرونا را ایجاد می‌کند. و در حالی که وضعیت در چین با اجرای اقدامات فوق‌العاده بهداشت عمومی تثبیت شده‌است، موارد جدید در جاهای دیگر نیز در حال افزایش است، از جمله آمریکای‌لاتین (برزیل)، ایالات‌متحده (کالیفرنیا، اورگان و واشنگتن)، و آفریقا (الجزایر و نیجریه). مرکز کنترل و پیش‌گیری از بیماری‌ها در ایالات‌متحده، انتظارات روشنی از این امر دارد که ایالات‌متحده انتقال بیماری را تجربه خواهد کرد و شواهدی مبنی بر این که این اتفاق در حال رخ دادن است در دست است.

در حالی که آینده نامشخص است، به احتمال زیاد کشورهای چهار جامعه انتقال شاهد رشد مداوم مبتلایان خواهند بود؛ کشورهای جدیدی نیز ممکن است پیدا شود. این می‌تواند به درک "نشت" کمک کند چون عموم معتقدند که این عفونت‌ها مسری نیستند. اعتماد مصرف‌کننده و مشتریان ممکن است از بین برود و حتی با محدودیت‌های مسافرت و محدودیت در اجتماعات، بیش از پیش نیز تضعیف شود. چین احتمالا در ابتدا بهبود خواهد یافت، اما تاثیر جهانی بیشتر احساس خواهد شد. ما انتظار داریم رشد جهانی برای سال ۲۰۲۰ کاهش یابد. در ادامه، ما دو سناریوی محتمل برای تاثیر اقتصادی و بهبود را بررسی کرده و بینش‌هایی در مورد اینکه رهبران کسب‌وکار چگونه این وضعیت نامشخص و در حال تغییر سریع را هدایت می‌کنند ارائه می‌دهیم.

تاثیر اقتصادی

در سناریوی حالت پایه ما (تصویر ۱)، ادامه گسترش در جوامع ایجاد شده، و همچنین انتقال جامعه در مجموعه‌های جدید، منجر به ۰.۳- تا ۰.۷- درصد کاهش در رشد تولید ناخالص داخلی جهان برای سال ۲۰۲۰ شد. در همین حال، چین در مسیر بهبود خود ادامه می‌دهد و تا اواسط Q۲ به یک تجدید حیات اقتصادی تقریبا کامل دست می‌یابد (با وجود چالش‌های کنونی مجوزهای کند و عدم ظرفیت کارگران مهاجر). با ادامه این تجربه در مناطق دیگر، این احتمال وجود دارد که محدودیت‌های حرکتی در جهت تلاش برای توقف یا کند کردن پیشرفت بیماری اعمال شود. این امر به طور قطع باعث کاهش شدید تقاضا خواهد شد که به نوبه خود رشد اقتصادی را در طول Q۲ و اوایل Q۳ کاهش می‌دهد. بازیابی تقاضا به کند شدن رشد موارد ابتلا بستگی خواهد داشت، که محتمل‌ترین دلیل آن "فصلی بودن" خواهد بود - کاهش انتقالی مشابه آنچه که در مورد آنفولانزا در نیم‌کره شمالی با گرم شدن آب و هوا دیده می‌شود. اگر ثابت شود که نسبت مرگ و میر این بیماری بسیار کم‌تر از آنچه در حال حاضر شاهد آن هستیم است، ممکن است تقاضا بازگردد.

مناطقی که هنوز رشد سریع موارد ابتلا را مشاهده نکرده اند (مانند آمریکا) به طور فزاینده‌ای شاهد انتقال پایدار جامعه هستند (برای مثال، گسترش خوشه‌های اضطراری در غرب ایالات‌متحده). آگاهی بیشتر از ZXCV، به علاوه زمان اضافی برای آماده‌سازی، ممکن است به این جوامع در مدیریت رشد موارد ابتلا کمک کند. با این حال، جوامعی با سیستم‌های بهداشت ضعیف می‌توانند انتقال عمومی بیشتری را ببینند. تقاضای کم‌تر می‌تواند رشد اقتصاد جهانی را به بین ۱.۸ درصد و ۲.۲ درصد ببرد، به جای ۲.۵ درصد که در ابتدای سال پیش‌بینی شده‌بود.

جای تعجب نیست که تاثیرپذیری بخش‌ها مختلف خواهد بود. برخی بخش‌ها، مانند حمل و نقل هوایی، گردشگری، و هتلداری، تقاضای از دست رفته را خواهند دید (زمانی که مشتریان ترجیح می‌دهند در رستوران غذا نخورند، غذاهای آن ها نخورده باقی می‌مانند). این تقاضا تا حد زیادی غیرقابل بازگشت است. بخش‌های دیگر شاهد تاخیر در تقاضا خواهند بود. برای مثال، در کالاهای مصرفی، مشتریان ممکن است هزینه‌های اختیاری را به دلیل نگرانی در مورد این بیماری همه‌گیر کنار بگذارند، اما در نهایت این اقلام را بعد از زمانی که ترس فروکش کرده و اعتماد باز گردد، خریداری خواهند کرد. این شوک‌های تقاضا - که برای مدتی در مناطقی که قادر به مهار ویروس نیستند به وجود می‌آید - می‌تواند به معنای کاهش قابل‌توجه رشد سالانه باشد.

برخی بخش‌ها، مانند حمل و نقل هوایی، بیشتر تحت‌تاثیر قرار خواهند گرفت.

در سناریوی بدبینانه، تعداد موارد به سرعت در جوامع فعلی و مراکز جدید انتقال اجتماعی پایدار در آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی و آفریقا رشد می‌کند. سناریوی بدبینانه ما فرض می‌کند که ویروس به شدت فصلی نیست و این موارد ابتلا در طول سال ۲۰۲۰ نیز رشد خواهند کرد. این سناریو تاثیر قابل‌توجهی بر رشد اقتصادی در طول سال ۲۰۲۰ خواهد داشت که منجر به رکود جهانی خواهد شد. در هر دو حالت پایه و بدبینانه، علاوه بر مواجهه با ممانعت‌های شدید تقاضای مشتری، شرکت‌ها باید چالش‌های زنجیره تامین را هدایت کنند. در حال حاضر، می‌بینیم که شرکت‌های دارای تیم‌های تدارکات قوی، متمرکز و روابط خوب با تامین کنندگان در چین در مورد درک خود از خطراتی که این تامین کنندگان با آن مواجه هستند (از جمله تامین کنندگان ردیف ۲ و ردیف ۳) اعتماد به نفس بیشتری دارند. برخی دیگر هنوز در حال دست و پنجه نرم کردن با ارتباط با چین و دیگر جوامع انتقال هستند. با توجه به شروع مجدد اقتصادی نسبتا سریع در چین، بسیاری از شرکت‌ها به جای حرکت زنجیره‌های تامین از چین، بر اقدامات تثبیت موقت متمرکز شده‌اند. همچنین ویروس کرونا به عنوان تسریعی برای شرکت‌ها جهت ایجاد تغییرات استراتژیک و بلند مدت در زنجیره‌های تامین عمل می‌کند - تغییراتی که قبلا مورد توجه قرار گرفته بودند.

برای درک بهتر اینکه کدام سناریو غالب خواهد بود، تیم‌های برنامه‌ریزی می‌توانند مجموعه‌ای از شاخص‌های پیشرو مانند شاخص‌های موجود در تصویر ۲ را در نظر بگیرند.

نقطه تمرکز کسب و کارها

هفت اقدام زیر می‌تواند به هر نوع کسب و کاری کمک کند:

از کارمندان خود محافظت کنید.

بحران ویروس کرونا از نظر عاطفی برای بسیاری از مردم چالش برانگیز بوده و زندگی روزمره آن ها را به روش‌های بی‌سابقه‌ای تغییر داده‌است. برای شرکت‌ها، پیش بردن کسب‌وکار مطابق معمول یک گزینه نیست. آن‌ها می‌توانند با طراحی و اجرای یک برنامه حمایتی از کارکنان که دارای محافظه کارانه‌ترین دستورالعمل‌های ممکن است و نقاط تحریکی برای تغییرات سیاسی دارد، شروع کنند. برخی شرکت‌ها به طور فعال تلاش‌های خود را در برابر دیگران ارزیابی می‌کنند تا سیاست‌ها و سطوح حمایتی مناسب برای مردم خود را تعیین کنند. ارتباط رهبران با کارمندان باید در سطح مناسبی از جزئیات و تکرار باشد.

یک تیم واکنش چند منظوره دربرابر ویروس کرونا ایجاد کنید.

شرکت‌ها باید یک گزارش مستقیم از مدیر عامل را برای رهبری این تلاش مدنظر قرار دهند و باید اعضا با هر وظیفه‌ای را برای کمک در این موضوع به کار بگیرند. علاوه بر این، در بیشتر موارد، اعضای تیم باید نقش‌های روزمره خود را کنار بگذارند و بیشتر زمان خود را به واکنش به ویروس اختصاص دهند. چند جریان کاری برای بیشتر شرکت‌ها رایج خواهد بود:

الف)سلامت کارمندان، رفاه و توانایی انجام نقش شان؛

ب)تست استرس مالی و توسعه یک برنامه اقتضایی؛

ج)نظارت بر زنجیره تامین، واکنش سریع، و تاب آوری بلند مدت؛

د)بازاریابی و واکنش‌های فروش به شوک‌های تقاضا؛ و

ه)هماهنگی و ارتباط با حوزه‌های مربوطه.

این تیم‌های فرعی باید اهداف خاص خود را برای ۴۸ ساعت آینده تعریف کنند، و همچنین اهداف هفتگی خود را براساس سناریوی برنامه‌ریزی توافقی شرکت تنظیم کنند. تیم واکنش باید یک کادر و نظم عملیاتی ساده را به کار بگیرد که بر روی خروجی و تصمیمات تمرکز داشته باشد، و جلساتی را که در آن هیچ کدام از این موارد به دست نمی‌آیند برگزار نکند.

اطمینان حاصل کنید که نقدینگی برای تحمل طوفان کافی است.

کسب و کارها باید سناریوهایی متناسب با عملکرد شرکت تعریف کنند. برای متغیرهای مهمی که بر درآمد و هزینه تاثیر می‌گذارند، آن‌ها می‌توانند اعداد ورودی را از طریق تجزیه و تحلیل و ورودی متخصص تعریف کنند. شرکت‌ها باید امور مالی خود را در هر سناریو مدلسازی کنند (جریان نقدی، P&L، ترازنامه) و محرک‌هایی که به طور قابل‌توجهی نقدینگی را مختل می‌کنند را شناسایی کنند. برای هر یک از این محرک‌ها، شرکت‌ها باید حرکت‌هایی را برای تثبیت سازمان در هر سناریو تعریف کنند (بهینه‌سازی حساب‌های پرداختنی و دریافتنی، کاهش هزینه و …).

زنجیره تامین را تثبیت کنید.

شرکت‌ها باید گستره و مدت احتمالی قرار گرفتن زنجیره تامین خود در معرض مناطقی که دارای جوامع انتقال هستند، شامل تامین کنندگان ردیف ۱، ۲ و ۳ و سطوح موجودی آن ها را تعریف کنند. بیشتر شرکت‌ها در درجه اول بر روی تثبیت فوری متمرکز هستند، با این فرض که اکثر کارخانه‌های چینی در حال حاضر در حالت راه‌اندازی مجدد هستند. آن‌ها همچنین باید سهمیه‌بندی بخش‌های بحرانی، پیش رزرو ظرفیت راه‌آهن/حمل و نقل هوایی، استفاده از سهام پس از فروش به عنوان پل تا شروع مجدد تولید، به دست آوردن اولویت بالاتر از تامین کنندگان خود، و البته پشتیبانی از تامین کنندگان را در نظر بگیرند. شرکت‌ها باید برنامه‌ریزی کنند که چگونه عرضه را برای محصولاتی مدیریت کنند که ممکن است، بخاطر برگشت عرضه در خط، به دلیل احتکار، دچار افزایش غیر معمول در تقاضا بشوند. در برخی موارد، تثبیت میان‌مدت یا بلند مدت تضمین می‌شود، که نیازمند به روز رسانی برنامه‌ریزی تقاضا، بهینه‌سازی بیشتر شبکه، و جستجو و تسریع کیفیت تامین کنندگان جدید است. به هر حال برخی از این موارد ممکن است بدون توجه به بحران فعلی، برای اطمینان از انعطاف‌پذیری در زنجیره تامین آن‌ها، قابل توصیه باشد - چالشی که وضعیت ZXCV به وضوح نشان داده‌است.

نزدیک مشتریان خود بمانید.

شرکت‌هایی که این اختلالات را بهتر هدایت می‌کنند، اغلب موفق می‌شوند زیرا در بخش‌های اصلی مشتریان خود سرمایه‌گذاری می‌کنند و رفتارهای آن ها را پیش‌بینی می‌کنند. برای مثال، در چین، با این که تقاضای مصرف‌کننده پایین است، اما از بین نرفته - مردم به طور چشمگیری به سمت خرید و تحویل آنلاین تمام انواع کالاها، از جمله غذا و محصولات حرکت کرده‌اند. شرکت‌ها باید به عنوان بخشی از روند توزیع کالای خود در توزیع آنلاین سرمایه‌گذاری کنند؛ این شامل تضمین کیفیت کالاهای فروخته‌شده به صورت آنلاین می‌شود. اولویت‌های در حال تغییر مشتریان احتمالا به روندهای قبل از شیوع باز نمی‌گردند.

برنامه را تمرین کنید.

بسیاری از تیم‌های برتر وقت خود را صرف درک این مساله نمی‌کنند که برنامه‌ریزی برای این بی‌نظمی‌ها تا زمانی که در یک تیم قرار گیرند، چقدر طول می‌کشد. اینجا جایی است که میزگردها یا شبیه‌سازی‌ها بسیار ارزشمند هستند. شرکت‌ها می‌توانند از شبیه‌سازی‌های سطح بالا برای تعریف و تایید پروتکل‌های فعال‌سازی خود برای فازهای مختلف پاسخ استفاده کنند. شبیه‌سازی‌ها باید تصمیم گیرندگان را روشن کنند، اطمینان حاصل کنند که نقش‌ها برای هر عضو ارشد تیم روشن است، "فیل‌های در اتاق" که ممکن است واکنش را کند کنند را تشخیص دهند و اطمینان حاصل کنند که در صورت لزوم، اقدامات مورد نیاز برای اجرای برنامه به طور کامل درک شده و سرمایه‌گذاری مورد نیاز به آسانی در دسترس است.

هدف را اثبات کنید.

کسب و کارها تنها به اندازه جوامعی که بخشی از آن‌ها هستند قوی هستند. شرکت‌ها باید چگونگی پشتیبانی از اقدامات واکنشی - برای مثال، با ارائه پول، تجهیزات، یا تخصص - را مشخص کنند. برای مثال، چند شرکت تولید خود را تغییر داده‌اند تا ماسک‌ها و لباس‌های پزشکی ایجاد کنند.

چک لیست تصویر ۳ می‌تواند به شرکت‌ها کمک کند تا اطمینان حاصل کنند که همه کارهای لازم را انجام می‌دهند.

بحران ویروس کرونا داستانی با پایان نامشخص است.آنچه واضح است این است که تاثیر انسانی در حال حاضر غم‌انگیز است و شرکت‌ها باید فورا برای حفاظت از کارمندان خود، رسیدگی به چالش‌ها و ریسک‌های کسب‌وکار و کمک به کاهش شیوع به هر طریقی که می‌توانند اقدام کنند.

این مقاله توسط مترجم تخصصی هوش مصنوعی و به صورت خودکار ترجمه شده و با حداقل ویرایش و بازبینی انسانی منتشر شده است.