فیلم هایی که هکر ها قبل از مرگ باید ببینند

ارتقا – upgrade

کارگردان: لی وَنِل

ارتقا ماجرای یک تکنسین خودرو به نام گرِی تریس «با نقش آفرینی لوگان مارشال گرین» است که به همراه همسرش هدف یک حمله تروریستی قرار می‌گیرند. در این حمله، همسرش کشته شده و گری به دلیل شدت جراحات وارده فلج می‌شود. ویلچر نشینی و فشار روحی حاصل از مرگ آشا، گری را که فردی فعال و عملگرا بود تا مرز خودکشی پیش می‌برد.

یکی از دوستان گری به نام ارون «با نقش آفرینی هریسون گیلبرتسون»، در جریان عیادت از او، پیشنهاد نصب یک ویجت هوشمند را در شاهراه عصبی گری می‌دهد. این ویجت می‌تواند رابطی باشد میان اعصاب فعال و ناحیه عصبی از کارافتاده وی. عمل با موفقیت انجام شده و گری توانایی حرکت می‎یابد. اما این تنها خاصیت استم – نام ویجت یا به عبارت بهتر هوش مصنوعی قرار گرفته در بدن گری - نیست. استِم مانند یک مغز متفکر و همچون یک ندای درونی با گری صحبت کرده و توانایی متفاوتی بیش از یک انسان عادی برای او به همراه آورده است.

اگر نیاز به vpn با کیفیت و با پشتیبانی شبانه روزی دارین و قیمتش هم مناسب باشه در تلگرام به این ایدی Arashrahbr پیام بدین . درصورت باز نشدن لینک این ایدی رو arashrahbr کپی کنید و در تلگرام وارد کنید و یا لینک زیر رو کپی کنید. https://t.me/arashrahbr

گری با کمک استم در مسیر انتقام‌گیری از قاتلین همسرش حرکت می‌کند. مظنونین یکی پس از دیگری از سر راه برداشته می‌شوند اما هنوز قاتل اصلی ناپیداست... .

فیلم سینمایی شبکه اجتماعی

نام انگلیسی: The Social Network

هیچ لیستی از بزرگ‌ترین فیلم‌های فن‌آوری بدون “شبکه اجتماعی” اثر دیوید فینچر کامل نخواهد بود. این فیلم اقتباسی از کتاب”میلیاردرهای تصادفی” نوشته “بن مزریچ” است. “شبکه اجتماعی” در سال 2009 ساخته شد. این فیلم داستان تأسیس فیس‌بوک است. داستانی مرکب از پول، نبوغ و خیانت.

روایتی داستانی است از پایه‌گذاری فیس‌بوک و دردسر دادخواست‌هایی که در پی آن مطرح شد. این فیلم نماهای زیبا، فیلم‌نامه‌ای بی عیب و نقص و تدوینی استادانه دارد. “شبکه اجتماعی” به موضوعاتی قدرتمند مانند میل به پذیرش، حقوق مالکیت فکری، اشتیاق به فن‌آوری و بخش تاریک فرهنگ اجتماعی دانشگاه می‌پردازد.

فیلم “شبکه اجتماعی” نامزد دریافت هشت جایزه‌ی اسکار شد. از جمله‌ی این نامزدی جوایز می‌توان به نامزدی برای بهترین فیلم سینمایی (که شاید باید برنده‌ی آن می‌شد)، بهترین کارگردان (دیوید فینچر) و بهترین بازیگر مرد (آیزنبرگ) اشاره کرد. در نهایت، این فیلم با دریافت سه جایزه برای بهترین فیلم اقتباسی، بهترین موسیقی فیلم و بهترین تدوین فیلم به کار خود در اسکار خاتمه داد. یکی از موارد خوب در مورد این فیلم (و همه‌ی آثار دیوید فینچر)، توجه بی‌عیب و نقص این کارگردان شهیر به جزئیات فنی است؛ برای مثال، فینچر در طول تک‌گویی زاکربرگ درباره ایجاد “فیس‌مش” (FaceMash) می‌توانست با به هم بافتن یک سری اصطلاحات تکنیکی بی‌معنا، از این سکانس عبور کند.

فیلم سینمایی او

نام انگلیسی: Her

“اسپایک جونز” در فیلم “او” به صورت مستقیم به کار با رایانه‌ها نمی‌پردازد. با این وجود، این فیلم به منزله‌ی یک مکاشفه‌ی شگفت‌انگیز در مورد نقش فن‌آوری در زندگی به ما خدمت می‌کند. “او” فن‌آوری فردا را نه به عنوان وسایل زینت‌بخش غالب در دنیای فیزیکی ما، بلکه به عنوان یک مکمل روحی ایده‌آل برای آن،

تجسم می‌کند. شخصیت‌های فیلم به جای گوشی‌های هوشمند 7 اینچی و ابزارهای تکنولوژیکی حجیم، تنها از گوشی‌های بی‌سیم و صفحه نمایش‌های کوچک استفاده می‌کنند. فیلم “او” خیلی زود روشن می‌سازد که انسان‌های آینده، یک احساس نوستالژی عمیق نسبت به رسانه‌های آنالوگ را در خود نگاه می‌دارند. به عنوان مثال، شخصیت اصلی فیلم با نوشتن نامه‌های دستی سنتی برای مشتریانی که برای نوشتن نامه‌ی خودشان تنبل هستند،

روزگار می‌گذراند. انسان‌ها در آینده‌ای که جونز به تصویر می‌کشد، نمی‌خواهند گجت‌هایشان بر زندگی‌شان غلبه کنند. با این وجود، وابستگی انسانی به فن‌آوری، قوی‌تر از هر زمان دیگری رشد کرده است.

برای مثال، در صحنه‌های خیابانی، می‌بینیم که بیشتر مردم وقت خود را صرف کار با رایانه‌های خود می‌کنند و توجهی به جهان پیرامونشان ندارند. رانندگان مترو از روی بیکاری، نه با یکدیگر، بلکه با گوشی‌های در گوششان صحبت می‌کنند. فیلم “او” به شکلی برجسته درباره‌ی تنهایی و جست‌وجو برای یافتن معنای زندگی است.

این فیلم یک درک غنی و جذاب در مورد آنچه که جهان رایانه‌ای در آینده می‌تواند به آن شبیه باشد، را ارائه می‌دهد. این پیش‌بینی با توجه به انفجار اخیری که با ظهور دستیارهای شخصی مبتنی بر صدا مانند الکسا و دستیار گوگل شاهد آن می‌باشیم، ممکن است خیلی هم دور از دسترس نباشد.

فیلم سینمایی فراماشین

نام انگلیسی: Ex Machina

فیلم سینمایی “فرا ماشین” یک فیلم نیروبخش است که خستگی کسانی که از استعاره‌های علمی-تخیلی به اشتباه رفته و از ضعف هوش مصنوعی دل‌زده شده‌اند را از بین می‌برد. در حالی که بیشتر فیلم‌های مربوط به هوش مصنوعی در سطح سؤال مرز بین “هوش مصنوعی” و “واقعیت” کجاست، باقی می‌مانند

و در آن گیر می‌افتند، اما فیلم “فرا ماشین” به لایه‌ی عمیق‌تری می‌رود. این طرح در واقع با استفاده از کشف ساختگی “هوش مصنوعی قدرتمند” برای کشف اضطراب اساسی که همه‌ی تعاملات اجتماعی را پی ریزی می‌کند، یکی از آزمون‌های بزرگ تورینگ است: آیا فردی که در حال صحبت با او می‌باشید، واقعاً شبیه شما است، یا این که فقط این‌گونه وانمود می‌کند؟

فراتر از داستان جذاب، “فرا ماشین” فیلمی است که به زیبایی ساخته شده است. فیلم‌برداری این فیلم، نفس‌گیر است که با توجه به این که این فیلم در یک هتل واقعی در نروژ تصویربرداری شده، اصلاً هم جای تعجبی ندارد. هر بار که این فیلم را تماشا می‌کنیم،

قدرتی که توسعه‌دهندگان نرم‌افزاری ما برای ایجاد زیبایی و معنا در جهان در اختیار دارند، و مسئولیت فوق‌العاده‌ای که این قدرت به وجود می‌آورد را به یاد می‌آوریم. “فرا ماشین” یک بیانیه ظریف و قدرتمند را مطرح می‌کند: مراقب آنچه به رایانه‌تان می‌گویید، باشید.

فیلم سینمایی ماتریکس

نام انگلیسی: The Matrix

فیلم سینمایی “ماتریکس” ساخته شده در سال 1999، تقریباً یک فیلم هکری علمی-تخیلی محسوب می‌شود. این فیلم یک آینده دور را مجسم می‌کند که در آن “واقعیتی” که توسط اکثر انسان‌ها فهمیده می‌شود، در واقع یک شبیه‌سازی رایانه‌ای به نام “ماتریکس” است که توسط ماشین‌های حساس ساخته شده تا نژاد بشر را مقهور خود سازد.

هکری به نام “نئو” (با بازی کیانو ریوز) توسط گروهی از شورشیان انسانی کشف و آزاد می‌شود تا ماتریکس را برای مبارزه‌ی میان ماشین‌ها و ذهن‌های آزاد هک کنند. فیلم “ماتریکس” یک‌تنه مفهوم هکرها را درون این جریان اصلی معرفی کرد، همه‌ی این‌ها در حالی است که این فیلم یک بازسازی مدرن بی‌نظیر از تمثیل غار افلاطون را به مخاطب خود ارائه می‌دهد.

ماتریکس ویژگی‌های زیادی دارد: هک کردن، فن‌آوری‌های آینده، صحنه‌های مبارزه‌ی عالی و تکنیک‌های جدید و پیشرو. این فیلم الهام‌بخش هزاران نفر بوده است تا به رایانه علاقه‌مند شوند و به عنوان یکی از بزرگ‌ترین فیلم‌های علمی-تخیلی ساخته شده تا به امروز، شناخته می‌شود. تقریباً می‌توان با اطمینان توصیه کرد که اگر پیش از این ماتریکس را ندیده‌اید، حتماً تماشای آن را در برنامه‌ی خود قرار دهید. اگر از تماشای ماتریکس لذت بردید، انیمیشن ماتریکس (Animatrix) را هم ببینید. این انیمیشن، مفهوم بنیادین ماتریکس را به روش‌های بسیار جالب‌تر از فیلم اصلی، مورد بررسی قرار می‌دهد.

فیلم سینمایی میراث ترون

• نام انگلیسی: Tron: Legacy
• سال تولید: 2010

بیشتر فیلم‌های هکری درباره سرقت یا واقعیت مجازی هستند؛ اما در این فیلم کمپانی دیزنی دنیای نمادین «شبکه» را بازسازی می‌کند. شبکه جایی است که برنامه‌های رایانه‌ای در جامعه‌ای گلادیاتوری جایگزین زندگی انسان‌ها می‌شوند

با وجود این که المان‌های واقعی هکری در حداقل مقدار ممکن به چشم می‌خورند، این فیلم کلاسیک، به یک اثر هنری باشکوه با صداگذاری فوق‌العاده تبدیل می‌شود. میراث ترون به شدت برای طرفداران فیلم اصلی «ترون» (Tron) و برای هر کسی که از جلوه‌های ویژه لذت می‌برد، فیلمی مناسب است.