نوع عجیب وغریبی از ستارگان توسط ستاره‌شناسان کشف شد.

منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۲۳ آوریل، ۲۰۲۲
لینک منبع: Weird New Type of Stars – Covered in Helium Burning Ashes – Discovered by Astronomers

یک تیم از ستاره‌شناسان آلمانی از دانشگاه‌های توبینگن و پوتسدام به رهبری پروفسور کلاوس ورنر، نوع جدیدی از ستارگان عجیب را کشف کرده‌اند. طیف نمونه ستاره، جمع‌آوری‌شده توسط تلسکوپ بزرگ دارای دو چشم در آریزونا، و تلسکوپ بزرگ نوری چند شی‌ای آسمان (LAEST) که در زینگلانگ چین قرار دارد و توسط مشاهده‌گران ملی آکادمی علوم چین اداره می‌شود، برای به‌دست آوردن دما، جاذبه سطحی و فراوانی عنصری آن‌ها مورد استفاده قرار گرفت.

در حالی که ستاره‌های معمولی سطوحی از هیدروژن و هلیوم دارند، ورنر و همکارانش ستاره‌ها را با سطوحی از کربن و اکسیژن، خاکستر ایجاد شده از سوزاندن هلیوم -یک ترکیب بسیار عجیب و غریب برای یک ستاره- شناسایی کردند. این وضعیت حتی گیج‌کننده‌تر هم می‌شود زیرا ستاره‌های جدید دما و شعاع‌هایی دارند که نشان می‌دهد آن‌ها هنوز هم هلیوم را در هسته خود می‌سوزانند.

به‌طور معمول انتظار داریم که ستارگان با این ترکیبات سطحی قبلا سوزاندن هلیوم در هسته خود را به پایان رسانده باشند و در راه تبدیل شدن به کوتوله‌های سفید باشند. پروفسور کلاوس ورنر از دانشگاه توبینگن، نویسنده اصلی این مقاله، توضیح می‌دهد: «این ستارگان جدید چالشی جدی برای درک ما از تکامل ستاره‌ای هستند.»

این نتایج در یادداشت‌های ماهانه انجمن سلطنتی نجوم منتشر شد.

مقاله‌ای که با این مقاله در همان مجله پشت سر هم منتشر شده‌است، مقاله دوم از گروهی از ستاره‌شناسان از دانشگاه لاپلاتا (آرژانتین) و موسسه مکس پلانک برای استروفیزیک در گارچینگ (آلمان)، توضیح ممکن برای شکل‌گیری آن‌ها را ارائه می‌دهد. میلر برتولومی، نویسنده اصلی مقاله دوم می‌گوید: «ما معتقدیم که ستارگان کشف‌شده توسط همکاران آلمانی ما ممکن است در یک نوع نادر از ادغام ستاره‌ای بین دو ستاره کوتوله سفید شکل گرفته باشند.»

گفته می‌شود که ادغام ستارگان بین کوتوله‌های سفید در سیستم‌های دوتایی نزدیک به دلیل کوچک شدن مدار ناشی از انتشار امواج گرانشی رخ می‌دهد. میلر برتولومی توضیح می‌دهد: «معمولا، ادغام کوتوله‌های سفید منجر به تشکیل ستاره‌های غنی از کربن و اکسیژن نمی‌شود، اما معتقدیم که برای سیستم‌های دوتایی تشکیل‌شده با توده‌های بسیار خاص، یک کوتوله سفید غنی از کربن و اکسیژن ممکن است مختل شود و در بالای یک کوتوله غنی از هلیوم ملحق شود، که منجر به شکل‌گیری این ستاره‌ها می‌گردد.»

با این حال، هیچ مدل تکاملی ستاره‌ای فعلی نمی‌تواند این ستاره‌ها را به‌طور کامل توضیح دهد. همان‌طور که میلر برتولومی توضیح می‌دهد، ما به مدل‌های پالایش‌شده نیاز داریم تا ارزیابی کنیم که آیا این ادغام‌ها واقعا می‌توانند رخ دهند. این‌ها نه تنها می‌توانند به ما کمک کنند تا این ستاره‌ها را بهتر درک کنیم، بلکه همچنین می‌توانند بینش عمیق‌تری نسبت به تکامل اخیر سیستم‌های دوتایی و چگونگی تبادل جرم ستارگان آن‌ها در حین تکامل ارائه دهند. تا زمانی که ستاره‌شناسان مدل‌های اصلاح‌شده‌تری را برای تکامل ستاره‌های دوتایی توسعه ندهند، منشا ستاره‌های تازه کشف‌شده مورد بحث قرار خواهد گرفت.

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات نجوم ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.

مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.