تحقیق جدید می‌تواند درک ما از اوتیسم را تغییر دهد

شکل ۱. عموما اعتقاد بر این است که افراد اوتیسمی در تشخیص احساسات دیگران بدتر هستند. آیا این باور می‌تواند نادرست باشد؟
شکل ۱. عموما اعتقاد بر این است که افراد اوتیسمی در تشخیص احساسات دیگران بدتر هستند. آیا این باور می‌تواند نادرست باشد؟
منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۳ اکتبر، ۲۰۲۲
لینک منبع: New Research Could Change Our Understanding of Autism

تحقیقات در مورد شناسایی حالات عاطفی چهره ممکن است نحوه نگاه ما به اوتیسم را تغییر دهد.

باور گسترده‌ای وجود دارد مبنی‌بر اینکه افراد اوتیسمی در تشخیص احساسات دیگران ضعیف هستند و بینش کمی در مورد اینکه چگونه این کار را به‌طور موثر انجام می‌دهند دارند.

با این حال، یک مطالعه استرالیایی اخیر نشان داده‌است که افراد مبتلا به اوتیسم در تشخیص حالات چهره عواطف، کمی کم‌تر از همتایان غیر اوتیسمی خود دقیق هستند.

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که ممکن است نیاز به ارزیابی مجدد باورهای رایج داشته باشیم که بزرگ‌سالان مبتلا به اوتیسم، مشکلاتی را با شناخت احساسات اجتماعی تجربه می‌کنند و بینش کمی نسبت به پردازش آن‌ها از حالات چهره افراد دیگر دارند. این یافته‌ها اخیرا در مجله تحقیقات اوتیسم منتشر شده‌است.

در یک مطالعه در دانشگاه فیندرز، ۶۳ فرد مبتلا به اوتیسم و ۶۷ بزرگ‌سال غیر اوتیسمی (با دامنه IQ بین ۸۵ تا ۱۴۳) در سه جلسه ۵ ساعته در مقایسه با شناسایی ۱۲ حالت هیجانی چهره انسان مانند خشم و ناراحتی شرکت کردند.

دکتر ماری جورجوپولوس در طول دوره دکترای خود، طیف گسترده‌ای از داده‌ها را جمع‌آوری کرد که بعدا توسط تیم تحقیق مورد تجزیه‌وتحلیل مجدد قرار گرفت و به‌عنوان پایه و اساس یک سری مقالات تحقیقاتی عمل کرد.

این نتایج می‌تواند به معنای مشکلات اجتماعی مرتبط با اوتیسم باشد که در واقع ممکن است تفاوت‌هایی را منعکس کند که تنها در تعاملات اجتماعی خاص یا سناریوهای فشار بالا آشکار می‌شوند و این دیدگاه را به چالش می‌کشند که بزرگ‌سالان اوتیسمی نمی‌توانند به اندازه کافی حالات احساسات چهره را بخوانند.

مطالعه مشترک نویسنده و متیو فلندرز، استاد برجسته روانشناسی، نیل بروئر، می‌گوید که با استقرار مجموعه گسترده‌ای از احساسات، که به روش‌های مختلف ارائه شده‌اند، این مطالعه نشان می‌دهد که افراد اوتیسمی به‌طور متوسط، فقط کمی دقت کم‌تری دارند اما در عین حال زمانی که احساسات دیگران را طبقه‌بندی می‌کنند، تا حدی کندتر هستند.

این یافته‌ها این مفهوم را به چالش می‌کشند که بزرگ‌سالان مبتلا به اوتیسم به احتمال زیاد توسط محرک‌های هیجانی پیچیده یا پویا مغلوب می‌شوند و مشکلاتی را در تشخیص احساسات خاص تجربه می‌کنند.

هم‌پوشانی قابل‌توجهی در عملکرد بین دو گروه وجود داشت و تنها یک زیر گروه بسیار کوچک از افراد اوتیسمی در سطوح پایین‌تر از همتایان غیر اوتیسمی خود عمل می‌کردند.

تفاوت‌های بین گروه‌ها بدون توجه به نحوه ارائه احساسات، ماهیت پاسخ مورد نیاز، یا احساس خاصی که به آن نگاه می‌شود، ثابت بود.

این تحقیق همچنین نشان داد که در حالی که تنوع قابل‌توجهی از نظر بینش افراد نسبت به تفسیر آن‌ها از احساسات دیگران وجود داشت، هیچ مدرکی دال بر وجود تفاوت بین نمونه‌های اوتیسمی و غیر اوتیسمی وجود نداشت.

روش‌های پیچیده مورد استفاده در این مطالعات نه‌تنها به اصلاح درک ما از پردازش احساسات در اوتیسم کمک می‌کند بلکه نمایش‌های بیشتری از قابلیت‌های تاکنون ناشناخته افراد اوتیسمی ارائه می‌دهد.

پیشرفت‌های بیشتر به احتمال زیاد ما را ملزم به بهره‌برداری از رفتارهای مرتبط با شناخت احساسات و واکنش‌ها به احساسات دیگران در تعاملات زندگی واقعی یا شاید در تنظیمات واقعیت مجازی خواهد کرد.

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات علمی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.
مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.