مثل قاسم، با شهیدان...

امروز صبح زود با پیچیدن صدای گریه و ناله و ذاری و آه گفتن های رفیقان در خوابگاه دانشگاه، از خواب بیدار شدم...

چیزی برای گفتن ندارم...

الآن نه تحلیل اوضاع منطقه برام مهمه و نه هیچ چیز دیگه...

همین که عکس این سردار شهید بزرگوار رو می بیبنم، به اندازه ی کافی تکان دهنده و گویاست، این که هدفمون مشترکه و مسیر هم الآن مشخص تر از همیشه شده:

بال جبرئیل امین فرش محرم میکند
دست سردار حسین

شر اسرائیل را از این جهان کم می کند
دست سردار حسین