طبیعت گردی یا چی؟

امروز میخوایم دررابطه با طبیعت گردی حرف بزنیم.

همیشه و خیلی جاها شنیدیم که میگن مادر طبیعت…

بیایم اول ببینیم این مادر طبیعت چی هست و اصلا چرا بهش میگن مادر طبیعت…

یه چیزی که بیشتر مردم بهش اعتقاد دارن اینه که همه چیز شروعش از طبیعت هستش و این یک واقعیت هستش. اگه بخوایم به گذشته برگردیم و نظریه های پیدایش موجودات زنده رو کنکاش کنیم می بینیم که همه متون و نظریه ها و ادیان و … پیدایش موجودات زنده رو از طبیعت شروع کردند یعنی اینکه همه چیز از درختا گرفته تا موجودات زنده و غیر زنده از یه چیزی به اسم طبیعت شروع شدند.

اما چرا بهش میگن مادر طبیعت؟ در واقع این یک اصطلاح هست که بعضیا میگن سرخپوستان بنا بر اعتقادات که به عناصر اصلی (آب،هوا،خاک،آتش) داشتند به طبیعت این اسم رو دادند و در روایتی دیگری هست که میگه یونانی های باستان الهه ونوس رو مادر طبیعت می نامیدند و اونو مظهر باروری میدونستند و طبیعت رو باعث باروری و رشد میدونستند

به هر حال چیزی که همه ما میدونیم اینه که همه چیز از طبیعت هستش، حتی خود ما و ما هیچ وقت رییس طبیعت نیستیم بلکه جزیی کوچیک از اونیم

اما چیزی که امروز میخوام در موردش صبحت کنیم طبیعت گردی هست

البته منظورم طبیعت گردی به معنای واقعی… حالا چرا میگم طبیعت گردی به معنای واقعی؟

البته ما ایرانیا کلا آدمای طبیعت دوستی هستیم یا شاید باید بگم بودیم

من خودم یادمه قدیما همیشه آخر هفته ها یه قابلمه غذا (که توی خانواده ما معمولا لوبیا پلو بود ) و یه زیرانداز و کلی آدم تو یه ماشین میرفتیم تا یه جا رودخونه ایی یا کوهی یا حتی شده زیر سایه درختی خارج شهر بشینیم و دور هم بگیم و بشنویم و بخنیدم و بازی کنیم و لذت ببریم

البته هنوزم این روش هستش، اما یه روش دیگه که الان خیلی خیلی زیاد شده طبیعت گردی با تورهستش یا اکیپ های آفرودی که خیلی هامون عکساشو توی شبکه های اجتماعی دیدیم.

برای اینکه ببینید چقدر این طبیعت گردی توی ایران طرفدار داره، کافیه یه سر به منیریه تهران بزنید و ببینید که جنب و جوشی عجیب توی مغازهای فروش تجهیزات کوهنوری و طبیعت گردی وجود داره.

خیلیا فک میکنند با خرید یه کوله پشتی 40-50 لیتری و کیسه خواب و سایر وسایل کوهنوردی واقعا طبیعت گرد شدند و این به نظر من آفت این قضیه است.

به نظر من در واقع سفرهای با تور یا روشهای دیگه در واقع یه پیک نیک توریستیه که اصطلاحا به اون اکوتوریسم هم میگن که مثلا به جای شب خوابیدن توی چادر و دل طبیعت ، توی اقامتگاهای محلی یا حتی چادرهایی بوم گردی که مخصوص توریست ها هستش و امکانات زیادی داره و متاسفانه خیلی ها رو سرکیسه میکنه شب رو میگذرونند.یکی دیگه از چیزای که میتونید ببنید که این صنعت به ظاهر طبیعت گرد چقدر طرفدار داره اینه که یه سر جنگل ها و کویرها ودریاچه ها موقع ایام تعطیلات بزنید و ببینید ، که اینقدر آدم می بینید طبیعت نمیبینید.

حالا ما کلا سعی میکنیم به این طبیعت گرد نماها کاری نداشته باشیم و میخوایم دررابطه با اصول طبیعت گردی و اینکه چه کارایی کنیم تا هم بهمون خوش بگذره و هم 4 تا چیز از طبیعت یاد بگیریم ، بگیم.

نکته ایی که اینجا باید بهش اشاره کنیم اینه که طبیعت گردی روشهای مختلفی داره و من سعی میکنم بهترین چیزایی رو که هم خودم تجربه کردم و هم اساتید در رابطه با اون اتفاق نظر دارن بهش اشاره کنم.

به نظر من اولین چیز سعی کنید جایی که انتخاب می کنید حداقل 50% براتون ناشناخته باشه وچون اگه زیاد واستون شناخته شده باشه ، باعث میشه که توقعتون از اون مکان بالا بره و وقتی رسیدید اونجا توی ذوقتون بخوره

مثلا سفر خودم به قلعه رودخان، همیشه تو شبکه های اجتماعی عکساشو میدیدم و میگفتم اووووف عجب جاییه  و من کلی عکس میگیرم و … ولی واقعا اونجوری نشد که دلم میخواست. البته حالا بعدا در رابطه باهاش می نویسم.

در درجه بعدی مهمترین توصیه من سبک بودن کوله سفر شما است. جدای از اینکه سبک و راحت سفر می کنید و راحتتر از وسایل حمل ونقل استفاده میکنید همراه داشتن وسایل غیر ضروری مثل کتاب یا لپ تاپ  واقعا دست و پا گیر هستش و حتی به دوستای خودم توصیه میکنم اگه میخوان دوربین حرفه ایی بیارند از کیف هایی استفاده کنند که تو کولشه اشون جا بشه و دست و پا گیر نباشه.

نکته بعدی که وجود داره هدفتون رو از رفتن به طبیعت مشخص کنید، یعنی اینکه سفرتون تفریحی خواهد بود یا فقط استراحت کردن مد نظرتونه، البته شاید به نظرتون خیلی با هم تفاوت نداشته باشند ولی واقعا با همدگیه فرق داره.

حالا فرقشون چیه الان میگم…

فرقی که بین تفریح کردن و استراحت کردن وجود داره اینه که طرف میگه من میخوام برم استراحت کنم ولی اونجا ساعت 2-3 نصف شب میخوابه از اونطرفم تا ساعت 10-11 میخوابه و کلا برنامه نداره یا مثلا خیلیا رو دیدم کتاب میارن میخونند که به نظر من نه جزو تفریح حساب میشه  و نه استراحت. وقتی به قصد استراحت میری سفر یعنی اینکه بیشتر اوقات رو به قول معروف وِلووو بشی رو به یه منظره و از هر چی فکرِ خودتو رها کنی و به منظره رو به روت فقط و فقط نگاه کنی. البته نظر من با شماها ممکنه فرق کنه.

اما تفریح یکم راحتره حالا جدای از بحث خواب، سعی کنید واقعا پر انرژی باشید و توی فعالیتها داوطلب بشید ، یعنی اگه با تور جایی میرید برای درست کردن آتیش و یا پختن غذا داوطلب بشید و از این دست کارا. همیشه اولین نفر باشید که یه کاری رو انجام میده و یکم ریسک کنید.

نکته بعدی که خیلی خیلی مهمه اینه که همسفر داشته باشید یا تنها برید. البته معمولا طبیعت گردی تنهایی حال نمیده و حتما باید حداقل یکی دو نفر باشند، اینجوری هم از نظر امنیت بهتره و هم این که خوش میگذره اما انتخاب همسفر بد کلا از هر چی سفر و … پشیمونتون میکنه، پس اگه میخواید خوش بهتون بگذره با لبخند و همسفر خوب برید.

وقتی میرید طبیعت گردی به این فک کنید که چطوری میشه همه چیزهایی که می بینید با یه نظم خاص کنار هم قرار گرفته و همه چیز سر جای خودش قرار داره و اینجاست که به مفهوم مادر طبیعت پی می برید.

در پایان خواهشا مراقب محیط زیستمون باشید و ازش بهترین استفاده رو بکنید .