عاملی که با ۲۵۰٪ افزایش خطر زوال‌عقل همراه است

منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۹ نوامبر ۲۰۲۲
لینک منبع: 250% Increased Risk – A New Study Adds to the List of Risk Factors for Dementia

اختلالات روانی می‌توانند خطر ابتلا به جنون را تا ۲۵۰٪ افزایش دهند.

با توجه به مروری بر شواهد موجود که توسط محققان کالج لندن انجام شده‌است، افراد با اختلالات روان‌پریشی مانند اسکیزوفرنی ۲.۵ برابر بیشتر از افراد بدون اختلالات روان‌پریشی احتمال دارد که در نهایت منجر به زوال‌عقل شوند.

مرور سیستماتیک اخیر و متاآنالیز، که در مجله Psychological Medicine منتشر شد، نشان داد که اختلالات روان‌پریشی ممکن است نسبت به سایر اختلالات روانی مانند افسردگی یا اضطراب، ارتباط نزدیک‌تری با جنون داشته باشند.

دکتر جین استافورد نویسنده ارشد (واحد MRC برای سلامت مادام‌العمر در دانشگاه UCL) گفت: ما دریافتیم که تشخیص یک اختلال روان‌پریشی با خطر بسیار بالاتر ابتلا به زوال‌عقل در آینده مرتبط است. یافته‌های ما به شواهدی می‌افزایند که حفاظت از سلامت روانی مردم در سراسر زندگی می‌تواند به جلوگیری از زوال‌عقل کمک کند.

این مطالعه اولین بررسی سیستماتیک با کیفیت بالا با نگاهی به طیف وسیعی از اختلالات روان‌پریشی و ارتباط آن‌ها با خطر جنون و زوال‌عقل است. اسکیزوفرنی و دیگر اختلالات مربوط به روان‌پریشی، بیماری‌های جدی هستند که شامل نشانه‌هایی مانند توهم و هذیان و کناره‌گیری اجتماعی هستند. بسیاری از افراد نیز اختلالاتی را در مهارت‌های شناختی و عملکردی تجربه می‌کنند.

محققان داده‌های ۱۱ مطالعه را جمع‌آوری کردند که در ۹ کشور مختلف در سراسر چهار قاره با مجموع ۱۳ میلیون شرکت‌کننده انجام شد.

آن‌ها کشف کردند که بدون در نظر گرفتن سنی که در ابتدا یک نفر بیماری روانی داشت، خطر بیشتری برای زوال‌عقل در مراحل بعدی زندگی در میان اختلالات روانی متعدد وجود داشت. برخی مطالعات شامل افراد مبتلا به اختلالات روان‌پریشی به‌عنوان جوانان بزرگ‌سال، با چندین دهه پی‌گیری بودند. علاوه‌بر این، آن‌ها کشف کردند که افرادی که سابقه اختلالات روان‌پریشی دارند، هنگامی که هنوز در دهه ۶۰ زندگی می‌کنند، احتمال بیشتری برای تشخیص زوال‌عقل دارند.

یافته‌ها به لیست عوامل خطر قابل اصلاح برای زوال‌عقل اضافه می‌شوند. محققان UCL قبلا کشف کرده‌اند که چهار مورد از ۱۰ مورد زوال‌عقل را می‌توان با هدف قرار دادن عوامل خطر در طول عمر پیشگیری کرد یا به تاخیر انداخت. نویسنده ارشد مشترک مطالعه حاضر، دکتر واسیلیکی اورگتا (روان‌پزشکی UCL)، قبلا دریافته بود که PTSD احتمال جنون را افزایش می‌دهد و در حالی که افسردگی و اضطراب نیز خطر را افزایش می‌دهند، این یافته‌های اخیر نشان می‌دهد که اختلالات روان‌پریشی بیش‌ترین ارتباط را با خطر جنون دارند.

محققان قادر به تایید علت این ارتباط نبودند، خواه به خاطر خود بیماری روانی باشد یا شاید به این دلیل که اختلالات روانی احتمال شرایطی را افزایش می‌دهند که به نوبه خود خطر جنون را افزایش می‌دهند. برخی از این ارتباط ممکن است به این دلیل باشد که علائم روان‌پریشی می‌تواند نشانه‌های اولیه زوال‌عقل برای برخی از افراد باشد، اما این واقعیت که برخی از مطالعات دوره‌های پی‌گیری بسیار طولانی داشتند و شامل افرادی می‌شد که در سنین جوانی دچار روان‌پریشی می‌شدند، نشان می‌دهد که این تنها توضیح نیست.

دکتر اورگتا گفت: «افراد مبتلا به اختلالات سایکوتیک بیشتر احتمال دارد که شرایط سلامتی دیگری مانند بیماری‌های قلبی عروقی یا چاقی داشته باشند که می‌تواند خطر جنون را افزایش دهد، در حالی که آن‌ها همچنین احتمال بیشتری دارد که رژیم غذایی نامناسب، استفاده از سیگار و یا مصرف دارو داشته باشند، که ممکن است به سلامتی آن‌ها در راه‌هایی آسیب برساند که احتمال ابتلا به جنون را افزایش دهد.»

سارا ال مینیاوی، نویسنده اصلی، که این تحقیق را به‌عنوان پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد خود به پایان رساند، گفت: اختلال شناختی و توهمات می‌توانند هم علائم زوال‌عقل و هم اختلالات روان‌پریشی باشند، بنابراین ممکن است ارتباطی بین این دو بیماری وجود داشته باشد. این اختلال هم‌چنین می‌تواند ذخیره شناختی افراد را محدود کند و آسیب‌پذیری آن‌ها در برابر نشانه‌های زوال‌عقل را افزایش دهد.

محققان قادر به تعیین این موضوع نبودند که آیا درمان موثر برای اختلالات روان‌پریشی می‌تواند خطر جنون را کاهش دهد، یا آیا داروهای ضدروان‌پریشی می‌تواند یک عامل باشد، زیرا شواهد محدود و متناقضی وجود داشت.

سارا ال مینیاوی افزود: «از آنجا که افراد مبتلا به اختلالات روانی با خطر ابتلا به بیماری‌های متعدد دیگر مواجه هستند، مدیریت سلامت کلی جسمانی و روانی آن‌ها بسیار مهم است، و در اینجا دریافتیم که متخصصان سلامت که با آن‌ها کار می‌کنند نیز باید مراقب هر نشانه‌ای از زوال‌شناختی باشند.»

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات پزشکی و سلامت ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.

مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.