کاهش استرس -طبیعت چگونه مغز را پرورش می‌دهد؟

شکل ۱. زندگی در شهرها با افزایش خطر اختلالات روانی مانند اختلالات اضطرابی، افسردگی و اسکیزوفرنی همراه است.
شکل ۱. زندگی در شهرها با افزایش خطر اختلالات روانی مانند اختلالات اضطرابی، افسردگی و اسکیزوفرنی همراه است.
منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۲
لینک منبع: Reducing Stress – How Does Nature Nurture the Brain?

براساس تحقیقات جدید، گردش یک ساعته در طبیعت، فعالیت مغز مرتبط با استرس را کاهش می‌دهد.

زندگی در شهر یک عامل خطر شناخته‌شده‌ برای گسترش اختلالات روانی است، در حالی که زندگی در نزدیکی طبیعت برای مغز و سلامت روانی خوب است. مشخص شده‌است که آمیگدال، یک منطقه مهم مغزی که در پردازش استرس دخیل است، در هنگام استرس در افرادی که در مناطق روستایی زندگی می‌کنند، در مقایسه با افرادی که در شهرها زندگی می‌کنند، کم‌تر فعال می‌شود، که این امر مزایای جدیدی از طبیعت را نشان می‌دهد.

سونجا سودیمک، دانشجوی دکترای گروه لیز میتنر در زمینه علوم اعصاب محیطی و مولف اصلی این مطالعه می‌گوید: «اما تا به امروز مشکل مرغ و تخم‌مرغ را نمی‌توان از هم جدا کرد، یعنی اینکه آیا طبیعت واقعا باعث ایجاد اثرات در مغز می‌شود یا افراد خاص تصمیم به زندگی در مناطق روستایی یا شهری می‌گیرند.»

محققان گروه لیز میتنر برای علوم اعصاب محیطی با استفاده از تصویربرداری عملکردی تشدید مغناطیسی (fMRI) ، فعالیت مغز ۶۳ داوطلب سالم را قبل و بعد از یک ساعت راه رفتن در جنگل گرونوالد یا خرید در یک خیابان شلوغ برلین برای ایجاد یک ارتباط علی بررسی کردند. یافته‌های این مطالعه نشان داد که پس از پیاده‌روی در طبیعت، فعالیت آمیگدال کاهش یافت، که نشان می‌دهد حضور در طبیعت تاثیر مثبتی بر نواحی مربوط به استرس مغز دارد.

نتایج از رابطه مثبت فرض شده قبلی بین طبیعت و سلامت مغز حمایت می‌کند، اما این اولین مطالعه برای اثبات رابطه علی است. سیمون کوهن، رئیس گروه لیز میتنر برای علوم اعصاب محیطی توضیح می‌دهد: «جالب توجه است که فعالیت مغز پس از پیاده‌روی شهری در این مناطق ثابت باقی ماند و افزایش نشان نداد، که مخالف این دیدگاه رایج است که قرار گرفتن در معرض شهری باعث استرس اضافی می‌شود.»

نویسندگان نشان می‌دهند که بودن در طبیعت تاثیر مثبتی بر مناطق مغزی درگیر در پردازش استرس دارد و این تاثیر پس از یک قدم زدن یک ساعته آشکار است. این مسئله دانش اینکه چگونه محیط زندگی فیزیکی ما بر مغز و سلامت روانی ما تاثیر می‌گذارد را پیشرفت می‌دهد. حتی قرار گرفتن در معرض طبیعت ممکن است فعالیت آمیگدال را کاهش دهد، که نشان می‌دهد که رفتن به پیاده‌روی در طبیعت ممکن است به جلوگیری از وقوع مسائل سلامت روانی کمک کند و می‌تواند به کاهش اثرات منفی زندگی در شهر کمک کند.

نتایج در راستای مطالعه قبلی (۲۰۱۷، گزارش‌های علمی) است که نشان داد ساکنان شهری که در نزدیکی جنگل زندگی می‌کردند، ساختار آمیگدال سالم‌تر از نظر فیزیولوژیکی داشتند و بنابراین احتمالا بهتر قادر به مقابله با استرس بودند. این مطالعه جدید مجددا اهمیت سیاست‌های طراحی شهری برای ایجاد نواحی سبز قابل‌دسترس در شهرها به‌منظور افزایش سلامت روانی و رفاه شهروندان را تایید می‌کند.

به‌منظور بررسی اثرات سودمند طبیعت بر جمعیت‌های مختلف و گروه‌های سنی، محققان در حال حاضر بر روی مطالعه‌ای کار می‌کنند که بررسی می‌کند چگونه پیاده‌روی یک ساعته در محیط‌های شهری و طبیعی بر استرس مادران و نوزادان آن‌ها تاثیر می‌گذارد.

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات پزشکی و سلامت ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.
مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.