شکل گیاهان آپارتمانی

اندازه و شکل گیاه در انتخاب آن اهمیت دارد. گیاه کوچک وقتی در کنار دیوار بلند و لخت قرار گیرد، نامناسب جلوه می کند. همین طور گیاهان بلند و درخت مانند در پشت پنجره ای باریک، به نظر می رسد که هر لحظه ممکن است فرو افتد.

این موضوع را هم به یاد داشته باشیم که ممکن است یک گیاه گلدانی جوان مثلا دراسنا یا فیکوس بخریم اما بعد از چند فصل رشد به اندازه قد انسان برسد. شش اندازه گیاه وجود دارد و تقریبا همه گیاهان خانگی به یک یا دو اندازه گفته شده در این صفحه نزدیک هستند. اما موارد مرزی نیز وجود دارد و شکل بعضی از گیاهان با گذشت زمان از حالتی به حالت دیگر تغییر می کند.

گیاهان علفی

گیاهان علفی(گندمی)

این گیاهان برگ های باریک و دراز دارند و عادت رشد آنها مانند علف های صحرایی است از این نوع گیاهان تعداد کمی به صورت گیاهان خانگی عرضه می شوند، زیرا شکل برگ آنها معمولا هیچ گاه برای دکوراسیون داخلی مطلوب نیست. چندین نوع گیاه علفی جزء گیاهان خانگی فهرست شده اند اما چندان از آنها استفاده نمی شود.

گیاهان علفی پهن‌برگ

این گیاهان، نسبت به گیاهان علفی برگ باریک معمول ترند. سجافی (گندمی) یکی از گیاهان برگی خانگی است که بیشترین گستردگی را دارد. چندین گیاه گلدار نیز برگ هایی مانند این گیاهان دارند.

گیاهان راست

گیاهان راست ساقه ای تولید می کنند که مشخصا به حالت عمودی رشد می کند. ارتفاع این گیاهان از ۲ سانتی متر تا ۳ متر متغیر است. گیاهان راست با اندازه متوسط از اجزای ترکیبی مهم مجموعه گیاهان خانگی هستند و با قد بلند خود تأثیر رشد افقی گیاهان طوقه ای (روزت) رونده، و گیاهان پرپشت کوتاه قد را جبران می کنند. گیاهان راست و بلند را اغلب به صورت نمونه تکی در نقاط کانونی قرار می دهند.

گیاهان ستونی: این گیاهان ساقه های عمودی ضخیم دارند ممکن است برگدار یا بی برگ باشند که در این حالت از زیبایی آنها کاسته نمی شود. بسیاری از کاکتوس ها و بعضی از گیاهان گوشتی این عادت رشد را دارند.

درختان: گروه مهمی از گیاهان خانگی هستند و هر جا باشند منظره ای تماشایی به وجود می آورند و در بسیاری از مجموعه ها «گل سر سبد» شمرده می شوند. همه درختان، شکل کلی واحدی دارند: یک شاخه مرکزی منشعب یا غیر منشعب دارای برگ با دمبرگ های کوتاه. بعضی از این درختان کاملا کوچک اند مثل کر چک هندی جوان یا گیاه گوشتی (آبدار) مینیاتوری؛ بعضی دیگر تا آنجا رشد می کنند که به سقف اتاق می رسند.

نخل های دروغین: ساقه این گیاهان با , دنباله های دراز قاعده ای برگ ها پوشیده است. این گیاهان وقتی بزرگ می شوند فقط بخش بالایی شان برگدار است و به ظاهر مثل نخل می شوند. نخل های دروغین بزرگ را معمولا در بخش های همگانی مجتمع های ساختمانی قرار می دهند.

گیاهان پرپشت

گیاهان پرپشت مجموعه گسترده از واریته هایی هستند که به هیچ دسته دیگر شباهت ندارند. شکل کلی آنها این گونه است که چندین ساقه از خاک بیرون می آیند و الگوی رشدشان نه مشخصا عمودی است ونه افقی. این گیاهان ممکن است کوچک و به هم فشرده باشند مانند پپرومیا یا بلند و بوته ای مثل شمشاد ژاپنی. بعضی از گیاهان به طور طبیعی بوته ای هستند و شاخه های جانبی تولید می کنند، بعضی دیگر را باید سر شاخه بری کرد تا به بوته ای تبدیل شوند. در بخش روش نگهداری در مورد هر گیاه پرپشت ضرورت سر شاخه بری برای آن گیاه خاص نیز اضافه شده است.

گیاهان بالارونده و آویزی

گیاهان بالارونده و آویزی ساقه هایی دارند که پس از رسیدن به حد بلوغ، باید تکیه گاه داشته باشند تا بالا روند وگرنه به سمت به پایین و اطراف گلدان آویزان می شوند. بسیاری از این گیاهان را می توان به هر دو صورت پرورش داد.

اگر به صورت بالارونده نگهداری شوند آنها را روی نی، نخ، داربست، سیم، قلاب، یا تکیه گاههای عمومی پرورش می دهند؛ این گیاهان را می توان در گلدان های متصل به دیوار یا چارچوب پنجره ها رویاند. همچنین می توان آنها را روی تکیه گاه های محکم پرورش داد و به عنوان جداکننده اتاق ها از آنها استفاده کرد.

بالارونده‌ها همواره به سمت بالا رشد می کنند. واریته های پیچنده را به گونه ای تربیت می کنند که به دور تکیه گاه خود بپیچند. واریته هایی که پیچک یا اندام های پیچنده تولید می کنند، باید با فاصله به تکیه گاه وصل شوند. اگر تکیه گاهی نباشد که پیچک گیاه به آن گیر کند، ساقه های گیاه به هم گره می خورند. واریته هایی که ریشه هوایی تولید می کنند، بهتر است روی قطعات خزه رویانده شوند.

گیاهان رونده / آویزی این گونه از گیاهان برای نگهداری در خانه، گیاهانی بسیار مناسب هستند. تعداد زیادی از گیاهان معمول و موجود در خانه ها به این گروه تعلق دارند.

وقتی آنها را به عنوان گیاه بالارونده پرورش دهید، بهتر آن است که همه ساقه های آنها به یک سیم وصل نشوند. اگر ساقه ها روی داربست یا روی تکیه گاه پخش شوند خوش منظره تر خواهد شد. اگر از آنها به عنوان گیاه آویزی استفاده می کنیم ضرورت دارد نوک ساقه ها را ببریم تا از رشد نامنظم آن جلوگیری شود.

گیاهان آویزی همواره به صورت آویزان رشد می کنند و ساقه هایی دارند که رو به پایین آویزان است. همچنین به حالت رونده نیز دیده می شوند که در این حالت ساقه هایشان به صورت افقی بر سطح زمین رشد می کند. بسیاری از این گیاهان شاخ و برگ های جالب توجه یا گل های جذاب دارند و زمانی که در سبد آویزان رشد کنند یا روی چهار پایه بلند گذاشته شوند، بهترین حالت را دارند.

گیاهان روزت (بیساگ، طوقه برگی)

برگ های گیاهان روزت (بیساگ) دایره وار به صورت دسته ای در اطراف نقطه رویش گیاه رشد می کنند. بیشتر گیاهان روزت (بیساگ) کوتاه اند و با گیاهان پرپشت و بلند ترکیب خوبی به وجود می آورند چه در گلدان باشند یا در باغچه کوچک داخل اتاق.

گیاهان روزت مسطح برگ های بزرگی دارند که کم و بیش به صورت افقی قرار می گیرند و شکل روزت )طوقه ای ( نافشرده ای را به وجود می آورند. تعدادی از گیاهان گلده، این گونه رشد می کنند.

گیاهان روزت (طوقه بر گی ) گوشتی آبدار برگ هایی گوشتی دارند در چند ردیف و اغلب به هم فشرده که تا حدودی افقی یا کمی به طرف بالا قرار گرفته اند. در بیابان )زیستگاه طبیعی این گیاهان)، این آرایش برگی به حفظ رطوبت در گیاه کمک می کند.

گیاهان روزت (بیساگ) قیفی در میان گیاهان خانواده آناناس سانان (Bromeliads) دیده می شوند. بخش پایینی برگ های تسمه مانند این گیاهان طوری است که استوانه ای تو خالی به وجود می آورد. در این استوانه، آب باران جمع می شود. در نواحی گرمسیری که زیستگاه طبیعی این گیاهان است، این آب اهمیت دارد. گیاهان این خانواده معمولا بزرگ اند و برگ هایشان به اطراف پراکنده است.