هوش نه چندان مصنوعی!
در طول سالهای جنگ جهانی دوم آلن تورینگ برای رمزگشایی پیامهای سری نیروی دریایی آلمانیها که توسط ماشین انیگما(Enigma) تولید میشد، ماشینی الکترومکانیکی طراحی کرد. این یکی از اولین و موفق ترین همکاریها بین ماشین و انسان بود و توانست جان بسیاری را از مرگ نجات دهد. پس از این اتفاق بود که تلاشهای بسیاری در جهت گسترش ماشینهای هوشمند انجام گرفت تا اینکه در سال 1996 با شکست گری کاسپاروف قهرمان شطرنج جهان در مقابل کامپیوتر دیپ بلو (blue Deep) -که توسط شرکت آی بی ام(IBM) ساخته شده بود- بار دیگر این سوال در ذهن بشر شکل گرفت که واقعا هوشمندی ماشینها تا کجا و به چه شکل میتواند پیش رود؟ آیا انسان روزی قادر به ساخت ماشینی خواهد بود که مانند پیچیده ترین ساختار جهان یعنی ذهن آدمی توانایی کاملی در تفکر،یادگیری و تصمیم گیری آگاهانه داشته باشد و از خود هوشمندی نشان دهد؟
اما این هوشمندی به چه معناست؟ آلن تورینگ که بسیاری او را پدر هوش مصنوعی و علوم کامپیوتر میدانند، معتقد بود:" اگر نتوان بین پاسخی که از ماشین دریافت میشود و پاسخی که یک انسان دارد، تمایزی قائل شد، میتوان گفت ماشین هوشمند است." این موضوع در نهایت منجر به ایجاد پرسش اساسی و مهم او شد:
"آیا روزی میتوان گفت: ماشین هوشیار است و میتواند به طور مستقل فکر کند و تصمیم بگیرد ؟"
تدکس امسال دانشگاه اصفهان میزبان پرهام کاظمی -دانشجوی کارشناسی ارشد هوش مصنوعی- است. آقای کاظمی اولین بار با مطالعهی طراحی نورونهای مصنوعی و شبکههای عصبی به دنیای پر از شگفتی هوش مصنوعی علاقهمند شد و تصمیم گرفت که سررشتهی ایدهها و علاقهمندیهای خود را در این دنیای رو به پیشرفت دنبال کند. و به همین علت بود که تصمیم گرفت پروژهی کارشناسی خود را دربارهی طراحی سیستمی بنویسد که مانند یک انسان بتواند تیپ شخصیتی فرد مقابلش را تشخیص دهد .
در رویداد امسال با او همراه خواهیم بود تا دریابیم که مرز بین هوش مصنوعی و طبیعی کجاست ؟ و این مفهوم از کجا متولد شده است و تا کجا پیشرفت خواهد کرد ؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
در ستایش روزنامه نویسی
مطلبی دیگر از این انتشارات
در ستایش نقطه-ویرگول ؛
مطلبی دیگر از این انتشارات
تاب آوری؛ زره روانی