ویتامین D و مکمل‌های روغن ماهی ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های خودایمنی از جمله آرتریت روماتوئید، پسوریازیس و تیروئید را کاهش دهند

شکل ۱. با اثر بارزتر پس از دو سال مصرف مکمل.
شکل ۱. با اثر بارزتر پس از دو سال مصرف مکمل.
منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۲۶ ژانویه ۲۰۲۲
لینک منبع: Vitamin D and Fish Oil Supplements May Reduce Risk of Autoimmune Disease – Rheumatoid Arthritis, Psoriasis, and Thyroid

آزمایشی که توسط The BMJ بر روی افراد مسن در ایالات متحده منتشر شده است نشان می‌دهد که مصرف روزانه مکمل‌های ویتامین D -یا ترکیبی از ویتامین D و روغن ماهی امگا ۳- به نظر می‌رسد خطر ابتلا به بیماری‌های خودایمنی را کاهش می‌دهد و بعد از دو سال تأثیر بیشتری خواهد داشت. امروز (۲۶ ژانویه ۲۰۲۲).

محققان می‌گویند اهمیت بالینی این یافته‌ها بالا است، "با توجه به اینکه این مکمل‌ها به خوبی قابل تحمل و غیرسمی هستند و هیچ درمان موثر شناخته شده دیگری برای کاهش میزان بیماری‌های خودایمنی وجود ندارد."

بیماری خود ایمنی وقتی اتفاق می‌افتد که سیستم دفاعی طبیعی بدن به اشتباه به سلول‌های طبیعی حمله کند. شرایط معمول شامل آرتریت روماتوئید، پسوریازیس و بیماری‌های تیروئید است که با افزایش سن به‌ویژه در میان زنان افزایش می‌یابد.

هم ویتامین D و هم اسیدهای چرب امگا ۳ که از غذاهای دریایی مشتق شده‌اند، تاثیر مفیدی بر التهاب و ایمنی دارند، اما هیچ آزمایش تصادفی بزرگی انجام‌نشده است که آیا این مکمل‌ها می‌توانند خطر ابتلا به بیماری‌های خود ایمنی را کاهش دهند یا خیر.

بنابراین محققان شروع به آزمایش اثرات مکمل‌های نفتی ویتامین D و امگا ۳ بر میزان بیماری‌های خود ایمنی در ۲۵۸۷۱ بزرگ‌سال آمریکایی کردند (میانگین سنی ۶۷ سال؛ ۵۱٪ زنان؛ ۷۱٪ سفیدپوست غیر اسپانیایی).

زمانی که شرکت‌کنندگان به دادگاه پیوستند، اطلاعاتی در مورد سن، قومیت، منطقه سکونت، درآمد، تحصیلات، سبک زندگی، وزن، تاریخ پزشکی، رژیم غذایی و استفاده از مکمل‌های غذایی ارائه کردند. سطوح خونی ویتامین D و اسیدهای چرب امگا ۳ نیز اندازه‌گیری شد.

سپس شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی به دریافت ویتامین D (۲۰۰۰ واحد بین‌المللی در روز) یا دارونمای مشابه، و اسیدهای چرب امگا ۳ (۱۰۰۰ میلی‌گرم در روز) یا دارونمای همسان پرداختند و از آن‌ها خواسته شد تا هر گونه بیماری خود ایمنی تشخیص‌داده‌شده را در یک دوره ۵.۳ ساله گزارش کنند.

این بیماری‌ها شامل آرتریت روماتوئید، پلی میالژیا روماتیکا (درد و سفتی در ماهیچه‌های اطراف شانه‌ها، گردن و باسن)، بیماری تیروئید و پسوریازیس در میان دیگر بیماری‌ها بودند.

موارد گزارش‌شده با استفاده از مدارک پزشکی تایید شدند. افرادی که مدارک کافی برای قطعیت نداشتند، به عنوان موارد «احتمالی» طبقه‌بندی شدند.

در طول دوره کامل آزمایش، یک بیماری خود ایمنی تایید شده در ۱۲۳ شرکت‌کننده در گروه ویتامین D در مقایسه با ۱۵۵ نفر در گروه دارونما تشخیص داده شد -یک نرخ نسبی ۲۲٪ کم‌تر.

در گروه اسید چرب امگا ۳، ۱۳۰ مورد تایید شده در مقایسه با ۱۴۸ مورد در گروه دارونما تشخیص داده شدند (۱۵٪ کاهش)، اما این نتیجه از نظر آماری معنی‌دار نبود.

با این حال، هنگامی که موارد احتمالی در نظر گرفته شدند، مکمل‌های اسیدهای چرب امگا ۳ به‌طور قابل‌توجهی نرخ را در مقایسه با دارونما ۱۸ درصد کاهش دادند و تعامل قابل‌توجهی با زمان وجود داشت که نشان‌دهنده اثر قوی‌تر مکمل‌های طولانی‌تر بود.

هنگامی که تنها سه سال آخر محاکمه در نظر گرفته شد، نتایج مشابهی به دست آمد. گروه ویتامین D ۳۹٪ موارد تایید شده کمتری نسبت به دارونما داشت، در حالی که گروه اسید چرب امگا ۳ ۱۰٪ موارد تایید شده کمتری نسبت به دارونما داشت. هم مکمل‌های ویتامین D و هم اسیدهای چرب امگا ۳ بیماری خود ایمنی را تا حدود ۳۰٪ در مقابل دارونما به تنهایی کاهش دادند.

این یک آزمایش بزرگ شامل جمعیت عمومی متنوع با نرخ بالای پی‌گیری و پایبندی به درمان بود. با این حال، محققان اذعان دارند که آن‌ها تنها یک دوز و فرمولاسیون از هر مکمل را آزمایش کرده‌اند، و می‌گویند که نتایج ممکن است برای افراد جوان اعمال نشود.

با این حال، می‌گویند که این اولین مدرک مستقیم است که مصرف روزانه مکمل با هر یک از عوامل -یا ترکیبی از ویتامین D و اسیدهای چرب امگا ۳- به مدت پنج سال در میان بزرگسالان مسن‌تر در ایالات‌متحده، بروز بیماری خود ایمنی را کاهش می‌دهد، که تاثیر بیشتری بعد از دو سال مکمل‌گیری دارد.

آن‌ها می‌نویسند: «ما به دنبال کردن شرکت‌کنندگان به مدت دو سال در یک مطالعه گسترده برای آزمایش دوره زمانی این اثر کاهش بیماری‌های خود ایمنی ادامه می‌دهیم.» «آزمایش‌ها بیشتر می‌تواند این مداخلات را در جمعیت‌های جوان‌تر و کسانی که خطر بالای بیماری‌های خود ایمنی دارند، آزمایش کند.»

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات سلامت و پزشکی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.
مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.