دو سیاه‌چاله که نور روز را از فضا-زمان در تجسم سه بعدی ناسا منحرف می‌کنند.

شکل ۱. در این تجسم، دیسک‌های گاز روشن، گرم و برانگیزنده هر دو سیاه‌چاله را احاطه می‌کنند، که بارنگ قرمز و آبی نشان داده شده‌اند تا منبع نور را بهتر ردیابی کنند. (تصویر از: مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا / جرمی شنیتمن و برایان پی پاول)
شکل ۱. در این تجسم، دیسک‌های گاز روشن، گرم و برانگیزنده هر دو سیاه‌چاله را احاطه می‌کنند، که بارنگ قرمز و آبی نشان داده شده‌اند تا منبع نور را بهتر ردیابی کنند. (تصویر از: مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا / جرمی شنیتمن و برایان پی پاول)


منتشر‌شده در livescience به تاریخ ۱۹ آوریل ۲۰۲۱
لینک منبع Watch two black holes bend the daylights out of space-time in this trippy NASA visualization

هنگامی که دو سیاه‌چاله ابر پرجرم در حال چرخش به یکدیگر نزدیک می‌شوند، نتایج می‌توانند بسیار پیچیده شوند. تصویر جدید ناسا نشان می‌دهد که چگونه کشش غیرقابل مقاومت جاذبه شدید خم می‌شود و نور را در حلقه‌های درخشان گاز داغ دور سیاه‌چاله‌ها در یک سیستم دوتایی شبیه‌سازی شده منحرف می‌کند.

تصویر دو سیاه‌چاله را نشان می‌دهد: بزرگ‌ترین جفت، که در حدود ۲۰۰ میلیون برابر جرم خورشید ما است، توسط حلقه‌های قرمز گاز داغ به نام دیسک افزایشی احاطه شده است. دور آن غول بزرگ، یک سیاه‌چاله دیگر است که حدود نیمی از جرم آن را دارد و حلقه‌های گاز و گرد و غبار آن به رنگ آبی روشن نشان داده شده‌اند.

ممکن است به مطالعه مقاله تصاویر صوتی ناسا و نمایش چگونگی کهکشان‌ها و سیاه‌چاله‌ها توصیه می‌شود.

نیروهای گرانشی قدرتمند، وقتی که یک سیاه‌چاله به دور دیگری می‌چرخد، پارچه فضا-زمان را می‌کشد و تاب می‌دهد، و نور را از دیسک‌های تقطیع رقصندگان خم می‌کند. نمایندگان ناسا در بیانیه‌ای گفتند: و هر چه در شبیه‌سازی به یکی از این غول‌های جنگی نزدیک‌تر شوید، دیگری بیشتر کج و معوج می‌شود. جرمی شنیتمن، یک فیزیک‌دان نجومی در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در گرینسند مری‌لند، در بیانیه‌ای گفت: «زوم کردن به داخل هر سیاه‌چاله تصاویر متعدد و به طور فزاینده‌ای تحریف‌شده‌ای از شریک خود را نشان می‌دهد.»

کشش گرانشی در مرکز یک سیاه‌چاله به قدری مقاومت ناپذیر است که حتی نور هم نمی‌تواند فرار کند. مرکز آن یک ناحیه تاریک از چگالی نامحدود است که به عنوان تکینگی شناخته می‌شود و توسط افق رویداد محدود می‌شود. درست خارج از افق رویداد، جاذبه، فوتون‌ها را به یک منحنی که به عنوان کره فوتونی شناخته می‌شود، خم می‌کند. چرخش در اطراف آن کره، حلقه‌های پراکنده کننده گاز و گرد و غبار فوق گرم است که با سرعت‌های باور نکردنی می‌چرخند و تابش الکترومغناطیسی مانند اشعه ایکس، امواج رادیویی، امواج مایکروویو و اشعه گاما را دفع می‌کنند.

تجسم با نمای بالای سر از سیاه‌چاله‌های کوچک‌تر که در حال چرخش به سمت سیاه‌چاله‌های بزرگ‌تر هستند، آغاز می‌شود. در ابتدا، نه چندان تحت‌تاثیر نزدیکی دیگری قرار نمی‌گیرد، اما این موضوع به طور چشمگیری با تغییر زاویه دید به صفحه مداری تغییر می‌کند. اکنون، هنگامی که یک سیاه‌چاله از مقابل سیاه‌چاله دیگر عبور می‌کند، نور شی پس‌زمینه به خود می‌پیچند و پنهان می‌شود تا اعوجاج گرانشی را دنبال کند. رنگ‌های درخشان مشهود در تصویرسازی انتخاب‌های هنری هستند، چون دیسک‌های افزایشی در سیاه‌چاله‌های ابر پرجرم، نوری را در محدوده فرابنفش طیف منتشر می‌کنند. طبق این بیانیه، در سیاه‌چاله با جرم کم‌تر-یک گاز آبی درون دیسک کمی گرم‌تر از سیاه‌چاله سنگین‌تر می‌سوزد.

شکل ۲. این تصویر نمای پیچ‌وتاب دار یک سیاه‌چاله ابر پرجرم بزرگ‌تر (دیسک قرمز) را زمانی نشان می‌دهد که تقریبا به طور مستقیم از پشت یک سیاه‌چاله همراه (دیسک آبی) با نصف جرم خود عبور می‌کند. (تصویر از: مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا / جرمی شنیتمن و برایان پی پاول)
شکل ۲. این تصویر نمای پیچ‌وتاب دار یک سیاه‌چاله ابر پرجرم بزرگ‌تر (دیسک قرمز) را زمانی نشان می‌دهد که تقریبا به طور مستقیم از پشت یک سیاه‌چاله همراه (دیسک آبی) با نصف جرم خود عبور می‌کند. (تصویر از: مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا / جرمی شنیتمن و برایان پی پاول)


برای ایجاد شبیه‌سازی، Schnittman محاسبه کرد که چگونه نور تولید شده در دیسک‌های افزایشی در اطراف بافت پیچیده فضا-زمان در طول رقص سیاه‌چاله‌ها منحنی می‌شود. بر اساس این بیانیه، او حرکات فریم به فریم را در حدود یک روز با استفاده از خوشه ابرمحاسبات کشف در مرکز شبیه‌سازی آب و هوا ناسا در GSFC محاسبه کرد.

تصور بر این است که بیشتر کهکشان‌های بزرگ یک سیاه‌چاله ابر پرجرم دارند-سیاه‌چاله‌ای که میلیون‌ها یا حتی میلیاردها برابر جرم خورشید ما دارد-در مرکز آن‌ها قرار دارد. سیستم‌های باینری برای این سیاه‌چاله‌ها از برخورد کهکشانی ناشی می‌شوند، اگر چه در بیشتر موارد سیاه‌چاله‌ها به صورت مارپیچی با هم به وجود می‌آیند به طوری که تنها کسری از کهکشان‌های ادغام‌شده دو سیاه‌چاله در حال چرخش را حفظ می‌کنند، ناسا در سال ۲۰۱۸ گزارش داد. اشنیتمن در این بیانیه گفت: در چنین سیستم‌هایی که هر دو سیاه‌چاله ابر پرجرم هستند، این انحراف آینه-خانه نور تابان می‌تواند برای مدت طولانی باقی بماند.

این متن با استفاده از ربات مترجم مقاله علم نجوم ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.
مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.