سخاوت زیاد می‌تواند نشانه اولیه آلزایمر باشد

منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۱۹ جولای، ۲۰۲۲
لینک منبع: Generosity Could Be an Early Sign of Alzheimer’s

تمایل افراد مسن به پول دادن با شاخص‌های شناختی مراحل اولیه بیماری آلزایمر در ارتباط است.

محققان در تلاش برای شناسایی افرادی هستند که بیشترین آسیب را در برابر استثمار مالی دارند تا از افراد مسن محافظت کنند. تحقیقات اخیر از دانشکده پزشکی کک در USC نشان می‌دهد که بین سخاوت مالی و مراحل اولیه بیماری آلزایمر ارتباط وجود دارد. این نتایج اخیرا در مجله بیماری آلزایمر منتشر شده‌است.

یک تمرین آزمایشگاهی به ۶۷ شهروند مسن بدون زوال عقل یا اختلال شناختی نیاز داشت که بین دادن پول به گیرنده ناشناس و نگه داشتن آن برای خود یکی را انتخاب کنند. علاوه‌بر این، آن‌ها در آزمون‌های شناختی مختلف از جمله یادآوری کلمه و داستان شرکت کردند. در آزمون‌های شناختی که به بیماری آلزایمر حساس هستند، کسانی که پول بیشتری می‌دهند عملکرد بدتری داشتند.

نویسنده ارشد این مطالعه، دوک هان، دکتر، مدیر نوروسایکولوژی در دپارتمان پزشکی خانواده و استاد پزشکی خانواده، عصب‌شناسی، روانشناسی و علم پیری‌شناسی در دانشکده پزشکی کک گفت: «هدف ما این است که بفهمیم چرا برخی از سالمندان ممکن است نسبت به دیگران بیشتر مستعد کلاه‌برداری، شیادی، یا سو استفاده مالی باشند.» تصور می‌شود مشکل با پول یکی از نشانه‌های اولیه بیماری آلزایمر باشد و این یافته این تصور را تایید می‌کند.

مطالعات قبلی که به رابطه بین نوع‌دوستی و شناخت نگاه می‌کردند، بر معیارهای خود گزارش‌دهی متمرکز بودند، مانند پرسیدن از افراد مسن‌تر که آیا مایل به پرداخت پول در سناریوهای خاص هستند یا خیر. در مطالعه حاضر، رابطه با استفاده از پول واقعی مورد بررسی قرار گرفت.

گالی اچ ویسبرگر، دکترا، استاد ارشد دپارتمان بین رشته‌ای علوم اجتماعی در دانشگاه بار ایلان در اسرائیل و نویسنده اول این مطالعه گفت: «تا جایی که ما می‌دانیم، این اولین مطالعه‌ای است که رابطه را با استفاده از الگوی اقتصاد رفتاری بررسی می‌کند، یعنی سناریویی که در آن شرکت‌کنندگان باید در مورد بخشیدن یا نگه داشتن پول واقعی تصمیم‌گیری کنند.»

بخشیدن و ادراک

میانگین سنی ۶۷ بزرگ‌سالی که محققان در این کارآزمایی ثبت‌نام کردند، ۶۹ سال بود. در تحلیل نهایی، آن‌ها پس از جمع‌آوری اطلاعات بر روی دموگرافیک شرکت‌کنندگان، تأثیرات سن، جنس، و سطح تحصیلات را تنظیم کردند. اگر یکی از شرکت‌کنندگان مبتلا به دمانس یا هر نوع اختلال شناختی بود، آن‌ها از تحقیق حذف می‌شدند.

به هر یک از شرکت‌کنندگان در آزمایشگاه اطلاع داده شد که با یک شرکت‌کننده تحقیقاتی آنلاین که ناشناس باقی می‌ماند مطابقت داده شده‌اند. سپس ۱۰ دلار به آن‌ها داده شد و به آن‌ها گفته شد که این مبلغ را بین خود و فرد ناشناس تقسیم کنند.

شرکت‌کنندگان مسن‌تر در این تحقیق نیز تحت یک سری معاینات عصب‌روان‌‌شناسی قرار گرفتند، از جمله چندین آزمون که اغلب برای کمک به تشخیص بیماری آلزایمر در مراحل اولیه آن مورد استفاده قرار می‌گیرند. این آزمون‌ها شامل تکالیف یادآوری داستان و کلمات بودند که در آن از شرکت‌کنندگان خواسته می‌شود تا اطلاعات را پس از یک تاخیر کوتاه به خاطر بیاورند؛ یک آزمون روانی دسته که شامل لیست کردن کلمات در یک موضوع خاص است؛ و چندین ارزیابی شناختی دیگر.

شرکت‌کنندگانی که نمرات بیشتری کسب کردند، در معاینات عصب‌روان‌‌شناسی که به بیماری آلزایمر اولیه حساس بودند، نمرات بسیار کمتری کسب کردند. هیچ تفاوت عملکرد قابل‌توجهی در سایر آزمون‌های عصب‌روان‌‌شناسی وجود نداشت.

شفاف‌سازی لینک

تحقیقات بیشتری برای تایید ماهیت رابطه بین نوع‌دوستی مالی و سلامت شناختی در سالمندان، از جمله با نمونه‌های بزرگ‌تر و نماینده بیشتر، مورد نیاز است. مطالعات آینده همچنین می‌توانند داده‌های رفتاری و خودگزارشی را در مورد نوع‌دوستی مالی جمع‌آوری کنند تا انگیزه‌های شرکت‌کنندگان برای بخشیدن را بهتر درک کنند.

هان، ویسبرگر و همکاران آن‌ها در حال حاضر در حال جمع‌آوری داده‌ها برای یک مطالعه طولی با استفاده از همان کار بخشیدن هستند. این می‌تواند به تعیین این مساله کمک کند که آیا برخی از سالمندان در طول زمان نوع‌دوستانه‌تر می‌شوند یا خیر.

ویسبرگر گفت: «اگر فردی نوعی تغییر در رفتار نوع دوستانه خود را تجربه کند، ممکن است نشان دهد که تغییراتی نیز در مغز اتفاق می‌افتد.»

روشن کردن این جزئیات در مورد ارتباط بین نوع‌دوستی و شناخت می‌تواند در نهایت غربالگری بیماری آلزایمر را بهبود بخشد و به مردم کمک کند تا از عزیزانشان در برابر استثمار مالی محافظت کنند. هم‌چنین می‌تواند به محققان کمک کند تا بین آنچه که نشان‌دهنده رفتار سالم بخشیدن است در مقابل چیزی که می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات اساسی باشد، تمایز قائل شوند.

هان گفت: «آخرین چیزی که ما می‌خواهیم این است که مردم فکر کنند که نوع‌دوستی مالی در میان سالمندان چیز بدی است.» این قطعا می‌تواند یک استفاده عمدی و مثبت از پول یک فرد باشد.

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات خبری ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.

مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.