فیزیولوژی پس از برداشت و نگهداری گل شاخه بریده آنتوریوم

افزایش مصرف گیاهان برگ بریده در سال های اخیر در شهرهای ایران حاکی از افزایش اهمیت اقتصادی، زیبایی شناسی و اشتغال زایی این گیاهان می باشد. از دامنه وسیعی از گیاهان به صورت برگ بریده و سرشاخه ای استفاده تزیینی می شود که مهم ترین آنها عبارتند از سیکاس، همیشک، عبایی، انواع فیلودندرون، پرنده بهشتی، لیندا، سرخس و آنتوریوم. گیاهان برگ بریده دارای استفاده های عمومی و تخصصی می باشند. مثلا برگ سیکاس علاوه بر تزیین دسته های گل در تزیین ماشین عروس استفاده میشود.

فیزیولوژی چیست؟

فیزیولوژی دانش عملکرد سامانه‌های زنده است و یکی از مهمترین شاخه‌های زیست‌شناسی (بیولوژی) است که به مطالعه اعمال حیاتی موجود زنده، اندام‌ها، بافت‌ها، سلول و عناصر آن می‌پردازد.

سودآوری گیاهان مختلف

سودآوری گیاهان مختلف متفاوت است، بعضی از انواع گیاهان برگ بریده سودآوری نسبتا بالایی دارند، مثل برگ سیکاس، گردی و گل پرنده بهشتی، تعدادی سودآوری متوسط دارند، مثل برگ عبایی، انجیری و سرخس و تعدادی نیز سودآوری کمتری دارند، مثل سرشاخه های بریده سرو لاوسون و برگ انواع فیکوس، دلیل سودآوری برخی از برگها معمولا پرطرفدار بودن آنها و نیز دوام بیشتر نسبت به سایر برگها می باشد. تغییرات تولیدی فصلی و کاربردهای فصلی و مواجهه با اعیاد و مناسبت ها از عوامل تاثیرگذار بر عرضه و قیمت این محصولات بوده اند.

عوامل موثر بر کیفیت و عمر گلجایی گلهای شاخه بریده آنتوریوم

در گل آنتوریوم رقم چیپرز با بالاترین عمر گلجایی، بیشترین پایداری غشا، کمترین تجمع پراکسید هیدروژن توام با کمترین میزان قهوه ای شدن اسپات، به عنوان مقاوم ترین رقم به دمای ۵ درجه سانتی گراد و رقم کارناوال با کمترین عمر گلجایی و نیز کمترین پایداری غشا و بیشترین درجه از قهوه ای شدن اسپات را میتوان به عنوان حساس ترین رقم نشان داد.

نحوه افزایش طول عمر گل شاخه ای آنتریوم

وقتی گل های شاخه بریده بریده آنتوریوم در محلول هایی که حاوی سالسیلیک و نیترات نقره و اتانول بود، قرار گرفتند و در تمام تیمارها از ساکارز ۴ درصد استفاده شد. اتانول باعث افزایش طول عمر گل، وزن تر و میزان جذب آب می شود. ترکیب الکل اتانول و ساکارز به عنوان یک تیمار کم هزینه و قابل دسترس جهت افزایش طول عمر گل بریده آنتوریوم استفاده می گردد.

اسید سالیسیلیک باعث افزایش سطح برگ، کلروفیل کل و وزن تر برگ می گردد. بنابراین بهترین نتیجه در اندازه گیری سطح برگ و کلروفیل کل در گروه تیماری اسید سالیسیلیک به صورت محلول نگدارنده در غلظت ۲۰۰ پی پیام مشاهده می گردد و بهترین نتیجه در اندازه گیری وزن تر برگ در گروه تیماری اسید سالیسیلیک ۱۰۰ پی پی ام دیده می شود. شوری تاثیری کاهنده بر تعداد برگ، کلروفیل کل و پرولین برگ دارد. اسید سالیسیلیک نیز به صورت محلول نگدارنده باعث افزایش تعداد برگ، کلروفیل کل و پرولین برگ می گردد.


تاثیر تیمار قبل و پس از برداشت گل آنتوریوم

تیمار اسید سالیسیلیک ۲۰۰ پی پی ام بهترین نتیجه را بر روی تعداد برگ، کلروفیل کل و پرولین برگ نشان میدهد. شوری تاثیری باعث افزایش پرولین ریشه می گردد، اسید سالیسیلیک به صورت محلول نگهدارنده نیز باعث افزایش میزان پرولین ریشه می گردد. بهترین نتیجه در اندازه گیری طول دمگل و پرولین ریشه در گروه تیماری اسید سالیسیلیک ۱۰۰ پی پی ام و بهترین نتیجه در اندازه گیری سطح برگ در گروه تیماری اسید سالیسیلیک ۲۰۰ پی پیام مشاهده می گردد.

از گیاه آنتوریوم در مرحله نونهالی) بدون گل) استفاده می شود. از شوری در دو اندازه صفر و ۲ دسی متر بر متر مربع و اسید سالیسیلیک در سه مقدار صفر، ۱۰۰ و ۲۰۰ پی پیام استفاده می شود. شوری باعث کاهش سطح برگ، تعداد برگ، طول دم گل، وزن تر برگ می شود. اسید سالیسیلیک باعث افزایش سطح برگ، تعداد برگ، طول دم گل، وزن تر برگ گردید. بهترین نتیجه مربوط به طول دم گل، وزن تر برگ در تیمار اسید سالیسیلیک با غلظت ۱۰۰ پی پی ام بود. همچنین بهترین نتیجه سطح برگ و تعداد برگ، مربوط به در اسید سالیسیلیک در سطح ۲۰۰ پی پی ام بود. به طور کلی می توان گفت کاربرد اسید سالیسیلیک با غلظت ۲۰۰ پی پیام علایم ظاهری ناشی از تنش شوری گیاه آنتوریوم را کاهش میدهد

شوری تاثیری کاهنده بر سطح برگ، طول دمگل داشته و باعث افزایش پرولین ریشه میشود. اسید سالیسیلیک باعث افزایش میزان پرولین ریشه می گردد. بهترین نتیجه در اندازه گیری طول دمگل، پرولین ریشه در گروه تیماری اسید سالیسیلیک ۱۰۰ پی پی ام، همچنین بهترین نتیجه در اندازه گیری سطح برگ در گروه تیماری اسید سالیسیلیک ۲۰۰ پی پیام شاهده گردید. شوری تاثیری کاهنده بر سطح برگ، کلروفیل کل و وزن تر برگ دارد. اسید سالیسیلیک باعث افزایش سطح برگ، کلروفیل کل و وزن تر برگ می شود. بنابراین بهترین نتیجه در اندازه گیری سطح برگ، کلروفیل کل در گروه تیماری اسید سالیسیلیک ۲۰۰ پی پیام مشاهده گردید و بهترین نتیجه در اندازه گیری وزن تر برگ در گروه تیماری اسید سالیسیلیک ۱۰۰ پی پیام مشاهده گردید.

آنتوریوم بیشتر به دلیل اسپات رنگی و گاهی برای برگهای زبای آن پرورش داده میشود. گل های آنتوریوم رقم سانگلو (در گلخانه سرد با اعمال تنش سرمایی )با میانگین دمای ۹ درجه سانتیگراد ( در ظروف پلاستیکی حاوی محلول شیمیایی اسید سالیسیلیک قرار گرفتند و در تمامی تیمارها ار ساکارز ۴ درصد استفاده شد. کمترین میزان غلظت باکتری مربوط به تیمار شاهد و تیمار ۰۰۱/۰ مولار اسید سالیسیلک است و کمترین میزان خمش ساقه مربوط به تیمار ۰۰۰۱/۰ و ۰۰۰۰۱/۰  مولار اسید سالیسیلیک است.

نور یکی از عوامل محیطی تاثیر گذار بر فیزیولوژی رشد گیاهان است. کلسیم هم موجب افزایش عمر و استحکام گل های بریده می گردد. گل آنتوریوم به کمبود کلسیم موجب عارضه رنگ پریدگی اسپات) و محیط ریشه آنتوریوم به پرتوهای مختلف نوری حساس است.

پرتوهای مختلف نوری بر صفات تعداد برگ ها، وزن تر و خشک شاخساره، طول و عرض پهنک و روی صفات وزن تر و خشک ریشه موثر است و رنگ مشکی (از بین رنگ های مشکی، قرمز و آبی) محیط ریشه با افزایش وزن تر و خشک شاخساره، وزن تر و خشک ریشه و تعداد برگ بهترین تیمار از نظر پرتوهای نوری در محیط ریشه است. کاربرد محلول پاشی برگی نیترات کلسیم فقط بر صفت تعداد برگ سبب کاهش تعداد برگها دارد. رنگ مشکی محیط ریشه و محلول پاشی برگی با آب مقطر بهترین تاثیر را بر ویژگیهای رشدی گیاه آنتوریوم دارد.

کشت بافت بذر گل آنتوریوم

امروزه کشت بافت جایگاه ویژه ای را در تولید و پرورش گل و گیاهان زینتی پیدا نموده و در آینده ای نزدیک جایگزین روش های سنتی تکثیر گیاهان زینتی خواهد شد. با استفاده از این تکنیک می توان گیاهان کاملا مشابه از لحاظ ساختار ژنتیکی و همچنین گیاهانی عاری از بیماری بخصوص بیماریهای ویروسی تولید کرد. آنتوریوم متعلق به خانواده آراسه و از با ارزش ترین گل های شاخه بریده در جهان است. کشت بافت بذر می تواند منبعی از گیاهچه های استریل و عاری از هرگونه بیماری و آلودگی برای طرح های اصلاحی فراهم کند. بذور جمع آوری شده از اسپادیکس آنتوریوم رقم مورانو بعد از انجام مراحل ضد عفونی در محیط کشت ام اس حاوی ترکیبات هورمونی بنزیل آدنین و ۲ip در دو سطح (۱ و ۲ میلی گرم در لیتر) به همراه هورمون نفتالین استیک اسید همراه با ۸ گرم در لیتر اگار و ۳۰ گرم در لیتر ساکارز و در شرایط ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی مورد بررسی قرار گرفت.

بیشترین تعداد گیاهچه بدون تولید کالوس در ترکیب ۲ میلی گرم در لیتر ۲ip به همراه ۱ میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسید به دست آمد. بیشترین تعداد ریشه در محیط کشت ام اس حاوی ۲ میلی گرم در لیتر ۲ ip و بلندترین طول گیاهچه در غلظت ۲ میلی گرم در لیتر ۲ ip به همراه ۱ میلی گرم نفتالین استیک اسید مشاهده شد که ۵۴ / ۰ سانتی متر بود.

در نهایت گیاهچه های ریشه دار برای سازگاری با شرایط برون شیشه ای به گلدان های حاوی ورمیکولیت منتقل شدند و بالاترین درصد سازگاری ۱۰۰ / در این بستر مشاهده شد. ازدیاد درون شیشه ای به منظور ازدیاد سریع کلون ها و محدود کردن بیماری ها در گل های شاخه بریده آنتوریوم از اهمیت بالایی برخوردار است. وقتی ریز نمونه برگ آنتوریوم آندرانوم واریته کارناوال، در دو محیط کشت نیچ و ۲/۱ ام اس و تنظیم کننده های رشد توفوردی و بنزیل آدنین کشت گردید مشاهده شد که توسعه کالوس در نواحی رگبرگ های برش یافته بیشتر از نواحی دیگر است. القای کالوس در دو محیط بررسی شده نیچ و ام اس تفاوتی نداشت. تنظیم کننده های رشد توفوردی با غلظت ۲۵ / ۰ ۵ / ۰ میلی گرم در لیتر به همراه بنزیل آدنین با غلظت ۵ / ۰،۱ میلی گرم در لیتر منجر به بیشترین میزان کالوس زایی گردید. جهت باززایی گیاهچه در گیاه آنتوریوم رقم تنسزه به صورت درون شیشه ای و القا کالوس، بیشترین میزان تشکیل کالوس برای دو ریزنمونه ی برگ و دمبرگ در محیط حاوی ام اس ۲ / ۱،  ساکارز ۳ درصد و ۵ / ۱ میلی گرم در لیتر تیدیازرورن مشاهده شد.

پس از حدود سه ماه قطعات پینه به محیط القا ساقه زایی منتقل شدند که بیشترین القا ساقه زایی در محیط شامل نمک پایه ی ام اس، ساکارز ۳ درصد و ۳/ میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین رخ داد. پس از دو ماه و نیم در همان محیط القا ساقه زایی، ریشه ها ظاهر شدند. ۲ ماه پس از ظهور ریشه ها و رشد کافی آنها گیاهچه ها از محیط درون شیشه ای به محیط بیرون انتقال یافته و سازگار شدند. درصد موفقیت سازگاری ۷۵ درصد است. کاربرد این پروتکل توان بالقوه را برای تکثیر گونه های هدف در یک دوره زمانی محدود دارا است.

گیاه آنتوریوم

در گیاه آنتوریوم رقم تروپیکال اثر متقابل نوع ماده کربنی، غلظتهای مختلف آنها و محیط کشت بر درصد باززایی و مدت زمان آغاز باززایی پینه موثر است ولی بر تعداد گیاهچههای باززایی شده تاثیر نداشت. ریز لوله های کربنی بر درصد باززایی تاثیر نداشتند، ولی سبب کاهش مدت زمان باززایی پینه در هر سه محیط شدند، به طوری که با افزایش غلظت آنها مدت زمان باززایی کاهش یافت. ذغال فعال هم بر درصد باززایی و هم بر مدت زمان آغاز باززایی پینه تاثیر گذار بود، ولی نسبت به ریز لوله های کربنی اثر کمتری بر کاهش باززایی داشتند. در کشت بافت آنتوریوم به طور کلی بنزیل آمینوپورین” بیشترین تاثیر را بر میزان پرآوری و میانگین ارتفاع هر گیاهچه و کاربرد کینتین بر وزن تر و خشک هر گیاهچه دارد ولی تیدیازرونه علی رغم تولید تعداد شاخساره مناسب، به دلیل کیفیت پایین شاخساره های تولیدی، برای ریز ازدیادی آنتوریوم مناسب نیست.

در مقایسه سطوح مختلف سایتوکینینی نیز، غلظت ۱ میلی گرم بر لیتر بنزیل آمینو پورین بیشترین میزان پرآوری، ارتفاع و تعداد برگ و تیمار ۲ میلی گرم بر لیتر کینتین بیشترین میزان وزن تر و خشک هر گیاهچه و تعداد برگ و همچنین باززایی مناسب را نشان میدهد. در کشت بافت آنتوریوم بیشترین تعداد گیاهچه در ترکیب ۱ میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین به همراه ۵ / ۰ میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسیده و به صورت  باززایی غیرمستقیم به دست می آید.

بیشترین تعداد ریشه در محیط کشت، حاوی امیلی گرم در لیتر ایندول بوتریک اسید رشد می کند. استفاده از ۱ گرم در لیتر زغال فعال سرعت ریشه زایی را افزایش و بهترین محیط کشت برای تولید ریشه های با طول مناسب، محیط کشت موراشیگ و اسکوگ همراه با ۱ گرم در لیتر زغال فعال است. در نهایت بالاترین درصد سازگاری ۱۰۰% در بستر کشت ورمی کولیت مشاهده می شود.

در کشت بافت آنتوریوم تنظیم کننده های رشد توفوردی با غلظت ۰ / ۲۵ و ۰ / ۵ میلی گرم در لیتر به همراه بنزیل آدنین با غلظت ۰ / ۵ و ۱ میلی گرم در لیتر منجر به بیشترین میزان کالوس زایی در دو محیط کشت نیتچ و موراشیگ و اسکوگ می گردد.

به طور کلی استفاده از بنزیل آمینو پورین در محیط کشت بیشترین تاثیر را بر میزان پرآوری و میانگین ارتفاع هر گیاهچه و کاربرد کینتین در محیط کشت بر وزن تر و خشک هر گیاهچه دارد ولی کاربرد تیدیازرون در محیط کشت علی رغم تولید تعداد شاخساره مناسب، به دلیل کیفیت پایین شاخساره های تولیدی، برای ریزازدیادی آنتوریوم مناسب نیست.

در مقایسه سطوح مختلف سایتوکینینی نیز، غلظت ۱ میلی گرم بر لیتر بنزیل آمینوپورین بیشترین میزان پرآوری، ارتفاع و تعداد برگ و تیمار ۲ میلی گرم بر لیتر کینتین بیشترین میزان وزن تر و خشک هر گیاهچه و تعداد برگ و همچنین باززایی مناسب را نشان می دهد.

قطعات برگ رقم صورتی آنتوریوم توسط هیپوکلریت سدیم ۱ درصد به مدت ۲۰ دقیقه ضدعفونی می شود. برای کالوس زایی محیط کشت پایه ام اس همراه با هورمون های ایندول استیک اسید و هورمون بنزیل آدنین همراه با ۸ گرم در لیتر آگار و ۳۰ گرم در لیتر ساکارز در شرایط تاریکی استفاده گردید. برای باززایی شاخساره از کالوس های به دست آمده، محیط کشت پایه ام اس و ۲ / ۱ ام اس بدون هورمون مورد استفاده قرار گرفت. شاخساره ها در محیط ریشه زایی کشت شدند. تیمار هورمونی ۲ / ۰ میلی گرم در لیتر ایندول استیک اسید همراه با ۱ میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین بهترین جواب دهی را داشتند و وجود یا عدم وجود رگبرگ در ریز نمونه بر درصد کالوس زایی در این رقم بی تاثیر است. در مرحله باززایی شاخساره محیط کشت ۲ / ۱ پایه ام اس بهترین گیاهچه ها را از لحاظ تعداد، طول و قوی بودن گیاهچه دارا می باشد

محیط پایه ۲ / ۱ ام اس بدون تنظیم کننده رشد همراه با زغال فعال بهترین محیط ریشه زایی معرفی می گردد.

همه شاخساره ها بعد از ۳۰ روز ریشه دار شدند و گیاهچه ها پس از کشت در بستر پرلایت پس از مراحل سازگاری به گلخانه تحقیقاتی منتقل شدند. برای تولید کالوس، از ریزنمونه های برگ و دمبرگ رقم های آنتادرا” وکازینو، بر روی محیط کشت ام اس حاوی انواع تنظیم کننده های رشد (نفتالین استیک اسید، بنزیل آدنین، کینیتین و ایندول بوتیریک اسید) استفاده شد. رقم و نوع تنظیم کننده های رشد به طور معنی داری، تولید کالوس را تحت تاثیر قرار دادند.

بیشترین مقدار کالوس در محیط ۳ میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین، ۵ / ۰ میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسید، در شرایط تاریکی تولید شد. بیشترین تعداد گیاهچه از کالوس، در محیط ۱ میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین، ۱ / ۰ میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسید، در شرایط روشنایی به دست آمد. ۸ هفته پس از کشت در حدود ۸۳ / ۲۲ گیاهچه در هر سانتیمتر مربع از بافت کالوس مشاهده شد.

بهترین محیط ریشه زایی ۲/۰ میلی گرم در لیتر کینیتین، ۱ میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید حاوی

۱ میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید و ۲ / ۰ میلی گرم در لیتر کینیتین بوده است. رقم آنتاد را در تولید کالوس و شاخساره نسبت به رقم کازینو برتر بوده است. اما در فرایند ریشه زایی رقم کازینو واکنش بهتری نشان داده است.

کشت بافت آنتوریوم به علت تکثیر سریع و حذف بیماری ها اهمیت خاصی دارد. در رقم ترا وقتی از ریز نمونه برگی استفاده گردید و برای ضد عفونی ریزنمونه ها از سدیم هیپو کلرید ۳ درصد به مدت نیم ساعت استفاده شد. برای القای کالوس محیط ام اس همراه با ۳۰ گرم بر لیتر ساکارز، ۸ گرم بر لیتر آگار و هورمون توفوردی با سطوح صفر تا ۲۴ / ۰ میلی گرم بر لیتر و بنزیل آدنین با سطوح ۵ / ۰ تا ۵ / ۱ میلی گرم بر لیتر مورد استفاده قرار گرفت. ریز نمونه ها تحت شرایط تاریکی و در دمای ۲۵ درجه سانتی گراد نگهداری شدند

برای القای شاخساره زایی کالوس های حاصل به محیط حاوی بنزیل آدنین با سطوح صفر تا ۱ میلی گرم بر لیتر منتقل شدند. تیمار هورمونی ۱۶ / ۰ میلی گرم بر لیتر توفوردی همراه با یک میلی گرم بر لیتر بنزیل آدنین بهترین جواب دهی را داشتند. همچنین محیط فاقد تنظیم کننده رشد دارای بهترین گیاهچه ها از لحاظ تعداد، طول و اندازه برگ در محیط شاخساره زایی بود. گیاهچه ها پس از طی مراحل سازگاری به گلخانه منتقل گردید.

واریته تروپیکال با داشتن گل هایی با اسپات قرمز درخشان همواره مورد توجه بوده است. الودگی سطحی برگها با استفاده از پیش تیمار پی پی ام و ۴۰۰۰ بنومیل به مدت ۲۰ دقیقه و اتانول ۷۰ درصد و هیپوکلریت کلسیم ۱٪ به ترتیب با زمان های ۱۵ ثانیه و ۲۰ دقیقه بر طرف گردید. قطعات پهنک از راس برگ و قسمت های دارای رگبرگ اصلی تهیه و جداگانه روی محیط های دارای دو هورمون سیتوکینینی کینیتین و بنزیل آدنین در ترکیب با توفوردی در غلظت های مختلف کشت شدند. بیشترین حجم کالوس با استفاده از دو هورمون کینیتین و توفوردی به میزان ۷۵ / ۳ سانتیمتر مکعب در تاریکی به دست آمد. بیشترین تعداد باززایی جوانه های رویشی با متوسط ۱۹ عدد بر بافت کالوس نیز در غلظت ۲ میلی گرم بر لیتر کینیتین و ۲۵/۰  میلی گرم بر لیتر ایندول استیک اسید در روشنایی حاصل گردید.

بنزیل آمینو پورین بیشترین تاثیر را بر میزان پرآوری و میانگین ارتفاع هر گیاهچه و کاربرد کینیتین بر وزن تر و خشک هر گیاهچه دارند ولی تیدازورون علی رغم تولید تعداد شاخساره مناسب، به دلیل کیفیت پایین شاخساره های تولیدی، برای ریزازدیادی آنتوریوم مناسب نیست. در مقایسه سطوح مختلف سایتوکینینی نیز، غلظت ۱ میلی گرم بر لیتر بنزیل آمینو پورین بیشترین میزان پرآوری، ارتفاع و تعداد برگ و تیمار ۲ میلی گرم بر لیتر کینیتین بیشترین میزان وزن تر و خشک هر گیاهچه و تعداد برگ و همچنین باززایی مناسب را نشان دادند.

وقتی گل های بریده آنتوریوم در گلدان هایی که حاوی محلول های شیمیایی اسید سالیسیلیک، نیترات نقره و اتانول و تیمار شاهد )آب مقطر( بودند، قرار گرفتند و در تمام تیمارها به غیر از شاهد از ساکارز ۴٪ استفاده شد. طول عمر گل، وزن تر و میزان جذب آب به طور معنی دار نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت و غلظت های مختلف اتانول بیش از سایر تیمارها طول عمر گل های بریده آنتوریوم را افزایش داد

وقتی در سیستم اروپونیک تیمار زمان شامل دو سطح دو دقیقه پاشش / ۳۰ دقیقه عدم پاشش و دو دقیقه پاشش / ۴۵ دقیقه عدم پاشش محلول غذایی به ریشه های گیاهان، تیمار رنگ ظروف کشت شامل سه سطح: مشکی، آبی و قرمز و تیمار محلول پاشی برگی شامل دو مقدار: محلول پاشی برگی با آب مقطر )بدون کلسیم( و محلول پاشی برگی با نیترات کلسیم با غلظت ۱۰ میلی مولار انجام می گیرد. رنگ آبی سبب تشکیل بیشترین تعداد گیاهچه روی ریشه شده و به عنوان روش تکثیر رویشی برای این گیاه قابل پیشنهاد است. اثر رنگ ظروف کشت بر طول دمبرگ، طول و عرض پهنک و تعداد ریشه معنی دار بوده به طوری که بیشترین طول دمبرگ و طول و عرض پهنک در رنگ قرمز ظروف کشت و کمترین آن در ظرف مشکی تشکیل شد، در حالی که بیشترین تعداد ریشه ها در رنگ مشکی ظروف کشت وجود داشت. بیشترین طول تک ریشه، در زمان پاشش طولانی تر محلول غذایی به ریشه ها مشاهده شد.

رنگ آبی ظروف کشت در کشت بافت سبب تشکیل بیشترین تعداد گیاهچه روی ریشه می شوند و به عنوان روش تکثیر رویشی برای این گیاه قابل پیشنهاد است. اثر رنگ ظروف کشت بر طول دمبرگ، طول و عرض پهنک و تعداد ریشه معنیدار است، به طوری که بیشترین طول دمبرگ و طول و عرض پهنک در رنگ قرمز ظروف کشت و کمترین آن در ظرف مشکی تشکیل می شود، در حالی که بیشترین تعداد ریشه ها در رنگ مشکی ظروف کشت وجود دارند. بیشترین طول تک ریشه، در زمان پاشش طولانی تر محلول غذایی به ریشه ها مشاهده می شود.

در کشت بافت گیاه آنتریوم مهم ترین و حساس ترین مرحله کالوس زایی ریز نمونه ها است. کالوس زایی ریزنمونه ها قطعات برگی دارای رگبرگ اصلی و فاقد رگبرگ رقم فایر) در محیط کشت موراشیک و اسکوک تغییر یافته محتوى ۳ درصد ساکارز ۶۵/۰ درصد آگار همراه با تنظیم کننده رشدی توفوردی در سه سطح و بنزیل آدنین به میزان ۱ میلی گرم در لیتر مورد استفاده قرار گرفت. برای کالوس زایی نمونه ها تحت شرایط تاریکی دمای ۱ + ۲۶ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۸۵ درصد در انکوباتور نگهداری شدند. بیشترین درصد کالوس زایی در غلظت ۱۶ / ۰ میلی گرم در لیتر توفوردی به دست آمد.

وقتی برگ های آنتوریوم ارقام چوکو، تروپیکال، راپیدو و کاسیس پس از ضدعفونی در اندازه های ۸/۰ x  ۸/۰ از اطراف رگبرگ اصلی جدا شده و در محیط کوئنله با سطوح مختلف هورمون تیدیازورون به همراه سطوح مختلف هورمون نفتالین استیک اسیک و غلظت بالای ساکارز جهت القای جنین زایی کشت شدند. اولین جنین ها پس از گذشت ۱۲ هفته ظاهر شدند. ارقام مختلف پاسخ های متفاوتی نسبت به جنین زایی از خود نشان میدهند. رقم تروپیکال در محیطی با ۱ / ۰ میلی گرم در لیتر تیدیازورون در ترکیب با ۵ / ۰ میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسید بیشترین میزان جنین زایی را نشان داد. پس از اینکه گیاهچه ها به ارتفاع ۳-۲ سانتی متری رسیدند، جهت توسعه ریشه به محیط ام اس نصف غلظت منتقل شدند پس از گسترش مناسب سیستم ریشه ای، گیاهچه ها به گلدان های حاوی پرلیت منتقل شدند.

نانو فناوری گل آنتوریوم

در یک دهه اخیر نانو فناوری به یکی از مهم ترین زمینه های پیش رو در علوم مختلف تبدیل شده است و نویدبخش آن است که در آینده ای نزدیک، موفقیت های زیادی، به ویژه در زمینه کشاورزی پیش روی ما قرار خواهد داد. از همین رو علاقه برای معرفی روشهای جدید کاربرد نانوتکنولوژی در کشاورزی ایجاد شده است. برای بررسی تاثیر ریز لوله های کربنی و به ویژه ریز لوله های کربنی با گروه عاملی مختلف بر پرآوری و رشد درون شیشه ای گیاه آنتوریوم از چهار نوع ریز لوله کربنی بدون گروه عاملی، کربوکسیله، متیله و آمینه به همراه تیمار شاهد بدون ریز لوله کربنی استفاده شد. محیط کشت پایه ام اس تغییر یافته غلظت آمونیوم نیترات و پتاسیم نیترات به نصف کاهش یافته استفاده گردید. ریز لوله های کربنی کربوکسیله بر شاخص های میزان پرآوری، وزن تر و وزن خشک، ریز لوله های کربنی آمینه بر شاخص های طول پهنک برگ، ارتفاع گیاهچه و ریز لوله های کربنی متیله بر شاخص طول ریشه بیشترین تاثیر را داشتند.

منبع: (فیزیولوژی گل آنتوریوم) وبلاگ گلفروشی آنلاین VIP Shop