چرا «ربات‌های خانگی» بسیار دورتر از آن چیزی هستند که فکر می‌کنید؟

منتشر شده در thenextweb به تاریخ ۴ ژانویه ۲۰۲۲
لینک منبع Why ‘home robots’ are a lot further away than you think

دوباره همان موقع از سال است. CES تقریباً در راه است و این بدان معناست که ما در آستانه هجوم فناوری ربات جدید هستیم. بیشتر آن‌ها وحشتناک خواهند بود، برخی از آن‌ها شگفت‌انگیز خواهند بود، و همه آن‌ها بیش از حد تبلیغاتی خواهند شد زیرا، هی، اینجا وگاس است.

بر اساس پیش‌بینی‌های من، روبات‌های خانگی در CES سروصدای زیادی به پا خواهند کرد. و پس از سالی که ایلان ماسک یک انسان اسپندکس پوشیده را به عنوان نمونه اولیه ربات تسلا معرفی کرد، تصور می‌کنیم برخی از ادعاها بسیار احمقانه خواهند بود.

متاسفانه، زرق و برق CES می‌تواند تشخیص فانتزی از واقعیت را دشوار کند. و هیچ‌کس بیش از خدمه اینجا در Neural نمی‌خواهد که یک ربات خانگی کاملا مستقل همراه با او باشد.

ما به عنوان یک گونه، به هیچ وجه به فناوری لازم برای ایجاد یک ربات انسان‌نما که قادر است به عنوان یک کارگر عمومی یا خدمتکار خانگی عمل کند، نزدیک نیستیم.

آزمایشگاه

بوستون دینامیک دارای ده‌ها ماشین است می‌توانند شاهکارهای چابکی فیزیکی در سطح انسان را انجام دهند. ویدیوهای مدل‌های اطلس که در حال انجام پشتک زدن و دویدن در دوره‌های پارکور هستند، سال‌هاست که در فضای مجازی وایرال شده است. پس چرا تا به حال کسی در شرکت فکر نکرده که یک مغز AI را درون یک اطلس قرار دهد و آن را به عنوان پیشخدمت بفروشد؟ آیا همه شرکت‌های بزرگ فن‌آوری و روباتیک با تجربه آنقدر احمق هستند که نمی‌توانند فرصت را ببینند؟

دلیل آن ساده است: چنین مغز هوش مصنوعی وجود ندارد. ساختن ماشین‌های به اندازه انسان که قادر به دویدن در آزمایشگاه باشند، یک چیز است. ایجاد رباتی که به اندازه انسان، مفید و ایمن برای کار در طبیعت باشد، کار دیگری است.

واقعیت

ماشین‌های مفید برای انجام این کار به عروسک‌گردان متکی نیستند. اگر می‌خواهید رباتی بسازید که لامپ‌ها را تغییر می‌دهد، از نظر مهندسی، منطقی نیست که به آن چهره یا انگشتان دست بدهید. این احتمال وجود دارد که با نصب یک بازوی روباتی با یک لامپ بر روی یک آسانسور آکاردئونی بهتر باشد.

به همین دلیل، ما رباتی با دست و پا نمی‌سازیم که برای بلند کردن افراد و حمل آنها از نقطه A به نقطه B مانند بسته‌های لباس طراحی شده باشد. ما فقط یک ماشین را خودکار می‌کنیم یا یک وسیله نقلیه روی ریل می‌سازیم.

اگر به یک لامپ روشن نیاز دارید، راه‌حل بهینه این است که یک انسان آن را تغییر دهد. اگر به یک میلیون لامپ نیاز دارید که در پیکربندی‌ها و محیط‌های مختلف تغییر کنند، احتمالا بهتر است که گروهی از انسان‌ها آن‌ها را تغییر دهند. چون هیچ هوش مصنوعی «کلی» وجود ندارد که قادر به تغییر هر لامپ روشنایی در هر محیطی باشد.

اما اگر دقیقاً به همان لامپ نیاز دارید که میلیون‌ها بار عوض شود، این یک کار عالی برای یک ربات مدرن است.

ساخت رباتی که بتواند یک لامپ روشنایی را در هر خانه یا محل کار تصادفی مصرف‌کننده عوض کند، به هوش عمومی مصنوعی (AGI) نیاز دارد، که به عنوان AI سطح انسانی یا جام مقدس علم کامپیوتر نیز شناخته می‌شود.

به بیان ساده، هر تلاشی برای جایگزین کردن کارگران عمومی انسان با روبات‌ها در بهترین حالت یک اقدام جدید است.

به همان اندازه که می‌خواهیم باور کنیم که در آستانه داشتن همراهان و خدمتکاران ربات هستیم، راه زیادی در پیش داریم تا فناوری شبکه عصبی به اندازه کافی قوی شود تا از «هی سیری, Lil Nas X را اجرا کن» به "هی الکسا، برو تمام لباس‌های کثیف را جمع کن" برسیم.

اگر موجودات فضایی از سیاره ما دیدن کنند و تکنولوژی روباتیک را از آینده به ما هدیه دهند، یا یکی از بزرگ‌ترین لحظات یافتم تاریخ در حال رخ دادن باشد، ۲۰۲۲ سالی نخواهد بود که شما در نهایت یک نسخه کاری واقعی از رزی روبات را به دست می‌آورید.

این متن با استفاده از ربات ترجمه مقالات هوش مصنوعی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.

مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.