۱۲ گونه کلیدی اقیانوس در خطر هستند!

منتشر شده در scitechdaily به تاریخ ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۲
لینک منبع: Potentially Disastrous: 12 Key Ocean Species Are in Danger

تغییرات ناشی از آب‌وهوا آینده اکوسیستم‌های ساحلی را تهدید می‌کند.

ممکن است برای کسانی که با تماشای Finding Nemo (پیدا کردن نمو) بزرگ شده‌اند، تعجب‌آور نباشد که ساحل غربی آمریکای شمالی نسخه مخصوص به خود را از بزرگ‌راه اقیانوسی زیر آب دارد -اکوسیستم دریایی کنونی کالیفرنیا (CCME). اکوسیستم دریایی کنونی کالیفرنیا (CCME) از جنوبی‌ترین نقطه کالیفرنیا تا واشنگتن امتداد دارد. جریان‌های رو به بالای فصلی آب سرد و غنی از مواد مغذی، زنجیره غذایی گسترده‌تری را حمایت می‌کنند که شامل کریل، اسکوئید (ماهی مرکب)، ماهی، پرندگان دریایی و پستانداران دریایی است. تغییر آب‌وهوا، و تغییرات مرتبط در pH اقیانوس، دما و سطوح اکسیژن، با این حال، بر CCME-و نه به شیوه‌ای مثبت- تاثیر می‌گذارند.

طبق تحقیقات جدید به رهبری پروفسور تری کلینگر از مرکز آب‌وهوایی واشنگتن در EarthLab در دانشگاه واشنگتن و پروفسور جنیفر ساندی، استاد زیست‌شناسی در دانشگاه مک‌گیل، دوازده گونه مهم اقتصادی و فرهنگی که در CCME زندگی می‌کنند در طول ۸۰ سال آینده تحت‌تاثیر تغییرات آب‌وهوایی قرار خواهند گرفت. بزرگ‌ترین واکنش به تغییر شرایط اقیانوس در این محیط در بخش شمالی این منطقه و مناطقی که به ساحل نزدیک هستند دیده خواهد شد. این منطقه ممکن است از دست دادن قابل‌توجهی از کلپ که تاج پوشش منطقه را تشکیل می‌دهد، کاهش نرخ بقای جوجه تیغی قرمز، خرچنگ سیاه‌چال، و صدف تیغ، و همچنین از دست دادن زیستگاه هوازی ماهی‌های کولی و میگوی صورتی را پیش‌بینی کند.

تاثیرات تغییر آب‌وهوا پیچیده است.

ارزیابی پیامدهای بیولوژیکی بسیاری از عوامل محیطی به‌طور همزمان پیچیدگی حساسیت تحقیقات آب‌وهوا را نشان می‌دهد. به‌عنوان مثال، حتی در حالی که تغییرات محیطی پیش‌بینی‌شده خاص ممکن است متابولیسم، مصرف، و رشد را بهبود بخشد، تغییرات متناظر در سایر عوامل، یا حتی همان عوامل، می‌تواند به‌طور بالقوه منجر به کاهش نرخ بقا شود. لازم به ذکر است که افزایش‌های فیزیولوژیکی (مانند اندازه، مصرف یا تحرک) همیشه مفید نیستند، به خصوص زمانی که منابعی مانند غذا و آب اکسیژن‌دار کمیاب هستند.

اسیدی شدن اقیانوس با بیش‌ترین کاهش در نرخ زیستی فردی در برخی گونه‌ها مرتبط بود، اما بیش‌ترین افزایش در دیگر گونه‌ها، از تمام اثرات آب‌وهوایی مدل‌سازی شده بود. این یافته بر ضرورت تحقیق و مشاهده مستمر برای ارائه اطلاعات دقیق و قابل‌اجرا تاکید می‌کند.

مدل‌سازی برای حفاظت از اکوسیستم‌های ساحلی و آینده شیلات حیاتی است.

سرمایه‌گذاری در مدل‌های پیش‌بینی و اجرای استراتژی‌های سازگاری به‌طور فزاینده‌ای برای حفاظت از اکوسیستم، فرهنگ‌های ساحلی، و معیشت محلی ما حیاتی خواهد بود. چالش‌های مشابهی با گونه‌هایی مواجه خواهند شد که در این مطالعه به آن‌ها پرداخته نشده است و واکنش‌ها با ورود گونه‌های مهاجم، شیوع بیماری و تغییرات آینده در عرضه مواد مغذی پیچیده خواهد شد.

این حساسیت‌های گونه‌ای احتمالاً پیامدهای اجتماعی-اقتصادی در سواحل غربی خواهد داشت، اما به احتمال زیاد همه مکان‌ها را به یک اندازه تحت‌تاثیر قرار نخواهند داد. از آنجا که این منطقه بسیار مولد است، حمایت از ماهیگیری و معیشت ده‌ها میلیون نفر از ساکنان ساحل غربی، توانایی پیش‌بینی تغییرات در سطح جمعیت برای طیف وسیعی از گونه‌ها که احتمالا تحت‌تاثیر قرار می‌گیرند باید اثرات اقتصادی بالقوه و اقدامات تطبیقی بهینه را برای آینده روشن سازد.

جنیفر ساندی، استادیار گروه زیست‌شناسی مک‌گیل و نویسنده اول این مقاله می‌گوید: «اکنون زمان سرعت بخشیدن به اقدامات علمی است.» او این پیام‌ها را از کنفرانس اخیر سال ۲۰۲۲ سازمان ملل و رویداد جانبی مرتبط با آن منعکس می‌کند. ادغام اطلاعات علمی، مدل‌های پیش‌بینی، و ابزارهای نظارتی در تصمیم‌گیری محلی و منطقه‌ای می‌تواند نظارت‌بر منابع دریایی را ارتقا دهد و به رفاه انسان کمک کند زیرا با تغییرات اجتناب‌ناپذیری در زندگی دریایی که ما را حفظ می‌کند مواجه هستیم.

این متن با استفاده از ربات ‌ترجمه مقالات زیست‌شناسی ترجمه شده و به صورت محدود مورد بازبینی انسانی قرار گرفته است.در نتیجه می‌تواند دارای برخی اشکالات ترجمه باشد.

مقالات لینک‌شده در این متن می‌توانند به صورت رایگان با استفاده از مقاله‌خوان ترجمیار به فارسی مطالعه شوند.