یک مطالعه به این نتیجه می‌رسد که افراد با BMI پایین لزوما فعال‌تر نیستند

شکل ۱. این مطالعه نشان داد که افراد لاغر سالم ۱۲ درصد غذای کمتری مصرف می‌کنند.
شکل ۱. این مطالعه نشان داد که افراد لاغر سالم ۱۲ درصد غذای کمتری مصرف می‌کنند.
منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۲۷ اوت سال ۲۰۲۲
لینک منبع: A Study Finds That People With Low BMI Aren’t More Active

این مطالعه همچنین نشان داد که افراد با BMI پایین کم‌تر غذا می‌خورند و «بیشتر فعالیت می‌کنند.»

تا به امروز اکثر تحقیقات مربوط به چاقی بر روی افراد با شاخص توده بدنی بالا (BMI) متمرکز شده‌اند، اما یک تیم تحقیقاتی چینی از یک استراتژی متفاوت استفاده می‌کند. در مطالعه‌ای که در مجله متابولیسم سلول منتشر شد، محققان بر کسانی که دارای BMIهای بسیار پایین بودند، تمرکز کردند. برخلاف این باور که آن‌ها متابولیسم دارند که آن‌ها را ذاتا فعال‌تر می‌کند، داده‌های آن‌ها نشان می‌دهد که این افراد بسیار کم‌تر از افراد دارای BMI در محدوده معمول، فعال هستند. آن‌ها همچنین غذای کمتری نسبت به افراد با BMI نرمال مصرف می‌کنند.

جان اسپاکمن، نویسنده مربوطه، استاد موسسه فن‌آوری پیشرفته شنژن در چین و دانشگاه آبردین در بریتانیا می‌گوید: «انتظار داریم که این افراد واقعا فعال باشند و نرخ متابولیسم فعالیت بالایی داشته باشند که با دریافت بالای مواد غذایی مطابقت داشته باشد.» به نظر می‌رسد که چیزی نسبتا متفاوت در حال وقوع است. آن‌ها دریافت مواد غذایی کم‌تر و فعالیت کمتری داشتند و همچنین به‌طرز شگفت‌‌آوری نرخ‌های متابولیک بالاتر از حد انتظار مربوط به سطوح بالای هورمون‌های تیروئیدی آن‌ها بود.

· ۱۵۰ نفر که دارای شاخص توده بدنی کم‌تر از ۱۸.۵بودند و ۱۷۳ نفر که دارای شاخص توده بدنی طبیعی بودند (بین ۲۱.۵ تا ۲۵) توسط محققان مورد بررسی قرار گرفتند. آن‌ها افراد مبتلا به مشکلات غذایی را غربال کردند، کسانی که ادعا می‌کردند به صورت هدفمند خوردن خود را محدود کرده‌اند، و کسانی که HIV مثبت بودند. علاوه‌بر این، آن‌ها کسانی را که به تازگی وزن کم کرده بودند و ممکن است به دلیل بیماری یا استفاده از هر نوع دارو بوده باشد، رد صلاحیت کردند. تنها ۴ نفر از ۱۵۰نفر ادعا کردند که «به صورت مصمم و با انگیزه ورزش می‌کنند»، اما آن‌ها را مستثنی نکردند.

شرکت‌کنندگان به مدت دو هفته تحت نظر بودند. دریافت غذای آن‌ها با استفاده از روش آب با برچسب دوگانه تعیین شد، یک روش مبتنی بر ایزوتوپ که مصرف انرژی را با مقایسه نرخ‌های گردش هیدروژن و اکسیژن در آب بدن به عنوان تابعی از تولید دی‌اکسید کربن اندازه‌گیری می‌کند. فعالیت فیزیکی آن‌ها با استفاده از یک آشکارساز حرکتی مبتنی بر شتاب‌سنج ردیابی شد.

محققان دریافتند که در مقایسه با یک گروه کنترل که دارای BMIهای نرمال بودند، افراد لاغر سالم ۱۲٪ کم‌تر غذا مصرف می‌کردند. آن‌ها همچنین به‌طور قابل‌توجهی، حدودا تا ۲۳٪، کم‌تر فعال بودند. در همان زمان، این افراد نرخ‌های متابولیسم بالاتری داشتند، از جمله افزایش مصرف انرژی در حال استراحت و افزایش فعالیت تیروئید.

سومی هو، نویسنده اول، که در حال حاضر در دانشگاه تکنولوژی و تجارت پکن مشغول به کار است، می‌گوید: «اگرچه این افراد بسیار لاغر سطح فعالیت پایینی داشتند، نشانه‌های سلامت قلب آن‌ها، از جمله کلسترول و فشار خون، بسیار خوب بودند.» «این نشان می‌دهد که چربی کم بدن ممکن است بر فعالیت بدنی تأثیر بگذارد، وقتی صحبت از پیامدهای پایین‌دستی می‌شود.»

محققان برخی از محدودیت‌های این تحقیق را تصدیق می‌کنند، از جمله این واقعیت که اگرچه آن‌ها مصرف غذا را اندازه‌گیری کردند، اما چیزی را که شرکت‌کنندگان واقعا می‌خوردند یا احساس سیری آن‌ها را نمی‌سنجند.

این تیم در حال حاضر در حال توسعه تحقیقات خود، از جمله مطالعاتی است که این اقدامات را در برمی‌گیرند. آن‌ها همچنین قصد دارند به تفاوت‌های ژنتیکی بین وزن نرمال و افراد لاغر سالم توجه کنند. تجزیه‌وتحلیل اولیه، چند شکلی‌های تک نوکلئوتیدی در ژن‌های خاصی را نشان می‌دهد که ممکن است نقش داشته باشند. زمانی که این تغییرات ژنتیکی در موش‌ها تکرار شدند، حیوانات جنبه‌هایی از فنوتیپ را داشتند که در انسان مشاهده شد.

اسپراکمن می‌گوید: «مرحله بعدی درک بیشتر در مورد خود فنوتیپ و درک مکانیسم‌هایی است که آن را واضح‌تر تولید می‌کنند.»

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات تغذیه ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.
مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.