زمانی که روابط از هم بپاشند، مردان در معرض بیماری‌های روانی و خودکشی قرار می‌گیرند

منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۲۹ ژانویه ۲۰۲۲
لینک منبع: When Relationships Break Down, Men Are at Risk of Mental Illness and Suicide

یک مطالعه جدید UBC تایید می‌کند که وقتی مردان از رابطه‌ای خارج می‌شوند، در معرض خطر بیماری‌های روانی از جمله اضطراب، افسردگی و خودکشی قرار دارند.

دکتر جان اولیف، نویسنده اصلی این مطالعه، استاد تحقیقات کانادا و استاد پرستاری UBC که کار او بر سلامت روانی مردان متمرکز است، می‌گوید: «اغلب مردان در طول یک رابطه آشفته یا پس از از هم پاشیدن رابطه، شروع یا بدتر شدن علائم بیماری روانی را تجربه کرده‌اند.» او اشاره کرد که جدایی زناشویی خطر خودکشی مردان را چهار برابر می‌کند و نشان می‌دهد که روابط پریشان و همچنین جدایی و طلاق به چالش‌های سلامت روانی مردان کمک می‌کنند.

دکتر اولیف و تیم برنامه تحقیقات بهداشت و درمان UBC، با ۴۷ مرد درباره تجربیاتشان در رابطه با از هم پاشیدن روابطشان با یک شریک صمیمی مصاحبه کردند. وقتی مردان در روابط خود با تعارض مواجه می‌شدند، تمایل داشتند مسائل را کم اهمیت جلوه دهند و با این کار موجب شکست خوردن بیشتر رابطه می‌شدند.

دکتر اولیف که رهبری گروه عالی تحقیقات خودکشی مردان توسط UBC را نیز بر عهده دارد، می‌گوید: «مردانگی کلیشه‌ای در نحوه واکنش مردان به یک رابطه شکست‌خورده نقش دارد.» به عنوان مثال، عدم قطعیت مردان برای چگونگی بیان و حل مساله -در زمینه رابطه منجر به انزوای بسیاری از مردان به جای کمک گرفتن شد. بیشتر مردان حاضر در این مطالعه در حال مبارزه با تحولات در مشارکت -مانند داغ‌دیدگی، فرزند پروری یا خیانت- بودند و هدف اصلی آن‌ها اجتناب از درگیری بود.

این مطالعه همچنین نشان داد که مردانی که پس از جدایی خود در پریشانی بودند از موادی از جمله الکل برای مقابله با احساساتی مانند خشم، پشیمانی، اندوه، شرم و گناه استفاده می‌کردند. این امر علاوه بر عدم قطعیت بسیار زیاد در مورد اینکه زندگی با دسترسی کمتر به کودکان، چالش‌های مالی و از دست دادن ارتباطات اجتماعی چگونه می‌تواند باشد.

اولیف افزود که پیچیدگی این یافته‌ها، انزوا و اختلال ناشی از محدودیت‌های بهداشت عمومی کووید۱۹ است که می‌تواند منجر به افزایش مصرف الکل و مواد در خانه شود و درگیری را تشدید کند و منجر به بدتر شدن سلامت روانی شود.

از جنبه مثبت، این مطالعه نشان داد که پس از جدایی در یک رابطه، مردان منابع متنوعی را برای رسیدگی به نیازهای سلامت روانی خود به کار گرفتند.

به گفته گابریلا مونتانر، سرپرست پروژه و همکار نویسنده در این مقاله، «تلاش‌های کمک‌طلبی در میان این مردان گستره وسیعی داشت و شامل تلاش‌های فردی یا انفرادی مانند ورزش، مطالعه و مراقبت از خود بود در حالی که مردان دیگر از شبکه‌های موجود استفاده می‌کردند یا تلاش‌های خود را برای ارتباط با گروه‌های حمایتی گسترش می‌دادند یا در درمان شرکت می‌کردند.»

او در اندیشیدن به پیامد خدمات، توضیح داد که در حالی که مردان تمایل دارند قبل از جستجوی کمک منتظر بمانند تا بحران اتفاق بیفتد، اما زمان و تلاش قابل توجهی برای ادامه دادن و همچنین درک نقش خود در جدایی صرف کردند. ما باید ارتقای سلامت روانی مردان را به صورت قانونی از جمله خودیاری، منابع غیررسمی و خدمات گروه همسالان مرد علاوه بر خدمات حرفه‌ای می‌شود، دوباره در نظر بگیریم.

دکتر اولیف افزود: ما برای مدت طولانی، جدایی و طلاق را به‌عنوان داده‌های جمعیتی برای بررسی پتانسیل عامل خطر در بیماری روانی و خودکشی مردان در نظر گرفته‌ایم. یافته‌های مطالعه حاضر زمینه‌ها و جهت‌گیری‌های مهمی را برای رفتن به بالا دست برای کمک به مردان برای ایجاد روابط بهتر فراهم می‌کند و این تمرکز کار فعلی ما با «Movember» است.

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات سلامت و پزشکی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.

مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.