نشریه انجمن علمی دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه علم و صنعت ایران
نشست کاری یک - با ما بیا به دیوار
گپ و گفت صمیمانه با چهار برنامه نویس شرکت دیوار
رضا حقیقت گو (ورودی ۱۴۰۰)
یـکی از مهمتریـن علتهـای عـدم موفقیـت شـغلی افــراد و یــا طی کــردن مسیــری طــولانی بــرای رســیدن بــه شــغل ایــده آل، نداشــتن شــناخت کافی نسبــت بـه محیط هـای کاری و مسـائل و حـواشی پیرامــون اونــه. در بخــش نشســت کاری بــا مصاحبــه بــا دانشــجویان و یــا فــارغ التحصــیلانی کــه در شــرکت های مطــرح کامپیوتـری هـم در حـال کار هستنـد، علاوه بــر گپ و گفــت هــای دوســتانه و معاشــرت بـا ایـن افـراد، بـه داسـتان زنـدگی اونهـا و مسیـری کـه بـرای آینـده ی کاری خودشـون در حـال طی کردن اند و اتفاقـاتی کـه روزانه با اون مواجـه هستنـد می پردازیـم تـا دیـدگاه مناسبــی بــرای مــا دانشــجویانی کــه در حـال حاضـر و یـا در آینـده ای نزدیـک وارد دنیــای کاری می شــویم ایجــاد کنــه.
مــا در بخـش نشسـت کاری امیدواریـم کـه بـا اطلاعـات و تجـارب مهندسیـن برتـر حـوزه هــای کامپیوتــری بتونیــم چالش هــای شـغلی پیـش روی دانشـجویان رو برطـرف کنیــم. در اولیــن ســری از ســری مصاحبه هــای کاریمـون در ایـن نشـریه بـا چهـار نفر از تیم توسـعه و تحقیـق شـرکت دیـوار مصاحبـه می کنیــم. تــوی ایــن گپ و گفت هــای دوســتانه صحبت هــای خیــلی خوبــی مطــرح شــد کــه شنیدن اونها می تونــه کمــک خیــلی زیــادی کنــه بــه ماهایـی کـه در محیـط دانشـگاه تحصیـل می کنیــم و شــاید شــناخت خیــلی کــمی از محیــط کار و شــغل آیندمــون داشــته باشــیم.
قبــل از هــر چیــز خواســتم تشــکر کنــم ازتــون، بــا اینکــه خــودم بــودم و دیــدم چقــدر ســرتون شــلوغ بــوده لطــف کردیــد و وقتتــون رو در اختیــار مــا قــرار دادیــد. امیـدوارم کـه مصاحبـه ی خوبـی رو پیـش رو داشــته باشــیم. از نفــر اول شــروع کنیــم، میشــه شــما خودتــون رو بهمــون معــرفی کنیــد؟
امیرحسیــن: مــن امیرحسیــن ادیب نــژاد هسـتم. از دبیرسـتان اهـل کامپیوتـر بـودم و تــوی المپیــاد کامپیوتــر شــرکت کــردم و تونســتم اونجــا مــدال هــم کســب کنــم و بعـد از کنکـور در دانشـگاه امیرکبیـر قبـول شــدم. ورودی ۹۹ مهنــدسی کامپیوتــر. اوایــل کار آزاد انجــام می دادم تدریــس می کـردم بـرای المپیـاد و حـالا یـک سـری کارهــای دیگــه مــثلا می رفتــم تــوی کوئــرا کانتسـت آمـاده می کـردم اینطـور وقتـم رو می گذرونـدم. بعـد از یـه مـدت بـه عنـوان کارآمــوز فرانــت انــد در یکتانــت فعالیــت می کـردم. کـه بعـد از اون هـم تـوی شـرکت دیــوار مشــغول بــه کار هســتم.
می میشــه بگیــد کــه الان تــوی کــدام زمینــه داریــد کار می کنیــد؟ و از نــوع کارتــون بیــشتر توضــیح بدید.
امیرحسیــن: تیــمی کــه مــن تــوش کار می کنــم عــملا داره کار رو بــرای توســعه دهنده هــا راحت تــر می کنــه. یــه مثـال براتـون بزنـم آخریـن کاری کـه انجـام دادیــم ایــن بــوده کــه یــه اکسپریمنــت رو طــراحی کردیــم کــه ترافیــک ســایت رو کنتـرل می کنـه و ریلیز هـای مختلـف رو می تونــه بــرای فقــط بخــش خــاصی از کاربـران آمـاده کنـه. ایـن کار باعـث میشـه کــه بیشــتر از یــه درصــدی از کاربرهــا بــا ریلیــز جدیــد ســایت درگیــر نشــن.
از چالش هــای مسیرتــون میشــه بگیــد کــه هــم دانشــجو بودیــد هــم ســر کار می رفتیــن و ســختی ها چــه ســمت درس چــه ســمت کار زیــاد بودنــد و چطــوری ایـن تعـادل رو بیـن دانشـگاه و کار ایجـاد می کردیــد؟
امیرحسیــن: مــن تــا تــرم پیــش دقیــق نمی دونســتم کــه مسیــرم چیــه و نمی دونســتم کــه دانشــگاه رو جــدی بگیـرم یـا درس رو جـدی بگیـرم یـا حالـت دیگــه. بــرای همیــن جفتــش رو عــملا بــا هــم انجــام می دادم و خــب ایــن مــن رو خیـلی اذیـت می کـرد و خیـلی فشـار زیـادی روم بـود تـا اینکـه دیگـه از تـرم پیـش بـه ایـن نتیجـه رسـیدم کـه بیخیـال دانشـگاه همــون کار رو ســفت بچسبیــم بهتــره. در نهایــت بیخیــال معــدل و اپلای درسی شــدم و دیگــه دارم بــه اپلای کاری فکــر می کنــم.
نکتــه ای داریــد بــرای دانشــجویانی کــه الان تــازه وارد دانشــگاه شــدند و هنــوز شـاید خیـلی از مسیـر آینده شـون اطلاعی نداشــته باشــند؟
امیرحسیــن: خــوب نصیحتــم اینــه کــه تــک بعــدی نباشــن. ایــن نباشــه کــه صرفا بخــوان درس بخونــن ولی خــب اون تــرم های اول اصلا هــم نبایــد درســو شــل بگیــرن چــون خیــلی می تونــه تــوی مسیــر آینده شــون تاثیرگــذار باشــه. ولی خـب بهتـره کـه از همـون اول بـه فکـر کار و مهارت هــای جانبــی خوشــون هــم باشــند.
شــما خودتــون بــه خاطــر تجربــه رفتیــد ســمت محیــط کاری یــا نــه بــه خاطــر قضایــای مــالی؟
امیرحسیـن: خـوب حقیقتـش چیـزی کـه خیــلی مــن رو از دانشــکده دور میکــرد و سـمت محیط کار می آوردم همون مسـائل مــالی بــود. خیــلی لــذت بخشــه کــه آدم تــوی ســن کــم اون مــزه پــول درآوردن رو بچشـه و بعـد از اون بتونـه بـرای خـودش اهـداف کاری تعریـف کنـه و مباحـث مـالی خودش رو مدیریت کــنه.
خیـلی ممنـون از شـما حـالا بـاز در ادامـه کار باهاتــون صحبــت می کنیــم. بریم سراغ نفذ بعدی، ممکنه لطفــًا معــرفی کنیــد و یــه بیوگــرافی از خودتــون به ما بدید؟
مرتــضی: منــم مرتــضی رســتگار هســتم، ورودی ۹۷ مهنــدسی کامپیوتــر. مــن مدرســه نمونــه دولــتی می رفتــم و اون زمـان شـغل آزاد هـم داشـتم و تـازه بعـد از اینکــه وارد دانشــگاه شــدم بــا کامپیوتــر آشــنا شــدم و برعکــس خیــلی از افــراد کــه المپیــادی بودنــد یــا اینکــه قبــل از دانشـگاه تجربـه ی برنامه نویـسی داشتنـد، مــن هیــچ اطلاعی در رابطــه بــا کامپیوتــر نداشــتم. تــرم یــک کــه تمــوم شــد تــازه یـه شـناخت از برنامه نویـسی کسـب کـرده بـودم و بعـدش بـه سـایت کوئـرا سـر زدم و دوره ی پایتـون پیشـرفته رو از اونجـا ادامـه دادم. بعـد کـه یـه مقـدار دیـد پیـدا کـردم بــه برنامه نویــسی آروم آروم رزومــه جمــع کــردم و بــرای جاهــای مختلــف ارســال کـردم. تـا اینکـه در نهایـت وارد یـه شـرکت کوچیـک شـدم کـه طـرف قـرارداد بـا مبیـن نــت بــود و کار هــای شــبکه ای رو انجــام می داد مثــل دیــاگ مودم هــا یــا کارهایــی از ایــن قبیــل.
خــب شــما کــه اولیــن تجربه تــون بــوده و خیـلی آشـنایی هـم نداشتیـن، آیـا علاقـه ای هـم داشتیـد بـه ایـن کار از قبـل؟
مرتــضی: نــه در واقــع ایــن تنهــا گزینــه ام بــرای کارآمــوزی بــود و چــاره ی دیگــه ای نداشــتم. یــه مــدت بعــد از اون از شــرکت اومــدم بیــرون و چنــد تــا شــرکت عــوض کــردم ولی همیشــه آرزوم بــود کــه تــوی شــرکت دیــوار کار کنــم. بــرای همیــن یــک بــار تــوی دیــوار مصاحبــه دادم ولی خــب متاســفانه قبــول نشــدم. دیــدم بهتریــن راه بــرای وارد شــدن بــه دیــوار ســامر کمپشــه کــه از تابســتون قبــل تــوی اون شــرکت کــردم و در نهایــت تونســتم وارد شــرکت دیــوار بشــم. مراحــل کار هــم ایــن شــکلی بــود کــه یــه ســوال الگوریتــمی بــرای مــا گذاشــتن هرچنــد کــه الگوریتــم خیــلی ســختی نبــود و کنــار یــه ســوال پیاده ســازی کــه در نهایـت قبـول شـدم و از اون مـدت تـا الان هــم تــوی شــرکت دیــوار مشــغول بــه کار هســتم.
حالا کــه بحــث بــه اینجــا رســید ایــن رو هـم ازتـون بپرسـم بـرای افـرادی کـه دنبال کارآمـوزی هستنـد، خواسـتم بپرسـم شـما اخـبار کارآموزی رو از کـجا دنـبال میکنید؟
مرتــضی: ســایت کوئــرا کــه حــالا هــم اطلاعــات رو اونجــا می گــذارن هــم مسـابقات خیـلی می تونـه سـایت خـوب و جامــعی باشــه.
میشــه در مــورد اهــداف آیندتــون هــم از نظــر دانشــگاه هــم از نظــر کاری برامــون بگیــد؟
مرتـضی: مـن کارشـناسی رو تمـوم کـردم و دارم بـرای ارشـد اقـدام می کنـم و تـوی فکـر اپلای هـم هسـتم و بـه احتمـال زیاد اپلای کاری کنـم چـون کـه معدلـم تـوی دانشـگاه خیـلی خـوب نشـد طـرف ۱۵ و نیـم تـا ۱۶ بـود.
خیــلی ممنونــم از وقــتی کــه در اختیــار مــا قــرار دادیــد. بــا نفــر بعــد مصاحبــه می کنیــم اگــر میشــه شــما هــم یــه بیوگرافی از خودتون بفرمایــید.
مصطــفی: سلام مــن مصطــفی مشــکاتی هســتم ورودی ۹۴ مهنــدسی کامپیوتــر دانشــگاه امیرکبیــر. اول ســخت افزار می خونـدم بعـد تـرم چهـار تغییـر گرایـش دادم بــه مهنــدسی نرم افــزار. ســر همیــن حـدود پنـج سـال طـول کشـید تحصیلـم ولی ایــن وســط یــه مقــدارم تــو شــورای صنــفی فعالیــت می کــردم و فعالیت هــای جانبــی داشــتم. بعــد از اون وارد بیوانفورماتیــک امیرکبیــر شــدم و دقیقـا همیـن دیـروز دفـاع کـردم و ارشـدم رو هـم گرفتــم. اگه بخــوام از شــروع برنامه نویــسی بگــم از دبیرســتان بــود کــه تــوی مدرســه ی علامـه حـلی یـه مقـدار کدنویـسی در حـد مقدمـاتی رو بـه مـا یـاد دادن.
از پس فــردای کنکــور بــود کــه بــا چنــد تــا از دوســتامون رفتیــم وارد یـه کار کامپیوتـری شـدیم و بـا همدیگـه پــروژه انجــام می دادیــم. اون اوایــل دانشــجوییمون یــه جــوی بــود کــه آره هــر کــسی کــه کارمنــده احمقــه و بایــد رو پــای خودمــون وایســیم و کار خودمــون رو داشــته باشــیم و از ایــن داسـتان ها. بـه خاطـر همیـن موضـوع بـا چنــد تــا از دوســتام یــه اســتارتاپ زدیــم و تصمیـم داشتیـم کـه کارهـای رزرو کافـه و رســتوران رو انجــام بدیــم. یــه چیــزی مثـل اسنـپ فـود الان کـه سـال ۹۴ هنـوز نبــود. نزدیــک بــه یــک ســال و چنــد مــاه درگیـر اون بودیـم کـه دیگـه تصمیـم گرفتـم اون رو بگـذارم کنـار و همـون کارمنـدی رو ادامــه بــدم.
تجربــه ی خــاصی از راه انداختــن اســتارتاپ داریــد کــه بخوایــد بهمــون بگیــد؟ چــون خیلیــا هستنــد کــه تــو فکــر اینـن کـه اسـتارتاپ بزنـن مخصوصـًا بعد از دانشــگاه ایده هایــی کــه تــو دوران دانشــجویی دارنــد رو عمــلی کنــن و در ادامــه از اون کســب درآمــد کننــد.
مصطــفی: خــب از لحــاظ فــنی قطعـا خیــلی تجــارب کســب کردیــم ولی مــشکل ایــن بــود کــه مــا فقــط آدم فــنی بودیــم و از بیزینــس و موضوعــات مــالی خیــلی اطلاعــاتی نداشتیــم. تصمیمــم بــرای تاسـیس اسـتارتاپ باعـث شـد بعـدًا کارآمـوزی خیـلی کارم راحت تـر بشـه ولی بــه جایــی لحــاظ کســب درآمــد واقعــًا نرســیدیم و خیــلی نــوب بودیــم. بعــد از کارآمــوزی بــرای همــون شــرکت اســتخدام شــدم ولی از دو ســال پیــش وارد دیــوار شــدم و الان اینجــا بــا بچه هــا هستیـم خـوش می گذرونیـم و کـد می زنیم بــا هــم.
میشــه یــه مقــدار از تجاربتــون تــوی ایــن مسیــر دو ســاله بگیــد کــه چــه اتفاقــاتی براتــون افتــاد؟ اگــه تجربــه ی بامــزهای هســت اون رو هــم بگیــد.
مصطــفی: خــب کار مــن تــو دیــوار ایــن شــکلی بــود کــه از همــون اول وارد تیــم توســعه شــدم و ایــن بخــش رو خیــلی دوســت داشــتم بعــد از یــک ســال لیــدر همــون تیــم شــدم. مثل کارهــای دیگــه چالش هایــی هــم داشــته ایــن مسیــر، ولی چیــزی نبــود کــه خیــلی بخــواد اســترس زیــادی رو بهــم تحمیــل کنــه. فــان بــود و لــذت داشــت همــه ی بخش هــاش. هرچنــد کــه البتــه خرابــکاری هایی هــم ایــن وســطا رخ می داد. مــثلا همیــن چنــد هفتــه قبــل مــا ســر یــک جلســه مربــوط بـه هلدینـگ هزاردسـتان بودیـم و داشتیـم سـایت رو آمـاده می کردیـم تا نشـون بدیم. وقـتی کـه جلـو دوربیـن بودیـم دقیقـًا یه اشتبـاهی کردیـم و سـایت بـرای نزدیـک بـه ده دقیقــه خوابیــد! خــب بایــد خیــلی طبیــعی جلــوه می دادیــم کــه آره اتفـاقی نیفتـاده راحـت اوکی میشـه. ایـن خیـلی اسـترس زا بـود ولی در نهایـت کـه مـشکل حـل شـد، اتفـاق فـان و جذابــی بــود برامــون کــه بالاخــره اون جلســه رو هــم بــدون آبروریــزی تمومــش کردیــم.
یـه سـوال داشـتم از شـما بـه نظـرم خیـلی خــوب بتونیــد بهــش پاســخ بدیــد. بــا توجــه بــه اینکــه هشــت ســال تجربــه ی آکادمیــک داشتیــد الان بــه نظــر شــما یــه دانشــجو چطــور می تونــه کار و درس رو بــا همدیگــه مدیریــت کنــه و اینکــه از کی بـره وارد بـازار کار بشـه؟ بـه نظرتـون چقــدر زمــان بگــذاره و تجربه تــون چیــه تــوی ایــن مسیــر؟
مصطــفی: خــب بــه نظــر مــن مسیــر مشــخصی وجــود نــداره چــون هرکــسی زنـدگی متفـاوتی داره. تابــع زنــدگی افــراد بــا همدیگـه تفـاوت داره و نمیشـه گفـت که ایــن ماکزیمــم زندگیــه چــون ماکســیموم هــر کــس بــر اســاس زنــدگی خــودش متفاوتــه. الان مــن رفیقایــی رو دارم کــه ســر کار نمیــرن و خوشــحالن. همینطــور کــه دوســتایی هــم داشــتم کــه از همــون تـرم اول می رفتـن سـر کار و مشـروط شـدن و اون هــا هــم خوشــحالن. خیلی هــا هــم مثـل مـن بعـد از چنـد سـال میـرن سـر کار و درس و دانشـگاه رو بـا همدیگـه هنـدل می کنــن و بــاز هــم راضی هستنــد.
ایــن وســط کارآمــوزی خیــلی تجربــه ی خوبــی می تونــه باشــه چــون هــم دانشــگاه آدم رو اجبــار می کنــه کـه اونـو یـاد بگیـره هـم اینکـه آدم واقعا تــو محیــط کار داره فعالیــت میکنــه و ایــن تجربــه خوبــی هســت. فقــط شــاید مهم تریــن چیــزی کــه بخــوام بگــم ایــن باشــه کــه وقــتی آدم میــره تــوی یــه کاری بـا تمـام وجـودش بـره نـه اینکـه بگـه حـالا بـرم کار کنـم ببینـم خوبـه یـا نـه چی میشــه؛ بهتـره کـه سـه مـاه بـا تمـام وجـودش بـره سـر کار و ببینـه اگـر کـه مـثال ایـن سـه مــاه کــه بــا تمــام وجــود انــرژی گذاشــته آخــرش ایــن شــد، پــس ایــن کار تهــش قـراره بـه چی برسـه. همیـن بـه نظـرم بـه آدم خیــلی دیــد میــده و آدم خیــلی بهتــر می تونــه هدف گــذاری کنــه. وقــتی کــه بــا تمـام وجـودش وارد مسیـری میشـه دیگـه می تونــه تصمیــم خیــلی بهتــری رو بگیــره بــرای آینــده ی زندگیــش.
بله قطعا همینطــوره بــه نظــر مــن هــم اگـر آدم بـا دیـد بـاز تصمیـم بگیـره خیـلی بهتــر می تونــه کار کنــه. مــرسی ازتــون خیــلی لطــف کردیــد. نفر آخر هم لطفــًا خودشــونو معــرفی کنــن و بعــد از اون بریـم سـراغ ادامـه ی کار و یـه گـپ و گفـتی بــا هــم بزنیــم.
عمــران: سلام مــن عمرانــم ورودی ۹۳ کامپیوتــر امیرکبیــر و ۹۸ ارشــد شــریف گرایـش شـبکه. از کارهـای غیرجـدی بخوام بگــم بــا بچه هــا همــون ســال های اول و دوم دانشـگاه می رفتیـم کار می کردیـم حـالا روی پروژه هــای مختلــفی کــه اون زمــان داشتیـم ولی بـه طـور جدی تـر بعـد از سـال دوم دانشــگاه کارآمــوزی رو تــوی شــرکت بلــه رفتــم و دیگــه همونجــا مشــغول بــه کار شـدم. بعـد از حـدود یـک سـال و چنـد مــاه وارد شــرکت دیگــه ای شــدم و اونجــا هـم شـركت خوبـی بـود و زنـدگی روتیـنی بــود ولی بیشــتر بــه درد کــسی میخــورد کــه تــوی محیــط کار دنبــال چالشهــای فــنی جــذاب نباشــه. ســر همیــن موضــوع بـود کـه بعـد از یـه مـدت بـا اینکـه تجـارب خیــلی مناسبــی هــم کســب کــردم از اون شــرکت جــدا شــدم و در نهایــت وارد شــرکت دیــوار شــدم.
منظورتــون از چالش هایــی کــه آدم می تونـه سـر کار داشـته باشـه و لـذت ببـره چیــه؟
عمـران: خـب ببیـن تـوی شـرکت دیـوار دو چیــز بــرای مــن خیــلی جــذاب بــود. یــکی محیــط کاریــه کــه هنــوز هــم کــه هنــوزه بعــد از چنــد ســال اون جــو اســتارتاپی خـودش رو حفـظ کـرده و هنـوز ایـده اینـه کـه حـالا بریـم ایـن ایـده رو تسـت کنیـم و ببینیــم چی میشــه، شــاید موفــق شــدیم. همچنیـن بـه طـور خـاص دارم تـوی تیـمی کار می کنــم کــه اینطــور نیســت کــه مــثلا یــه پــروژه رو دو ســال نگهــداری کنیــم. همزمــان چنــد تــا پــروژه مختلــف تعریــف شــدند و داریــم روی اون هــا کار می کنیــم. چالشهــای خیــلی متنــوع و قطعــًا جذابـی پیـش رو داریـم و نیـاز بـه یادگیـری داریم.ایــن موضوعــه کــه اجــازه نمیــده آدم خســته بشــه و اونقــدر موضوعــات متنـوعی هسـت کـه می تونـه باهاشـون کار کنــه و بــا ایــن شــرایط خســتگی ای برامــون نــداره.
خیــلی ممنونــم ازتــون و نکتــه دیگــه ای هســت کــه بخوایــن بگیــن کــه بیــن صحبت هــا مونــده باشــه؟
عمــران: در رابطــه بــا همــون بالانــس بیــن درس و کار می خواســتم بگــم کــه طبــق تجربــه ی مــن، از آدمایــی کــه می شناسمشــون نمونه هــای موفــقی هــم وجــود دارنــد کــه تــوی هــر دو تــا مــورد تونســتن خــوب عمــل کنــن. مــثلا دو تــا از دوســتام بــودن کــه تــوی کارشــون یـکی از اون هـا خیـلی موفـق بـود. دقیقـًا رنــک یــک دانشــگاه هــم بــود اون هــم بــا اخـتلاف یـک نمـره نسبـت بـه نفـر بعـدی ولی تــوی کارش هــم خیــلی خــوب بــود. قبـول دارم کـه هـوش هـم تاثیـر گـذاره این وسـط ولی خواسـتم نمونه هـای استثنایـی رو هـم کـه تـوی جفتـش موفـق بـودن رو بگم و حتما نیــاز نیســت کــه آدم فقــط یـکی از ایـن دو مـورد رو انتخـاب کنـه. یـه وقتایــی می تونــه جفتــش رو هــم بــا هــم انتخـاب کنـه؛ و ببینـه آیـا می تونـه اون رو هنــدل کنــه یــا خیــر.
خیــلی ممنونــم از شــما بابــت توضیحــات خوبتــون. خــب حــالا کــه بحــث بــه اینجــا رسـید می خـوام یـه مقـدار گپ و گفـت هـم بـا همدیگـه داشـته باشـیم و در رابطـه بـا مســائل مختلــف یــه مقــدار بــا همدیگــه صحبـت کنیـم. اولیـن سـوالی کـه همیشـه مــن داشــتم و بــرای خــودم هــم چالــش بــوده اینــه کــه دوســت داشــتم لایف اسـتایل شـما رو بـه عنـوان یـک مهنـدس کامپیوتــر کــه ســر کار میــره رو بدونــم. یــه مــوردی کــه هســت اینــه کــه از دور شــما یـه زنـدگی بـه اصـطلاح کارمنـدی رو داریـد، ولی از نزدیــک مــن خــودم بــه شــخصه ایـن چنـد بـاری کـه شـرکت دیـوار رو دیـدم و بــا افــراد مختلــف صحبــت کــردم دیــدم کـه جـو خیـلی خوبـی داره و همه تقریبـًا حالشــون خــوب بــوده. میشــه دربــاره ی ایــن قضیــه بیشــتر صحبــت کنیــد.
عمــران: دربــاره ی لایــف اســتایل همیــن رو بگــم کــه مــن دیشــب اینجــا خوابیــدم!
مصطــفی: خــب ببیــن اگــر بخوایــم از لحــاظ مــالی بــررسی کنیــم، بــا توجــه بــه کاری کــه الان مــا داریــم و تــو حــوزه ی کامپیوتـر هسـت و خیـلی هـم روی بـورس هسـت و تـو ایـن دوره خـب قطعـًا درآمد خوبــی داره نسبــت بــه بقیــه کارهــای کارمنــدی کــه مــا تــو ایــران داریــم و خــب خیــلی از بچه هــا الان یــا مجــردن و بــا خانـواده زنـدگی می کنـن یـا اینکـه زنـدگی شــخصی خودشــون رو دارنــد و کاملا ایــن پــول داره جوابشــون رو میــده. چــه نیازهــای روزمــره چــه تفریــح و باشــگاه و مســافرت. اگــر کــه بخوایــم نسبــت بــه کارهـای خـارج از کشـور حسـاب کنیـم مثـل آمریـکا و کانـادا و حـتی اروپـا قطعـًا حقـوق کمتـری رو می گیریـم. حـتی خیـلی از افـرادی کـه اینجـا هستنـد، حـتی افـراد عــادی نــه خیــلی افــراد نابغــه و خــاص هــم در صــورتی کــه بــه صــورت ریمــوت، دورکاری می کردنــد، الان حداقــل دو ســه برابــر اینجــا حقــوق می گرفتنــد ولی خــب بــاز نسبــت بــه ایــران کــه مقایســه کنیــم حقـوق و مزایـای خوبـی داره. مـا کـه همیشـه شـاد بودیـم و از ایــن درآمــد هــم راضی بودیــم.
در مـورد زمـان کاریتـون هـم لطفا صحبت کنیــد کــه خــب خیلیــا هســتن کــه وارد کار میشــن شــاید زمــان روزشــون رو بـا کار کـردن پـر کننـد و وقـت اسـتراحت خیـلی کـمی رو داشته باشن. الان هـم شـما هـم میشــه بگیــد کــه روزهاتــون رو چطــور می گذرونیــد و چقــدر زمــان رو صــرف کار کــردن می کنیــد؟
امیرحسیـن: ببیـن مـن خـودم بـه شـخصه اینجوریـم کـه شـاید خیـلی تفریـح زیـادی نداشــته باشــم. نهایــت ایــن باشــه کــه بــا دوســتام بــرم بیــرون یــه دوری بزنــم و از کارم هـم لـذت می بـرم. بـرای همیـن ایـن شــکلی نیســت کــه بخــوام از کار فــرار کنــم و بـرم بـه کار دیگـه برسـم؛ نـه چـون واقعـا از خــود کار کــردن و یــاد گرفتــن حیــن کار کــردن لــذت می بــرم. بــرای همیــن خیــلی وقتـا شـده کـه حـتی بیشـتر از زمـانی کـه بایــد و تــا آخــر شــب تــوی محــل کارم بمونـم. تـازه بـاز هـم تـو خونـه کـه رفتـم، تـا آخـر شـب ریمـوت کار کنـم کـه فقـط کار بــره جلــو.
مصطــفی: دقیقــًا همینــه چــون کــه آدم نمی فهمـه کـه زمـان چطـوری داره می گـذره و ایـن کار کردنـه جذابیـت خـاص خـودش رو داره. هر چنــد کــه خیــلی وقتــا رو مــخ میـره امـا در نهایـت ازش لـذت می بریـم.
امیرحسیـن: مـورد مهـمی هـم کـه وجـود داره همـون یادگیریـه هسـت چـون تـو تـا وقــتی کــه زمــان نگــذاری اون آدم خفنــه هــم نمیــشی. پــس ایــن زمــان گذاشتنــه بــی تاثیــر هــم نیســت. البتــه خــود دیــوار هـم زیـاد گیـر نمیـده روی سـاعت کاری و اون بالانــس کار و زنــدگی رو میشــه هــر کـسی می تونـه بـه نسبـت زنـدگی خـودش ایجـاد کنـه. ولی خـب مـن بـه شـخصه کار کــردنِ بیشــتر رو ترجیــح میــدم.
مـورد دیگـه ای کـه خواسـتم ازتـون سـوال کنــم در رابطــه بــا کاری کــه در چنــد ســال آینــده انجــام خواهیــد داد هســت. خــب خیـلی جاهـا ایـن شـکلیه کـه اگـر کـسی بـه عنـوان یـه دولوپـر اسـتخدام میشـه بعـد از یــه مــدت لیــدر اون تیــم میشــه و بعــد آروم آروم رده هـای بعـدی رو طی می کنـه و بیشــتر ســمت بیزینــس و مســئولیت هــای مدیریــتی میــره تــا کارهــای مربــوط بــه فنــاوری و تکنولــوژی. شــماهایی کــه شـیفته ی تکنولـوژی هستیـد آیـا دوسـت داریـد اصلا وارد مشـاغل بیزینـسی بشـید؟ یـا فکـر دیگـه ای داریـد بـرای ادامـه کارتون در چنــد ســال آینــده؟
مصطـفی: خـب ببیـن ایـن داسـتان تـوی اکثــر شــرکت های تکنولــوژی همــون اول یـه ضربـدر روش زده می شـه. چـون الان اینطــور شــده کــه بســته بــه علاقــه ی افـراد و توانمندی هاشـون هسـت کـه اونـا رشــد می کننــد و تــوی همــون مسیــر، هــر کـسی کـه دولوپـر بـوده الان می تونـه تـوی همــون مسیــر دولوپــر بهتــری بشــه. مثلا میشــه پروژه هــای پیچیده تــری رو بهــش محــول کننــد و کــسی هــم کــه علاقــه اش ســمت بیزینــس باشــه می تونــه اون سمتی بره، این صرفا یه سوویچ کردنه کــه خیلیــا از تکنولــوژی شــروع می کننــد و بعــدش آروم آروم بــه ســمت بیزینــس میـرن؛ همونطـور کـه خیلی هـا هـم از اول بــه ســمت بیزینــس میــرن تــا آخرشــم اونجــا می مونــن.
بـه عنـوان آخرین سـوال، می خوام سـوالی بپرســم کــه شــاید یــه مــدت خیــلی هــم تکـراری شـده بـود امـا بـه نظـرم صحبـت کـردن دربـارش خـالی از لطـف هم نیسـت. در رابطـه بـا پیشـرفت هـوش مصنـوعی و بــه خصــوص فناوری هایــی مثــل چــت جی پــی تی، ایــن نگــرانی ایجــاد شــده بـود کـه ممکنـه در آینـده ی نزدیـک خیـلی از مهندسیــن کامپیوتــر بیــکار بشــن. خواســتم نظــر شــما رو در ایــن مــورد بدونــم و همچنین بپرسم آیا در حــال حاضــر شــرکت دیـوار اسـتفاده ای از هـوش مصنـوعی درون ســازمان خــودش داره؟
عمــران: مــن بــه شــخصه تــا جایــی کــه اطلاع دارم هـوش مصنـوعی تـوی شـرکت دیــوار هنــوز جــای یــه شــخص رو نگرفتــه هرچنــد کــه کمک هــای خیــلی زیــادی می کنــه. از جملــه کارایی هــاش اینــه کــه پســت هایی کــه زیــاد ویــو خوردنــد و یــا پســت های مشــابه رو بــه کاربــران نشــون میـده کـه بـا ایـن کار بـه خریـد بهترشـون کمــک کنــه. یــا اینکــه در رابطــه بــا تاییــد محصــول، عکسهــا رو بــا هــم بــررسی می کنــه کــه یــه وقــت تکــراری نباشــند یــا اینکــه عکــس مشــکلی نداشــته باشــه و اگــر دیگــه تصمیم گیــری خیــلی پیچیــده شــد، یــک انســان ناظــر تصمیــم میگیــره کـه عکـس روی سـایت قـرار داده بشـه یـا نــه. یــه کار دیگــه ای هــم هســت کــه تــوی خیــلی از شــرکت ها دیــدم انجــام میــدن، در مبحــث داکیومنــت نوشــتن بــرای کدهــای نوشــته شــده هســت. معمــولا همیشـه ایـن شـکلیه کـه کـد میـره جلـو ولی داکیومنــت عقــب می مونــه امــا الان میشــه بــا اســتفاده از چــت جی پــی تی ایـن مـشکل رو حـل کـرد ولی اینکـه بخواد جــای یــک انســان رو بگیــره نــه حداقــل مـن هنـوز تـوی دیـوار و شـرکت های دیگـه ندیــدم.
خیــلی هــم عــالی. بــاز هــم تشــکر میکنــم از شــما عزیــزان بابــت زمــانی کــه در اختیارمــون قــرار دادیــد. قطعــا ایــن تجربیـات خیـلی می تونـه در آینـده ی مـن و بقیــه دانشــجویان تاثیرگــذار باشــه.
مطلبی دیگر از این انتشارات
مصاحبه با مهندس حمید محمودزاده - بنیانگذار مجموعه دیدار
مطلبی دیگر از این انتشارات
تاملی در باب مسیرهای عادی دانشجویی
مطلبی دیگر از این انتشارات
دوران دانشجویی؛ بایدها و نبایدها