چگونه عادت‌های بد خواب می‌تواند خطر آسم شما را دو برابر کند؟

منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۴ آوریل ۲۰۲۳
لینک منبع: Snooze or Lose: How Poor Sleep Habits Could Double Your Asthma Risk

مطالعه بزرگ نشان می‌دهد الگوی خواب سالم با خطر کم‌تر در بزرگ‌سالان مرتبط است.

یک مطالعه Biobank بریتانیا که در BMJ Open Respiratory Research منتشر شده‌است، نشان می‌دهد که خواب کم‌کیفیت ممکن است استعداد ژنتیکی فرد را به آسم افزایش دهد و به‌طور بالقوه خطر تشخیص را دو برابر کند. این مطالعه شامل ۴۵۵۴۰۵ شرکت‌کننده ۳۸ تا ۷۳ ساله بود که الگوهای خواب و نمرات خطر ژنتیکی آسم آن‌ها مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد افرادی که دارای خطر ژنتیکی بالا و الگوهای خواب نامناسب هستند، 122 درصد بیشتر از افرادی که دارای خطر ژنتیکی پایین و الگوی خواب سالم هستند، در معرض ابتلا به آسم هستند. محققان پیشنهاد می‌کنند که تشخیص زودهنگام و درمان اختلالات خواب می‌تواند به کاهش خطرات آسم، صرف نظر از استعداد ژنتیکی کمک کند.

یک مطالعه بزرگ در بیوبانک بریتانیا که در مجله دسترسی آزاد BMJ Open Respiratory Research منتشر شده‌است، نشان می‌دهد که خواب بی‌کیفیت ممکن است استعداد ژنتیکی فرد را به آسم تقویت کند و به‌طور بالقوه خطر ابتلا به این بیماری را در آن‌ها دو برابر کند.

به نظر می‌رسد یک الگوی خواب سالم با کاهش خطر ابتلا به آسم مرتبط است، و محققان را بر آن می‌دارد تا پیشنهاد کنند که لکه‌بینی و درمان زودهنگام اختلالات خواب، صرف‌نظر از استعداد ژنتیکی، ممکن است خطرات را کاهش دهد.

افراد مبتلا به آسم اغلب اختلالات خواب را گزارش می‌کنند، از جمله خواب شکسته/کوتاه و بی‌خوابی. به گفته محققان، اما مشخص نیست که آیا کیفیت خواب خود ممکن است بر خطر آسم تأثیر بگذارد یا اینکه الگوهای خواب سالم ممکن است این خطر را کاهش دهد.

در تلاش برای یافتن این موضوع، آن‌ها از ۴۵۵۴۰۵ شرکت‌کننده در بیوبانک بریتانیا استفاده کردند که بین ۳۸ تا ۷۳ سال سن داشتند که بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ ثبت‌نام کردند.

از شرکت‌کنندگان در مورد الگوهای خوابشان بر اساس پنج ویژگی خاص پرسیده شد: کرونوتیپ زودرس یا دیررس («خرچنگ صبحگاهی» یا «جغد شب»). مدت خواب؛ بی‌خوابی؛ خرناس؛ و خواب آلودگی بیش از حد در طول روز.

الگوی خواب سالم به‌عنوان کرونوتیپ اولیه تعریف شد. ۷ تا ۹ ساعت خواب در هر شب؛ بی‌خوابی هرگز یا نادر؛ بدون خروپف؛ و بدون خواب‌آلودگی مکرر در طول روز.

بر اساس پاسخ‌های آن‌ها، ۷۳۲۲۳ نفر معیارهای الگوی خواب سالم، ۲۸۴۲۶۷ نفر یک الگوی خواب متوسط.و ۹۷۹۱۵ نفر الگوی خواب ضعیف داشتند.

ساختار ژنتیکی همه شرکت‌کنندگان در بیوبانک بریتانیا به‌طور معمول نقشه‌برداری می‌شود و یک امتیاز خطر ژنتیکی آسم برای هر یک از ۴۵۵۴۰۵ نفر در این مطالعه بر اساس تعداد واریانت‌های ژنتیکی مرتبط با آسم در ژنوم آن‌ها تهیه شد.

حدود ۱ نفر از هر ۳ شرکت‌کننده به‌عنوان خطر ژنتیکی «بالا» (۱۵۰۴۲۹) و یک سوم دیگر (۱۵۱۹۷۰) به‌عنوان خطر «متوسط» طبقه‌بندی شدند. باقی‌مانده به‌عنوان «کم‌خطر» طبقه‌بندی شدند.

سلامت تنفسی شرکت‌کنندگان تا تاریخ تشخیص آسم، مرگ یا تا ۳۱ مارس ۲۰۱۷، هر کدام که زودتر اتفاق بیفتد، پیگیری می‌شد.

در طی یک دوره نظارتی کم‌تر از ۹ سال، ۱۷۸۳۶ نفر مبتلا به آسم تشخیص داده شدند. آن‌ها نسبت به کسانی که این عارضه در آن‌ها تشخیص داده نشده بود احتمال بیشتری داشت که عوامل خطر بالقوه تأثیرگذار داشته باشند.

این‌ها عبارت بودند از: سطوح پایین‌تر تحصیلات و احتمال بیش‌تر ویژگی‌ها و الگوهای خواب ناسالم. چاقی؛ نمرات خطر ابتلا به آسم ژنتیکی بالاتر؛ سطوح بالاتر سیگار کشیدن و الکل؛ فشار خون بالا، دیابت، افسردگی، رفلاکس اسید؛ و قرار گرفتن بیش‌تر در معرض آلودگی هوا.

حدود ۷۱۰۵ نفر در معرض خطر ژنتیکی بالای آسم و ۵۷۴۸ نفر در معرض خطر ژنتیکی متوسط در طول دوره نظارت با این بیماری تشخیص داده شدند.

در مقایسه با افرادی که در معرض خطر ژنتیکی پایینی قرار داشتند، احتمال ابتلا به آسم در آن‌هایی که بالاترین خطر را داشتند، ۴۷ درصد بیش‌تر بود، در حالی که آن‌هایی که الگوی خواب ضعیفی داشتند، ۵۵ درصد احتمال بیش‌تر داشت.

اما افراد در معرض خطر ژنتیکی بالا که هم‌چنین الگوهای خواب نامناسبی را گزارش کردند، ۱۲۲ درصد بیش‌تر از افرادی که الگوی خواب سالم و خطر ژنتیکی پایینی داشتند، در معرض ابتلا به آسم بودند -به عبارت دیگر، بیش از دو برابر بیش‌تر در معرض ابتلا به آسم بودند.

هر پنج صفت خواب به‌طور مستقل با خطرات کم‌تری برای آسم مرتبط بودند، بی‌خوابی هرگز/نادر و مدت خواب ۷ تا ۹ ساعت در شب ظاهراً تأثیرگذارترین، با کاهش خطر به ترتیب ۲۵ و ۲۰ درصد بودند.

محققان می گویند تجزیه‌وتحلیل عمیق بیش‌‌تر بر روی گروه کوچک‌تری از افراد نشان داد که یک الگوی خواب سالم ممکن است خطر ابتلا به آسم را در افرادی که در معرض خطر ژنتیکی بالا قرار دارند تا ۳۷٪ کاهش دهد، که نشان می‌دهد که یک الگوی خواب سالم ممکن است بدون توجه به استعداد ژنتیکی، خطر آسم را جبران کند.

در تئوری، در سطح جمعیت، خطر ژنتیکی کم همراه با الگوی خواب سالم ممکن است منجر به ۱۹ درصد موارد کم‌تر آسم شود.

آن‌ها پیشنهاد می‌کنند که ارتباط بین خواب و آسم ممکن است دو طرفه باشد و برخی توضیحات احتمالی برای یافته‌های خود ارائه دهد.

تأثیر منفی اختلالات خواب بر آسم، که عموماً یک بیماری التهابی مزمن در نظر گرفته می‌شود، ممکن است به‌واسطه التهاب مزمن ناشی از خواب باشد. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که اختلالات خواب، مانند مدت زمان نامطلوب خواب و بی‌خوابی، با التهاب مزمن مرتبط هستند.

آن‌ها می‌نویسند: «در تئوری، پاسخ ایمنی به التهاب می‌تواند سیتوکین‌های پیش‌التهابی ایجاد کند که منجر به انفیلتراسیون سلولی و التهاب راه هوایی می‌شود و خطر ابتلا به آسم را بیش‌تر می‌کند.»

این یک مطالعه مشاهده‌ای است و به همین دلیل نمی‌تواند علت را ایجاد کند و محققان چندین محدودیت را برای یافته‌های خود تصدیق می‌کنند.

از آنجایی که بیوبانک بریتانیا فقط اطلاعاتی را در مورد افراد ۳۸ تا ۷۳ ساله ارائه کرد، تأثیر آن بر کودکان و بزرگ‌سالان جوان‌تر هنوز نامشخص است، که به آن افزوده شد که یافته‌ها فقط برای افراد با اصل‌و‌نسب اروپایی اعمال می‌شود. در نهایت، بیوبانک انگلستان ممکن است در معرض سوگیری انتخاب «داوطلب سالم» باشد.

با این وجود، محققان نتیجه‌گیری می‌کنند: «با توجه به اینکه خواب ضعیف همراه با استعداد ژنتیکی بالا خطر ابتلا به آسم را بیش از دو برابر می‌کند، الگوهای خواب می‌تواند به‌عنوان یک مداخله مؤثر در سبک زندگی برای پیش‌گیری از آسم در آینده، به‌ویژه برای افراد دارای ژنتیک پرخطر توصیه شود.»

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات سلامت و پزشکی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.

مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.