زندگی در کوه به خاطر حساسیت به امواج وای فای

این زن به خاطر حساسیت به وای فای و امواج رادیویی در کوه‌ها زندگی می‌کند و در کیسه‌ای ۵۰۰ دلاری می‌خوابد

سریال بهتره با ساول تماس بگیری یا Better Call Saul را به یاد دارید. در این سریال برادر ساول گودمن به صورت بیمارگونه‌ای از امواج الکترومغناطیسی می‌ترسید. تا حدی که کار وکالت را به کنار گذاشته بود و در خانه‌اش اصل موبایل و تلویزیون و حتی یخچال هم نداشت و ملاقات‌کنندگان او مجبور بودند که موبایل‌ها او را در صندوق پست بیرون خانه بگذارند و داخل نیاورند.

روزی گلادول (Rosi Gladwell) هفتاده ساله هم اعتقاد دارد نسبت به اشعه‌های الکترومغناطیسی حساسیت دارد و اگر در برابر پرتوهای اینترنت وای‌فای قرار بگیرد؛ احساس ضعف، تنگی نفس و خارش در صورت خواهد کرد. وی تا کنون هزاران پوند صرف محافظت از خود در برابر وای‌فای هزینه کرده است.

او در کیسه خوابی ۴۰۰ پوندی دراز می‌کشد که از جنس نقره و مس بافته شده است و همانند یک ورقه فلزی محافظ عمل می‌کند تا پرتوهای رادیویی بازتابانده شوند و به بدن او نرسند. هنگام خواب، خودش را در این کیسه خواب چنان می‌پیچاند که هیچ بخشی از بدنش بیرون نیست تا در تماس با امواج رادیویی باشد.

همچنین، یک ردیاب اشعه دستی ۲۰۰ پوندی دارد تا در هر محلی سریعا بتواند امواج رادیویی را شناسایی کند.

وی در یک گفت‌وگو با خبرنگاران می‌گوید از آینده وحشت‌زده‌ام. فعلا موفق شدم با بخت و اقبال زیاد یک خانه در حومه شهر پیدا کنم که فرکانس‌های الکترونیکی بسیار ضعیفی دارد یا اصلا به آن‌جا نمی‌رسند. در این خانه پنهان شدم تا از این امواج در امان بمانم.

این پیرزن می‌گوید اگر ۵G به شهرشان بیاید؛ معلوم نیست چه سرنوشتی در انتظارش است و این واقعا یک مسئله بسیار خطرناک است.

روزی گلادول می‌گوید از هنگامی که متوجه شده نسبت به پرتوهای الکترومغناطیسی حساسیت دارد؛ صدها پوند خرج کرده و انواع تجهیزات محافظتی و مقابله‌ای با این امواج را خریداری کرده است. همچنین، غالب اوقات در خانه‌هایی ییلاقی و روستایی کوه‌های اسپانیا زندگی می‌کند.

این خانم در طول کل مدت سفر ۳۰ ساعته‌اش با کشتی به کشور اسپانیا در کیسه خواب فلزی مخصوص‌اش پیچیده بوده؛ در حالی‌که همسرش هم همراه او است.

دردسرهای حساسیت به امواج رادیویی

او ۶ سال پیش وقتی به مدت ۱۰ دقیقه گوشی تلفن همراه و وای‌فای خانه‌اش را خاموش کرد؛ متوجه شد به حساسیت EMF دچار شده است. او می‌گوید: «در آن زمان هر کسی که می‌شنید حساسیت EMF دارم؛ تعجب می‌کرد یا باور نمی‌کرد و برایشان خیلی عجیب بود ولی الان دیگر این‌گونه نیست.»

او می‌گوید اصلا نمی‌تواند وارد یک شهر بزرگ شود زیرا سیگنال‌ها در آن‌جا قوی‌تر هستند. اگر به کافی‌شاپ برود؛ سعی می‌کند بیرون از کافه بنشیند و اگر برای شام به رستوران برود؛ دستگاه اندازه‌گیری اشعه‌های رادیویی را با خودش می‌برد تا تصمیم بگیرد می‌تواند در این رستوران غذا بخورد یا خیر!

اگر روزی گلادول به مدت طولانی در معرض اشعه‌های الکترومغناطیسی باشد؛ مجبور می‌شود دو روز کامل در خانه حبس شود و از هر وسیله الکترونیکی که چنین اشعه‌هایی دارند (مانند تلویزیون) دوری کند. تقریبا همه‌چیز در خانه‌اش باید خاموش باشد تا دوباره حالش بهتر شود.

این خانم لیدر گروهی به نام Electromagnetic Field Awareness Totnes است که درباره میدان‌های مغناطیسی در زندگی روزمره آگاهی‌ می‌دهند. آن‌ها دور هم جمع می‌شوند و فیلم‌ها یا مستندات آشنایی با اثرات اشعه‌های الکترومغناطیسی را بررسی می‌کنند.

دانشمندان می‌گویند حدود ۴ درصد مردم به حساسیت EMF دچار هستند و نباید دست کم گرفته شوند. خود خانم روزی گلادول می‌گوید غالب مردم در شهرهای بزرگ احساس خستگی و استرس دارند که می‌تواند از اثرات امواج رادیویی باشد.

حساسیت به امواج الکترومغناطیسی هنوز از دید سازمان بهداشت جهانی، یک تشخیص ثابت شده نیست.

اما برخی از تحقیقات با تعداد مورد محدود تا حدی موضوع را به رسمیت شناخته‌اند. جدول زیر شاید تا حدی مفید باشد:

همان طور که در جدول بالا می‌بینید در تقسیم‌بندی یک و دو، علایم ایجاد شده پذیرفته شده‌اند. (با یک مطالعه دو سو کور) اما این تقسیم‌بندی، گروه ۳ و ۴ هم دارد که در آنها افراد فوبی و هذیان درک امواج و آسیب و گزند ناشی از آن را دارند.

منبع