مورد عجیب پوسته تخم‌ صدف‌مانند و اسرار تکامل اختاپوس

شکل ۱. پوسته صدف‌مانند تخم‌آرگوناتا آرگو.
شکل ۱. پوسته صدف‌مانند تخم‌آرگوناتا آرگو.
منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۱۰ نوامبر، ۲۰۲۲
لینک منبع: Strange Shell-Like Egg Case and the Secrets of Octopus Evolution

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد یک نوع اختاپوس به‌طور مستقل تکامل یافته‌است تا چیزی شبیه پوسته را توسعه دهد، با وجود این که کد ژنتیکی که صدف‌های واقعی را در اجداد و خویشاوندان خود تولید می‌کند را از دست داده‌است. این مطالعه در یک مقاله جدید در زیست‌شناسی ژنوم و تکامل، یک مجله منتشر شده توسط انتشارات دانشگاه آکسفورد ارائه شد.

آرگوناتا آرگو گونه‌ای از اختاپوس است که در دریاهای آزاد گرمسیری و نیمه‌گرمسیری زندگی می‌کند. آرگونات‌های ماده یک جعبه پوسته تخم‌ صدف‌مانند، حلزونی و محافظ دارند که از داخل آن محافظت می‌کند.

محققان از مدت‌ها پیش در مورد منشا این مورد تخم‌ ابراز شگفتی کرده‌اند. این بسیار شبیه به پوسته مروارید معروف ناتیلوس (Nautilus pompilius) است. این خویشاوند بسیار دور آرگونات یک پوسته سخت واقعی دارد و در کف اقیانوس زندگی می‌کند، اما این ممکن است فقط یک تصادف باشد. در حالی که پوسته تخم آرگونات و پوسته ناتیلوس از طریق ترشح پروتئین‌ها شکل می‌گیرد، گزارش‌ها حاکی از آن است که آن‌ها متفاوت شکل می‌گیرند و در سطح میکروسکوپی متفاوت به نظر می‌رسند. آیا پوسته تخم‌ از صدف تکامل یافت یا به‌طور مستقل رشد کرد؟

با تعیین توالی پیش‌نویس ژنوم این گونه، گروهی از محققان ژاپنی، به رهبری ماساکی یوشیدا و داوین ستیامارجا، تلاش کردند تا پیشینه ژنومی آرگونات‌ها را آشکار کنند و نشان دهند که چگونه این گونه‌ها با اقیانوس باز سازگار شده‌اند و پوسته تخم صدف‌مانند خود را به دست آورده‌اند. دانشمندان قبلا از هدف قرار دادن آرگونات‌ها اجتناب کرده بودند چون نگهداری حیوانات در آکواریوم برای اهداف تحقیقاتی دشوار بود. با این حال، نویسندگان در اینجا به محلی در دریای ژاپن که برای گرفتن نمونه‌های تازه ایده‌آل است، دسترسی داشتند.

داده‌های ژنوم جدید کشف‌شده در اینجا، بینشی را در مورد چندین ویژگی مرتبط با تکامل پوسته و شکل‌گیری پوسته‌ تخم فراهم می‌کند. محققان ژن کدکننده پروتئین‌های پوسته تخم را در آرگونات‌ها پیدا کردند و کشف کردند که بیشتر این ژن‌ها برای تشکیل پوسته در گونه‌های دور از هم، از جمله ناتیلوس، مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. این نشان می‌دهد که در حالی که اجداد دور اختاپوس‌ها احتمالا صدف داشتند، پوسته‌ها تبدیل به تخم نشدند.

یوشیدا و ستیامارگا گفتند: «ژنوم آرگونات‌ها بسیار جالب توجه است زیرا نشان می‌دهد که شکست در سنتز گزارش‌شده در ژنوم اختاپوس شناخته‌شده یک ویژگی کلی از این گروه نیست.» ما نشان داده‌ایم که برخلاف باور عمومی، سفالوپودها لزوما تکامل ژنومی متمایزی را نشان نمی‌دهند. پیش‌بینی می‌کنیم که یافته‌های ما تحقیقات در مورد تکامل ژنوم متازوئن (چند یاخته‌ای)، نرم‌تنان و سفالوپودها که تاکنون تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده‌است را بیشتر کند.

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات زیست‌شناسی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.
مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.