چرا باید پنجره‌های کثیف خانه خود را تمیز کنید؟

شکل ۱. این مطالعه نشان داد که پنجره‌های کثیف می‌توانند آلاینده‌های بالقوه سمی را در خود جای دهند.
شکل ۱. این مطالعه نشان داد که پنجره‌های کثیف می‌توانند آلاینده‌های بالقوه سمی را در خود جای دهند.
منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۳ نوامبر، ۲۰۲۲
لینک منبع: Scientists Reveal Why You Should Clean Your Dirty Windows

پنجره‌ها می‌توانند آلاینده‌های سمی داشته باشند.

پنجره‌های کثیف ممکن است دارای آلاینده‌های بالقوه مضری را در پشت لایه‌های محافظ اسیدهای چرب ناشی از گازهای گلخانه‌ای پخت و پز باشند که می‌تواند برای مدت زمان طولانی باقی بماند.

مطالعه اخیر انجام‌شده توسط دانشمندان در دانشگاه بیرمنگام نشان داد که اسیدهای چرب موجود در گازهای گلخانه‌ای پخت‌وپز بسیار پایدار هستند و تجزیه آن‌ها در اتمسفر دشوار است.

این بدان معنی است که وقتی آن‌ها با یک سطح جامد برخورد می‌کنند، مانند یک پنجره، آن‌ها یک لایه نازک و خودسازمانده ایجاد می‌کنند که به آرامی جمع می‌شود و تنها می‌تواند به‌تدریج توسط سایر مواد شیمیایی موجود در جو تجزیه شود. این فیلم در طول این فرآیند ناهموارتر خواهد شد و آب بیشتری را از رطوبت هوا جذب خواهد کرد. علاوه‌بر این، آلاینده‌های مضر این پتانسیل را دارند که در این پوسته انعطاف‌پذیر به دام بیفتند، جایی که از تجزیه در جو محافظت می‌شوند.

دکتر کریستین فرانگ، نویسنده ارشد، گفت: «اسیدهای چرب در این فیلم‌ها به خودی خود مضر نیستند، اما از آنجایی که تجزیه نمی‌شوند، به‌طور موثری از هر آلاینده دیگری که ممکن است در زیر آن به دام افتاده محافظت می‌کنند.»

این مطالعه که بر روی جلد اول مجله Environmental Science: Atmospheres منتشر شد، با مشارکت کارشناسان دانشگاه Bath، منبع نور الماس و منبع نوترون و میون داعش در بریتانیا و موسسه Laue-Langevin فرانسه انجام شد.

این تیم روی «پراکسی‌های آزمایشگاهی» -نمونه‌هایی از مواد مهندسی شده در آزمایشگاه برای تقریب نمونه‌های «دنیای واقعی»- کار کردند . اینها به لایه‌های بسیار نازکی از آلودگی تبدیل شدند که ضخامت آن‌ها فقط چند ده نانومتر بود.

محققان از نوترون‌ها و اشعه ایکس برای مطالعه ترکیب نانو مقیاس فیلم‌ها و تغییرات در ساختارهای سطحی آن‌ها استفاده کردند. با تغییر رطوبت و مقدار اوزون -یک آلاینده کلیدی در داخل و خارج از خانه- محققان هم‌چنین قادر به تقلید رفتار فیلم‌ها در طول زمان بودند.

آن‌ها دریافتند که آرایش خودسازمان یافته درون فیلم‌ها در تکرار ورقه‌های مولکولی -به اصطلاح فاز لایه‌ای- دسترسی به بخش‌های فعال اسیدهای چرب درون این ساختارها را برای مولکول‌های کوچک‌تر مانند ازن دشوار می‌سازد. هنگامی که لایه‌گذاری شد و در معرض ازن قرار گرفت، سطوح فیلم‌ها کم‌تر صاف شدند و به احتمال زیاد آب را جذب کردند، اثری که برای تشکیل و طول عمر آیروسل‌ها در اتمسفر نیز پیامدهایی دارد.

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات علمی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.
مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.