تداخل ناشی از آللوپاتی گندم با علف‌های هرز مختلف

​

چکیده

زمینه: تداخل گیاهان دگرآسیبی گندم با علف‌های هرز در طیف وسیعی از گونه‌ها چه به صورت مستقل و چه به صورت هم افزایی با عوامل رقابتی درگیر است. این مطالعه تداخل دگرآسیبی گندم با ۳۸ علف هرز را در رابطه با تولید آللوکمیکال ۲، ۴-دی هیدروکسی-۷-متوکسی- ۱، ۴-بنزوکسازین-۳- یک (‏DIMBOA) ‏در گندم با و بدون تعامل ریشه-ریشه مورد بررسی قرار داد. ​

نتایج: تفاوت‌های قابل‌توجهی در زیست توده علف‌های هرز و غلظت DIMBOA در سیستم‌های هم‌زیستی گندم - علف هرز وجود داشت. از بین ۳۸ علف هرز، ۹ علف هرز به طور قابل‌توجهی توسط گندم دگرآسیبی مهار شدند اما ۲۹ علف هرز دیگر مهار نشدند. سطوح DIMBOA در گندم با گونه‌های علف هرز تفاوت زیادی داشت. ارتباط قابل‌توجهی بین سطح DIMBOA و اثرات تضعیف‌کننده علف هرز وجود نداشت. تفکیک ریشه منجر به تغییرات بزرگی در مهار علف هرز و سطح DIMBOA شد. در مقایسه با تماس ریشه، مهار ۸ علف هرز به طور قابل‌توجهی کاهش یافت در حالی که افزایش قابل‌توجه مهار در ۱۱ علف هرز با افزایش غلظت DIMBOA تحت تفکیک ریشه رخ داد. علاوه بر این، تولید DIMBOA در گندم توسط ترشحات ریشه از علف‌های هرز القا شد. ​

نتیجه‌گیری: تداخل ناشی از آللوپاتی گندم با علف‌های هرز نه تنها به عنوان ویژگی علف‌های هرز تعریف می‌شود بلکه به تعاملات ریشه و ریشه نیز بستگی دارد. به طور خاص، گندم دگرآسیبی ممکن است علف‌های هرز خاصی را از طریق ترشحات ریشه تشخیص دهد و با افزایش مواد آللوشیمیایی واکنش نشان دهد که منجر به شناسایی هویت علف‌های هرز می‌شود. ​

این متن ترجمه‌ای ‌خودکار از چکیده مقاله Interference of allelopathic wheat with different weeds منتشرشده در مجله Pest Management Science است.

برای مطالعه کامل این مقاله به همراه ترجمه‌ تخصصی آنلاین و رایگان به این لینک مراجعه فرمایید.​