زندگی مخفی کنه‌ها در پوست صورت ما.

شکل ۱. تصویری از کنه دمودکس فولیکولوروم روی پوست زیر میکروسکوپ هیروکس.

منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۲۲ ژوئن، ۲۰۲۲
لینک منبع: Microscopic Mites That Mate on Our Faces at Night May Soon Become One With Humans

اولین تجزیه‌وتحلیل جامع DNA از کنه‌ها که در فولیکول‌های موی همه انسان‌ها زندگی می‌کنند، توضیحاتی را برای عادات جفت‌گیری عجیب، ویژگی‌های بدن، و آینده تکاملی آن‌ها آشکار می‌کند.

طبق یافته‌های تحقیقاتی جدید، کنه‌های میکروسکوپی که در منافذ انسانی زندگی می‌کنند و در شب در صورت ما جف‌گیری می‌کنند، به خاطر سبک زندگی غیرمعمول خود، به چنان موجودات ساده‌ای تبدیل می‌شوند که ممکن است به زودی با انسان‌ها یکی شوند.

این کنه‌ها در طول تولد منتقل می‌شوند و تقریبا توسط همه انسان‌ها حمل می‌شوند و تعداد آن‌ها در بزرگسالان وقتی که منافذ بزرگ‌تر می‌شوند اوج می‌گیرد. آن‌ها حدود ۰.۳ میلی‌متر طول دارند و در فولیکول‌های موی صورت، نوک پستان و مژه‌ها یافت می‌شوند و چربی را که به‌طور طبیعی توسط سلول‌ها در منافذ آزاد می‌شود، می‌خورند. آن‌ها در شب فعال می‌شوند و بین کیسه‌های ترشحی که به دنبال جفت هستند حرکت می‌کنند.

اولین مطالعه توالی ژنوم در تاریخ از دی. فولیکولوروم نشان داد که وجود جدا شده آن‌ها و همخونی ناشی از آن‌ها باعث می‌شود که ژن‌ها و سلول‌های غیر ضروری را کنار بگذارند و به سمت انتقال از انگل‌های خارجی به همزیستی داخلی حرکت کنند.

دکتر آلخانرا پروتی، دانشیار زیست‌شناسی بی‌مهرگان در دانشگاه ریدینگ، که تحقیق را هدایت می‌کرد، گفت: ما دریافتیم که این کنه‌ها به دلیل سازگاری آن‌ها با زندگی محافظت‌شده در منافذ، آرایش متفاوتی از ژن‌های اعضای بدن نسبت به سایر گونه‌های مشابه دارند. این تغییرات در DNA آن‌ها منجر به برخی ویژگی‌ها و رفتارهای غیرمعمول بدن شده‌است.

مطالعه عمیق دی ان ای دمودکس فولیکولوروم آشکار کرد:

به خاطر وجود ایزوله آن‌ها، بدون قرار گرفتن در معرض تهدیدهای خارجی، عدم رقابت برای آلوده کردن میزبان، و عدم مواجهه با دیگر کنه‌ها با ژن‌های مختلف، کاهش ژنتیکی باعث شده‌است که آن‌ها به موجوداتی بسیار ساده با پاهای کوچکی تبدیل شوند که تنها توسط ۳ عضله تک سلولی تغذیه می‌شوند. آن‌ها با حداقل مجموعه پروتئین زنده می‌مانند -کم‌ترین تعداد که تا به حال در این گونه و گونه‌های مرتبط دیده شده‌است.
این کاهش ژن دلیل رفتار شبانه آن‌ها نیز هست. کنه ها فاقد محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش هستند و ژنی را که باعث بیدار شدن حیوانات در نور روز می‌شود را از دست داده‌اند. آن‌ها همچنین قادر به تولید ملاتونین نیستند -ترکیبی که بی‌مهرگان کوچک را در شب فعال می‌کند- با این حال، آن‌ها می‌توانند با استفاده از ملاتونین ترشح‌شده از پوست انسان در غروب، به جلسات جفت‌گیری تمام شب خود کمک کنند.
آرایش ژنی منحصر به فرد آن‌ها نیز منجر به عادات جفت‌گیری غیرمعمول کنه‌ها می‌شود. اندام‌های تولید مثل آن‌ها به سمت جلو حرکت کرده‌اند و نرها یک آلت تناسلی دارند که از جلوی بدن آن‌ها به سمت بالا بیرون آمده‌است به این معنی که آن‌ها باید در زمان جفت‌گیری خود را زیر بدن نوع ماده قرار دهند و جفت شوند چون هر دو به موی انسان می‌چسبند.
یکی از ژن‌های آن‌ها معکوس شده است و به آن‌ها آرایش خاصی از زائده‌های دهانی می‌دهد که برای جمع‌آوری غذا بیرون زده‌اند. این به بقای آن‌ها در سن پایین کمک می‌کند.
کنه‌ها سلول‌های بسیار بیشتری در سن کم در مقایسه با مرحله بلوغ خود دارند. این با این فرض قبلی که حیوانات انگلی تعداد سلول‌های خود را در مراحل اولیه رشد کاهش می‌دهند، مقابله می‌کند. محققان استدلال می‌کنند که این اولین گام به سمت تبدیل شدن کنه‌ها به موجودات همزی است.
فقدان قرار گرفتن در معرض جفت‌های بالقوه که می‌توانند ژن‌های جدیدی را به فرزندان خود بیافزایند، ممکن است کنه‌ها را در مسیر بن‌بست تکاملی و انقراض احتمالی قرار دهد. این موضوع در باکتری‌هایی که در داخل سلول‌ها زندگی می‌کنند، مشاهده شده‌است اما هرگز در یک حیوان دیده نشده‌است.

برخی از محققان تصور می‌کردند که کنه‌ها مقعد ندارند و بنابراین باید تمام مدفوع خود را در طول عمر خود قبل از رها کردن آن در هنگام مرگ جمع کنند و باعث التهاب پوست شوند. با این حال، مطالعه جدید تأیید کرد که آن‌ها دارای مقعد هستند و بنابراین ناعادلانه برای بسیاری از بیماری‌های پوستی مقصر شناخته شده‌اند.

رهبری این تحقیق را دانشگاه بنگور و دانشگاه ریدینگ، با همکاری دانشگاه والنسیا، دانشگاه وین و دانشگاه ملی سان‌خوان بر عهده داشتند. این کتاب در مجله زیست‌شناسی مولکولی و تکامل منتشر شده‌است.

دکتر هنک بریگ، نویسنده همکار از دانشگاه بانگور و دانشگاه ملی سان‌خوان، گفت: کنه‌ها در بسیاری از موارد مقصر شناخته شده‌اند. ارتباط طولانی با انسان‌ها ممکن است نشان دهد که آن‌ها نیز می‌توانند نقش‌های مفید ساده اما مهمی داشته باشند، برای مثال، در باز نگه داشتن منافذ صورت ما.

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات علمی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.