مراقب موج دوم کووید۱۹ باشید

منتشر‌شده در: مجله Lancet به تاریخ ۸ آپریل ۲۰۲۰
لینک منبع: Beware of the second wave of COVID-19

شیوع بیماری کروناویروس در سال ۲۰۱۹ (کووید۱۹) ، که در ووهان چین در اواخر سال ۲۰۱۹ آغاز شد، تا ۳۰ مارس ۲۰۲۰ به ۲۰۳ کشور رسید و رسما به عنوان یک پاندمی جهانی اعلام شد. در حال حاضر چندین کشور در حال تجربه اولین موج اپیدمی کووید۱۹ هستند؛ بنابراین، دستیابی به درک این که چگونه این مداخلات مانع از انتقال SARS-CoV-2 در چین می‌شوند، ضروری است.

در لنست، کتی لئونگ و همکاران ارزیابی خود را از قابلیت انتقال و شدت کووید۱۹ در طول اولین موج در چهار شهر و ده استان در چین خارج از هوبی گزارش می‌دهند. در این مطالعه تخمین زده شد که تعداد مبتلایان جدید لحظه‌ای در مکان‌های انتخاب‌شده پس از انجام اقدامات کنترل غیر دارویی در ۲۳ ژانویه ۲۰۲۰ کاهش قابل‌توجهی داشته و از آن زمان به بعد کم‌تر از ۱ باقی مانده‌است. انتقال SARS-CoV-2 در این مکان‌ها عمدتا توسط موارد وارداتی از هوبی تا اواخر ژانویه هدایت می‌شد، که تا حدودی مشابه انتقال در ژانویه در چندین کشور است. این اپیدمی در استان‌های چین در خارج از هوبی توسط دینامیک انتقال محلی پس از ۳۱ ژانویه ایجاد شد؛ بنابراین، یافته‌های مطالعه لئونگ و همکارانش این واقعیت را برجسته می‌کند که بسته مداخلات غیر دارویی در چین توانایی مهار انتقال نه تنها موارد وارداتی بلکه انتقال محلی را دارد. این اپیدمی به سرعت در چندین کشور در حال افزایش است که نشان‌دهنده عدم آمادگی است. با توجه به اینکه چندین کشور محدودیت‌های مسافرتی را بر علیه چین در اواخر ژانویه تحمیل کردند، نیاز به مدل کردن این موضوع وجود دارد که آیا اجرای قبلی اقداماتی مانند فاصله اجتماعی، تغییر رفتار جمعیت، و ردیابی تماس می‌تواند این اپیدمی را مهار یا کاهش دهد.

لئونگ و همکارانش نیز پیامدهای بالقوه جانبی لغو زودهنگام مداخلات را مدل‌سازی کردند و دریافتند که چنین تصمیمی ممکن است منجر به فراتر رفتن مجدد از حد مجاز شود-یعنی موج دوم عفونت‌ها. این یافته در سطح جهانی برای دولت‌ها حیاتی است، زیرا در مورد لغو زودهنگام مداخلات به صورت جدی هشدار می‌دهد. با این حال، اثر هر مداخله، یا اینکه کدام یک در مهار گسترش ویروس موثرتر است، در این مطالعه مورد بررسی قرار نگرفته است. در حالی که مداخلات برای کنترل گسترش SARS-CoV-2 در جای خود هستند، کشورها باید در جهت بازگشت به حالت عادی کار کنند؛ بنابراین، آگاهی از تاثیر هر مداخله فورا مورد نیاز است. داده‌های سفر هوایی برای مدل کردن تاثیر محدودیت‌های سفر در به تاخیر انداختن پیشرفت اپیدمی کلی مورد استفاده قرار گرفت، و مشخص شد که تاثیر قابل‌توجهی در مقیاس بین‌المللی دارد، اما تنها ۳-۵ روز تاخیر در چین وجود دارد. مطالعه‌ای که بر روی اثرات افزایش یا کاهش اقدامات کنترل فاصله فیزیکی در ووهان متمرکز شده‌است، پیشنهاد داده‌ که اگر این اقدامات به تدریج در ماه مارس آرام شوند، موج دوم موارد ممکن است در نیم‌کره شمالی در اواسط تابستان رخ دهد. مدل‌های خاص کشور از اثرات محدودیت‌های سفر و فاصله اجتماعی، و همچنین استراتژی‌های جایگزین بعد از استراحت این مداخلات، مانند استفاده از ماسک‌های صورت، کنترل دما و ردیابی تماس، در حال حاضر مورد نیاز هستند.

نرخ مرگ و میر مورد (CFR) یکی از مهم‌ترین ناشناخته‌های کووید۱۹ است. لئونگ و همکارانش CFR تایید شده (cCFR) خارج از Hubei را ۰.۹۸٪ تخمین زدند، که مطابق با گزارش مرکز کنترل و پیش‌گیری از بیماری‌ها در چین بود. از آنجا که این اپیدمی در مکان‌های مورد مطالعه ظرفیت‌های مراقبت بهداشتی را تحت الشعاع قرار نداده است، به نظر می‌رسد که داده‌های مربوط به تعداد موارد تایید شده قابل‌اعتماد باشند. لئونگ و همکارانش همچنین دریافتند که cCFR با تولید ناخالص داخلی سرانه استانی و در دسترس بودن تخت‌های بیمارستانی در هر ۱۰٬۰۰۰ نفر، همبستگی دارد. در ووهان، CFR تا ۲۸ مارس ۲۰۲۰ به میزان ۵.۰۸٪ بود. تفاوت قابل‌توجه در CFRa بین این مکان‌ها و ووهان ممکن است به تفاوت در میزان ظرفیت مراقبت‌های بهداشتی نسبت داده شود. بنابراین، هنگام اجرای مداخلات باید به تغییرات در ظرفیت مراقبت بهداشتی توجه شود. درحالیکه این اپیدمی به صورت نمایی در حال رشد است، سیستم بهداشت و درمان با مشکلات جدی مواجه خواهد شد. دولت‌ها باید فورا اقدام کنند و آماده شوند تا اطمینان حاصل کنند که سیستم بهداشت و درمان دارای نیروی کار، منابع و امکانات کافی برای به حداقل رساندن خطر مرگ و میر کووید۱۹ است.

این متن با استفاده از ربات مترجم مقالات پزشکی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.