سیاه‌چاله ابر پرجرم سرگردان فضا در یک کهکشان خیلی دور

شکل ۱. اولین عکس از یک سیاه‌چاله و هاله آتش آن که توسط ستاره‌شناسان رویداد هرایزن در سال ۲۰۱۹ منتشر شد.
شکل ۱. اولین عکس از یک سیاه‌چاله و هاله آتش آن که توسط ستاره‌شناسان رویداد هرایزن در سال ۲۰۱۹ منتشر شد.
منتشر‌شده در theguardian به تاریخ ۱۶ مارس ۲۰۲۱
لینک منبع In a galaxy far, far away? The supermassive black hole wandering through space

نام: سیاه‌چاله‌های ابر پرجرم.

سن: خدا می‌داند! تخمین زده می‌شود که انفجار بزرگ حدود ۱۴میلیارد سال پیش رخ داده‌ است.

قبل از آن چه اتفاقی در حال رخ دادن بود؟ اگر جواب این سوال را می‌دانستم، جایزه نوبل فیزیک را می‌گرفتم، نه اینکه «این مطلب را بنویسم».

ظاهر: سیاه، البته، چون جرم آن‌ها برای انتشار نور بیش از حد سنگین است، اما آن‌هایی که مشاهده شده‌اند حلقه‌های اشتعالی درخشانی در اطراف خود دارند. آن‌ها مانند خورشید ما در هنگام کسوف به نظر می‌رسند.

پس ما عکس داریم؟ باور کردنی نیست ولی بله. اولی در سال ۲۰۱۹مشاهده و ثبت شد - یک سیاه‌چاله ابر پرجرم در کهکشان مسیه ۸۷، که ماده کوچک در فاصله ۵۵ میلیون سال نوری از زمین است.

ممکن است به مطالعه مقاله سیاه‌چاله ابر پرجرم سرگردان در کهکشان مارپیچی دور از دسترس علاقمند باشید.

به من یادآوری کنید که سیاه‌چاله‌ها چگونه شکل می‌گیرند. سیاه‌چاله‌ها وقتی تشکیل می‌شوند که خورشید انرژی دما-هسته‌ای خود را از دست می‌دهد و بر روی خود فرو می‌ریزد. میلیون‌ها سیاه‌چاله در کهکشان ما وجود دارد، کهکشان راه شیری، به تنهایی.

و چند کهکشان وجود دارد؟ چند تریلیون دلار آخرین تخمین است. اما برمی‌گردیم به سیاه‌چاله‌ها. منشا سیاه‌چاله‌های ابر پرجرم، که میلیون‌ها برابر خورشید جرم دارند، مورد بحث است: برخی از فیزیک‌دانان بر این باورند که آن‌ها از طریق مکش ماده به کشش گرانشی آن شکل گرفته‌اند، در‌حالی‌که برخی دیگر بر این باورند که آن‌ها از زمان پیدایش جهان وجود داشته‌اند. تصور می‌شود تقریبا هر کهکشان بزرگی یک سیاه‌چاله ابر پرجرم در مرکز خود داشته باشد. حتی کهکشان راه شیری یک قوس A دارد که فقط ۲۶۰۰۰ سال نوری با زمین فاصله دارد.

چرا ما عکسی از سیاه‌چاله ابر پرجرم خودمان نداریم؟ زیرا گرد و غبار و گاز زیادی اطراف آن است. چرا تازه امروز و الان این همه چیز را می‌گوییم؟ استروفیزیک‌دانان در آمریکا یک سیاه‌چاله ابر پرجرم را که در فضا سرگردان است و ماده را می‌مکد، موقعی یابی کرده‌اند.

برای لحظه‌ای وحشت‌زده شدم. بله، یک سیاه‌چاله ابر پرجرم که در فضا حرکت می‌کند، کمی نگران‌کننده است، اما هیچ دلیل فوری برای هشدار وجود ندارد. این یکی جرمی به اندازه ۳ میلیون برابر خورشید ما دارد، اما در کهکشانی به نامJ0437 + ۲۴۵۶، ۲۳۰ متر سال نوری از زمین است، پس ما احتمالا خوب خواهیم بود.

آیا خورشید ما تبدیل به سیاه‌چاله می‌شود؟ خورشید ما کوچک‌تر از آن است که حتی به یک سیاه‌چاله معمولی یا باغ تبدیل شود. آن چیزی خواهد شد که به عنوان «غول سرخ» شناخته می‌شود و احتمالا زمین و دیگر سیارات منظومه شمسی را به درون خود می‌کشد قبل از این که لایه‌های بیرونی خود را بپاشد و به «کوتوله سفید» تبدیل شود. دوستان من، این سرنوشت ماست.

نباید با استراتژی بودجه «ریشی سوناک» اشتباه گرفته شود. بگویید: «دیدن یادداشت‌های پاس برای حل مسائل بزرگ در فیزیک نظری خوب است.» نگویید: همه ما محکوم به فنا هستیم!

این متن با استفاده از ربات مترجم مقاله نجوم ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.
مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.