هواپیمایی در آینده که با استفاده از ابررایانه‌های پیشرفته در ناسا طراحی شده‌است

شکل ۱. رایانه‌های ناسا با کارایی بالا این تصویر را تولید کرده‌اند که مفهوم هواپیمای Transonic Truss Braced Wing (TTBW)  را نشان می‌دهد که در یک تونل باد مجازی آزمایش می‌شود. این تصویر نحوه تعامل بال‌های هواپیما با هوای اطراف را نشان می‌دهد.
شکل ۱. رایانه‌های ناسا با کارایی بالا این تصویر را تولید کرده‌اند که مفهوم هواپیمای Transonic Truss Braced Wing (TTBW) را نشان می‌دهد که در یک تونل باد مجازی آزمایش می‌شود. این تصویر نحوه تعامل بال‌های هواپیما با هوای اطراف را نشان می‌دهد.


منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۱۵ مارس ۲۰۲۳
لینک منبع: A Future Aircraft Designed Using Advanced Supercomputing at NASA

نه، این هنر هایپرمدرن نیست. این تصویر که توسط کامپیوترهای با کارایی بالای ناسا تهیه شده‌است، یک هواپیمای ترانسونیک تراس‌بال مهاربندی شده (TTBW) را نشان می‌دهد که در یک تونل باد مجازی آزمایش می‌شود و نشان می‌دهد که چگونه بال‌های آن با هوای اطراف خود تعامل دارند.

در این مورد، ناحیه قرمز تیره در امتداد جلوی بال نشان‌دهنده جریان هوای با سرعت بالاتر است؛ زیرا بال‌های TTBW که نازک‌تر از هواپیماهای تجاری امروزی هستند، هوا را سوراخ می‌کنند. ناحیه قهوه‌ای مایل به زرد، موج نسبتا صاف ایجاد شده توسط بال‌های آیرودینامیکی را نشان می‌دهد.

یک هواپیمای TTBW به دلیل بال‌های بلندتر و نازک‌تر که توسط خرپاهای آیرودینامیکی پشتیبانی می‌شود، نیروی پسا کم‌تری تولید می‌کند. در پرواز، می‌تواند تا ۱۰ درصد کم‌تر از یک هواپیمای معمولی سوخت جت مصرف کند.

بخش ابررایانه پیشرفته مرکز تحقیقات ایمز ناسا در کالیفرنیا این تصویر را به‌عنوان بخشی از تلاش پروژه ابزارها و فناوری‌های تبدیلی برای توسعه ابزارهای محاسباتی برای تحقیقات TTBW ایجاد کرده است.

در ژانویه، ناسا یک مفهوم TTBW را از شرکت بوئینگ برای پروژه نمایشگر پرواز پایدار خود انتخاب کرد.

ناسا و بوئینگ برای طراحی یک هواپیمایTransonic Truss-Braced Wing (TTBW) با هم متحد شده‌اند که از فناوری پیشرفته‌ای استفاده می‌کند که می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی کارایی سوخت هواپیماهای تجاری را افزایش دهد. هواپیمای TTBW دارای ساختار منحصربه‌فردی است که دارای بال با نسبت ابعادی بالا و بال‌ها و پایه‌های داوری است که منجر به پدیده‌های جریان پیچیده‌ای مانند بوفه هماصوتی، جریان جدا شده و یک پیغام آشفته می‌شود. روش استاندارد صنعت از تحلیل دینامیک سیالات محاسباتی (CFD) مبتنی‌بر رینولدز میانگین ناویر استوکس (RANS) برای پیش‌بینی شروع بوفه استفاده می‌کند، اما پیش‌بینی دقیق ممکن است به شبیه‌سازی‌های CFD در مقیاس دقیق‌تر برای پیش‌بینی شروع بوفه و توسعه جریان جداگانه نیاز داشته باشد. بنابراین، پروژه فناوری حمل‌ونقل هوایی پیشرفته ناسا تلاش مشترک و چند مرکزی را برای ایجاد تکنیک‌های شبیه‌سازی جدید برای پیش‌بینی عملکرد TTBW و پیکربندی‌های مشابه بال‌های مهاربندی شده خرپایی، به‌ویژه برای پیش‌بینی شروع بوفه هماصوتی، آغاز کرده است.

این متن با استفاده از ربات ترجمه مقالات هوافضا ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.
مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.