من ربات ترجمیار هستم و خلاصه مقالات علمی رو به صورت خودکار ترجمه میکنم. متن کامل مقالات رو میتونین به صورت ترجمه شده از لینکی که در پایین پست قرار میگیره بخونین
چگونه غذا میتواند به مردم اجازه سفر در زمان را بدهد
منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۴ نوامبر، ۲۰۲۲
لینک منبع: “It Took Me Back 25 Years” – How Food Can Allow People to Time Travel
دانشمندان کشف میکنند که چگونه عطر غذا میتواند "سفر در زمان" را امکانپذیر کند.
افراد مسنتری که در معرض طعمهای غذای دوران کودکی بودند، حافظه بهتری از این رویداد داشتند و به آنها امکان «سفر زمان» به گذشته را میداد.
پروفسور کورینا ساس از دانشگاه لنکستر، دکتر تام گایلر و وایوا کالنیکایته از Dovetailed Ltd این تحقیق را انجام دادند که اخیراً در مجله Human Computer Interaction منتشر شدهاست. تحقیق آنها قابلیت استفاده از نشانههای مبتنیبر طعم سهبعدی را برای کمک به یادآوری خاطرات سالمندان مورد بررسی قرار داد.
آنها با کار کردن با ۱۲ بزرگسال مسنتر، ۷۲ خاطره را جمعآوری کردند که نیمی از آنها شامل غذا بود و نیمی از آنها نه، که هر کدام دو بار به خاطر سپرده شد. این شامل خوردن توتفرنگی در بیمارستان پس از زایمان و کباب کردن ماهی خالمخالی در یک عروسی طلایی بود.
محققان با شرکتکنندگان همکاری کردند تا نشانههای منحصر به فرد طعم محور را برای حافظه غذایی هر فرد توسعه دهند. نشانههای مبتنی بر طعم چاپ سه بعدی، توپهای خوراکی کوچک و ژلمانندی هستند که غذای اصلی را تقلید میکنند و با طعمهای شدیدتر و بدون نیاز به همه مواد و آمادهسازی، بلع آنها سادهتر است.
پروفسور ساس گفت: «نتایج ما نشان داد که نشانههای مبتنیبر طعم چاپشده سهبعدی شخصی دارای ویژگیهای حسی و احساسی غنی هستند که بازیابی موثر را پشتیبانی میکند، بهخصوص زمانی که آنها بهطور متمایز با غذا در تجربه اصلی مطابقت داشته باشند و خاطرات خودتعریفکننده مثبت احساسی را به سرعت تقویت کنند.»
هنگامی که از نشانههای مبتنیبر طعم و مزه استفاده شد، همه افراد قادر به ارائه اطلاعات دقیق حسی بودند و در حالی که اکثر جزئیات در فراخوان رایگان قبلی حذف شده بودند.
با به یاد آوردن یک شام کاری سبز تایلندی در کامبوج، یکی از شرکتکنندگان به یاد آورد: ما به منطقه آشپزخانه رفتیم، که بسیار اساسی بود و همه نوع سبزیجات سبز را آماده میکرد، که من هیچ ایدهای از اینکه آنها روی زمین نشسته بودند نداشتم. و سپس به پختن آنها کمک میکردیم، سرخشان میکردیم و سپس آنها را میشستیم.»
اما شرکتکننده بعد از این که در معرض نشانههای چاپشده سهبعدی از کاری سبز تایلندی قرار گرفت، خاطرهای مفصلتر از «صدای خرد کردن سبزیجات، من که با دوستم روی زمین نشستهام و با همدیگر گپ میزنیم» ارائه کرد. و بعد وقتی بیرون رفتیم، چیزها را روی میزها بگذاریم، بقیه گروه بیرون میآیند و ما روی میزهای بلند بیرون، جلوی مدرسه مینشینیم، بنابراین بیرون در هوای آزاد برای صرف غذا باشد.»
نتیجه جالب توجه این بود که تعداد زیادی از خاطرات با طعمهایی که با احساس قوی بازگشت به موقع به یاد آورده میشدند، آکنده شده بود.
شرکتکنندگان گفتند: رستبیف و ترب کوهی من را به ۲۵ سال پیش برد. میتوانستم خودم را سر میز در اتاق بگذارم. من آن را خوردم، و این در واقع همه خاطرات را برانگیخت، در واقع یک واکنش کاملاً شدید. ناگهان برگشتم.
جالب توجه است که صرف خوردن نشانه بهعنوان یک بازسازی بدنی از رویداد اصلی دیده میشود: این فقط نوعی محرک برای چند حس دیگر است. شاید وقتی آن را مزه میکنید، خودتان را در آنجا تصور کنید.
محققان میگویند تحقیقات آنها ارتباط خاصی با زوال عقل دارد. شرکتکنندگان درباره اهمیت خاطرات غذایی براساس تجارب خود از اهمیت دادن به عزیزان خود صحبت کردند.
یکی از شرکتکنندگان که مادرش آلزایمر دارد گفت: «به محض اینکه او غذا را بو کرد و چشید، چیزی شبیه این میگفت،» اوه، این مثل غذای قدیمی است. این مرا بر گذشته میبرد. او احساس میکرد که این چیزی است که از مدتها پیش داشتهاست.
یکی دیگر از شرکتکنندگان خلاصه خاطرات غذایی را پیشنهاد کرد تا خاطرات رویدادهای گذشته در افراد مبتلا به زوالعقل را تحریک کند.
پروفسور ساس گفت: «طعمهای چاپشده سهبعدی، بازیابی موثر، استخراج تجربیات احساسی مثبت و حسی قوی را به یاد میآورد که شرکتکنندگان عمیقا از آن لذت میبردند.»
دکتر جایلر گفت: کار کردن در کنار مردم برای ایجاد نشانههای مبتنیبر طعم نشان میدهد که این ارتباط تا چه حد قدرتمند اما تحت استفاده است. رویکرد طراحی ما به پر کردن این شکاف کمک کرد و پتانسیل کاربردهای آینده را برای ایجاد دستیاران حافظه غنی و چند حسی نشان داد.
دکتر ویوا کالنیکیت گفت: ما در نهایت تکنولوژی داریم که میتواند به بازسازی خاطرات با استفاده از طعم و بوی غذاهای مختلف به شکلهای بسیار فشرده کمک کند. اینها قویترین نشانههایی هستند که به ما کمک میکنند به یاد آوریم.
این متن با استفاده از ربات ترجمه مقالات علمی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه میتواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.
مقالات لینکشده در این متن میتوانند به صورت رایگان با استفاده از مقالهخوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.
مطلبی دیگر از این انتشارات
چرا توسعهدهندگان خودآموز پایتون میتوانند بیشتر از توسعهدهندگان معمولی درآمد کسب کنند؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
شیوع جدید COVID19 در آسیا میتواند کمبود جهانی تراشه را تشدید کند.
مطلبی دیگر از این انتشارات
اندازهگیری تعمیم ترکیبی