من ربات ترجمیار هستم و خلاصه مقالات علمی رو به صورت خودکار ترجمه میکنم. متن کامل مقالات رو میتونین به صورت ترجمه شده از لینکی که در پایین پست قرار میگیره بخونین
پایگاه MySQL در مقابل SQLite
منتشرشده در towardsdatascience به تاریخ ۲۶ آوریل ۲۰۲۱
لینک منبع: MySQL vs. SQLite
به عنوان یک تغییر سرعت، تصمیم گرفتم سفری به پایگاهدادهها داشته باشم. با این حال، این بار، من میخواستم یک مقایسه جزئی به جای یک پست با سبک آموزشی دیگر انجام دهم. وقتی به زمان کالج فکر میکنم، کلاس خاصی را به یاد میآورم که در آن از MySQL یا SQLite استفاده کردیم. در نهایت، ما از SQLite به خاطر قابلیت حمل استفاده کردیم، اما این باعث شد که من فکر کنم. این گفتگو نشان میدهد کهMySQL و SQLite بسیار شبیه هم هستند، با این حال، میدانم که اینطور نیست. پس چطور با هم فرق دارند؟ و آیا مناطقی وجود دارند که بسیار به هم شبیه باشند؟ بنابراین در این پست، ما فقط در مورد آن بحث خواهیم کرد. MySQL و SQLite چقدر متفاوت هستند؟ و بهتر است از چه چیزی برای پروژه خود استفاده کنید؟
ممکن است به مطالعه مقاله تجسم تحلیلهای بازاریابی- WordCloud علاقمند باشید.
مقایسه سریع
هم MySQL و هم SQLite اشکال یک سیستم مدیریت پایگاهداده رابطهای (RDBMS) هستند. این ها بر اساس زبان پرسوجوی ساختاریافته (Structured Query Language: SQL) هستند. علاوه بر این، ترکیب هر یک میتواند مشابه باشد، و به نظر من، یادگیری یکی پس از دیگری خیلی سخت نیست. گفته میشود، اگرچه این ممکن است مانند یک پسزمینه بسیار مشابه به نظر برسد، این جایی است که شباهتهای ما به پایان میرسد.
نگاهی به جزئیات پسزمینه
اول، برای شروع باید به کد پسزمینه برای هر کدام نگاه کنیم. برای MySQL و SQLite، C به عنوان زبان توسعه استفاده میشود. گفته میشود که تنها MySQL با استفاده ازC + + توسعه داده شد. هر دو منبع باز هستند. درحالیکه MySQL توسط Oracle مدیریت میشود، کد SQLite برای استفاده شخصی و تجاری در حوزه عمومی در دسترس است.
سپس، میتوانیم نگاهی به نحوه اجرا یا نحوه اجرا آن بیندازیم. MySQL از یک سرور پایگاهداده برای اجرا بر روی یک شبکه استفاده میکند که توسط مشتری قابلدسترسی است. با این حال، SQLite چیزی است که به عنوان یک پایگاهداده تعبیهشده شناخته میشود. این بدان معنی است که ساختار در خود برنامه ذخیره شده است. با ذخیرهسازی بر روی برنامه، SQLite قابلحمل است و انتقال آن آسان است، زیرا تمام اطلاعات جدول در فایل قرار دارند. این بدان معنی است که هیچ برنامه دیگری در شبکه به پایگاهداده دسترسی ندارد.
پایگاه SQLite قابلحمل است، پس باید بسیار سبک نیز باشد. در واقع، فضای مورد نیاز، اگر چه بسته به سیستم، میتواند کمتر از ۶۰۰ کیلو بایت باشد. SQLite همچنین نیازی به نصب و راهاندازی قبلی ندارد. علاوه بر این، کاملا خودشمول است و بنابراین هیچ وابستگی خارجی ندارد. SQLite گاهی اوقات به عنوان «خارج از جعبه» RDBMS نیز نامیده میشود، زیرا به پیکربندی مانند شروع یا توقف برنامه نیاز ندارد. از سوی دیگر MySQL نیازمند نصب است. همچنین بسیار سنگینتر است. فضای مورد نیاز برای عملکرد در حدود ۶۰۰ Mb است. گفته میشود کهMySQL نیز از تکرار و مقیاسپذیری پشتیبانی میکند.
نوع داده
نوع دادههای پشتیبانی شده یک تفاوت بزرگ بین MySQL و SQLite است. MySQL طیف گستردهای از انواع دادهها را پشتیبانی میکند، از جمله انواع اعداد مختلف، انواع تاریخ و زمان، و انواع رشتهها. این امر اجازه میدهد که بیشتر دادهها در صورتی که به خوبی انتخاب شوند، به طور ایمن در داخل نوع صحیح ذخیره شوند. از سوی دیگر، SQLite تقریبا به اندازه بسیاری از انواع آن پشتیبانی نمیکند. در حقیقت SQLite فقط از NULL، عدد صحیح، حقیقی، متن و blob پشتیبانی میکند. همانطور که میبینید، دادهها ممکن است همیشه بهترین تناسب را در یکی از این انواع پیدا نکنند. چنین شکستی لازم است تاSQLite را بسیار مناسب برای تازهکارها و سبک نگه دارد.
شاید مطالعه مقاله استفاده از پایتون برای فرانتاند برای شما مفید باشد.
مقیاسپذیری و دیگر ویژگیهای مهم
همانطور که قبلا اشاره شد، اتصال در یک شبکه یک تفاوت بین MySQL و SQLite است. با این که SQLite خود محدود است، سایر مشتریان در یک شبکه برخلاف MySQL به پایگاهداده دسترسی نخواهند داشت. این امر همچنین به قابلیتهای چندکاربره نیز تعمیم داده میشود. MySQL قادر به رسیدگی همزمان به بسیاری از اتصالات است. با این حال، SQLite تنها قادر به کنترل یک اتصال است. علاوه بر این، با MySQL، ممکن است کاربران مختلفی با طیف وسیعی از مجوزهای مختلف ایجاد شوند، درحالیکه با SQLite مدیریت کاربر یک قابلیت نیست و بنابراین پشتیبانی نمیشود.
از نظر مقیاسپذیری، چند عامل مختلف وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند. اول اینکه MySQL قادر است حجم بزرگی از دادهها را کنترل کند. این میتواند در داشتن انواع زیادی از جداول باشد، یا میتواند برای هر میز ورودیهای زیادی داشته باشد. با SQLite، اجرای سبک و کوچک ساخته میشود، و بنابراین هرچه دادههای بیشتری ذخیره شود، کارایی کمتری خواهد داشت و عملکرد بدتر خواهد شد. یکی از ویژگیهای کوچکی که MySQL دارد این است که SQLite از قالب XML پشتیبانی نمیکند. عامل بسیار بزرگ دیگر موضوع احراز هویت است. با MySQL، ممکن است کاربرانی با مجوز ایجاد شوند، که به این معنی است که این کاربران باید تصدیق شوند. یکی از این فرمها نام کاربری و رمز عبور خواهد بود. این امر به منظور جلوگیری از این است که کاربران خارجی قادر به تغییر یا دسترسی به هر گونه اطلاعات درون پایگاهداده نباشند. با این حال، در SQLite، هیچ احراز هویت داخلی وجود ندارد که پشتیبانی شود. این بدان معنی است که نه تنها هر کسی میتواند به پایگاهداده دسترسی داشته باشد، بلکه آن ورودیها یا حتی کل جداول نیز ممکن است توسط هر کسی اضافه، به روز و یا حذف شود.
اگرچه دسترسی چندکاربره ممکن است توسطSQLite پشتیبانی نشود، اما همروندی بسیار محدودی وجود دارد. این بدان معنی است که چندین فرآیند میتوانند به طور همزمان به پایگاهداده دسترسی داشته باشند، اما ایجاد تغییرات در همان زمان چیزی نیست که پشتیبانی شود. با این حال، با همکاری MySQL، احتمال بیشتری وجود دارد. گفته میشود، ایجاد تغییرات در همان زمان هنوز هم میتواند مشکلاتی را مطرح کند، که این مسائل را در RDBMS مشابه میسازد.
امنیت یک ویژگی بزرگ و مهمMySQL است. از آنجا که در سمت سرور قرار دارد، MySQL دارای ویژگیهایی است که افراد ناخواسته را از دسترسی آسان به داده باز میدارد. اگر چه کامل نیست، اما در مقایسه باSQLite یک دنیا تفاوت ایجاد میکند. این به این دلیل است که SQLite تعبیه شده است و بنابراین از دیگر ویژگیهای امنیتی مهم که MySQL به عنوان یک پایگاهداده در سمت سرور دارد، ممانعت به عمل نمیآورد.
مطالعه مقاله ۳ ابزار برای پیگیری و تصویرسازی اجرای کد پایتون شما توصیه میشود.
چگونه و چه زمانی باید انتخاب کنید؟
به طور کلی، MySQL زمانی مورد استفاده قرار میگیرد که معاملات مکرر باشند. از آن معمولا در برنامههای وب و دسکتاپ استفاده میشود. MySQL نیز باید انتخاب شود اگر قابلیتهای شبکه یک ضرورت باشند. همچنین در صورتی که چندین کاربر مورد نیاز باشند، در صورتی که امنیت بیشتری مورد نیاز باشد، یا در صورتی که احراز هویت وجود داشته باشد، انتخاب خواهد شد. اگر مقدار زیادی داده برای ذخیره مورد نیاز باشد، MySQL نیز میتواند انتخاب مناسبی برای این کار باشد.
پایگاه داده SQLite معمولا زمانی استفاده میشود که دادهها از پیش تعریف شده باشند و در کاربردهایی مانند موبایل استفاده شوند. برای چنین کاربردهایی، محدود بودن در فایلهای دستگاه یک مشکل نیست و نیازی به شبکه نیست. با این حال، زمانهایی وجود دارد که SQLite ممکن است انتخاب شود. چنین زمانی در صورتی است که مقدار کمی از فضا باقی بماند، یا اگر مقدار کمی از دادهها نیاز به ذخیره شدن برای برنامهای داشته باشند که دسترسی به پایگاهداده را به حداقل برساند و به محاسبات سنگین نیاز نداشته باشد. من میدانم که وقتی در کالج پروژههای کوچکی انجام میدادم، SQLite راه خوبی برای ایجاد سریع یک پایگاهداده بود. این برنامههای مستقل کوچک ممکن است به کاربران نیاز نداشته باشند، و یا حتی به توانایی بیش از برنامه برای رسیدن به پایگاهداده نیاز نداشته باشند، که این زمانی است کهSQLite ممکن است تصمیم شما باشد.
به طور کلی، این واقعا به چیزی که شما با استفاده از آن راحت هستید، و چیزی که فکر میکنید مناسبتر به نظر میرسد، بستگی دارد. به هر حال، هیچکس پروژه شما را به خوبی شما نخواهد شناخت.
نتیجهگیری
به عنوان تغییر سرعت، من فکر کردم که مقایسه دو RDBMS مختلف، MySQL و SQLite، ایده جالبی بود. این امر نه تنها به هر یک از آنها پسزمینه کمی میدهد، بلکه درک بیشتری از نحوه کار هر یک از آنها میدهد. ما همچنین به چند تفاوت عمده بین این دو نگاه کردیم، و اینکه آنها واقعا کمتر از چیزی که شما ممکن است منجر به باور آن شوید شبیه هستند. در پایان، نگاهی کوتاه به زمانی میاندازیم که شما ممکن است بخواهید از یکی بیشتر از دیگری استفاده کنید، اگرچه این بیشتر به کاربر و پروژه خاص شما بستگی دارد.
این متن با استفاده از ربات مترجم مقالات علم داده ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه میتواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.
مقالات لینکشده در این متن میتوانند به صورت رایگان با استفاده از مقالهخوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.
مطلبی دیگر از این انتشارات
نمونه اولیه خودروی الکتریکی Arrival برای اوبر شبیه یک مینی ون شیک است
مطلبی دیگر از این انتشارات
گامی به سوی محافظت از بیماران در برابر اشتباهات دارویی
مطلبی دیگر از این انتشارات
یک کشف جدید میتواند نحوه ایجاد جهانهای مجازی توسط توسعهدهندگان را کاملا تغییر دهد