انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم، تنگه اُحدی دیگر برای جریان انقلاب

انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم، تنگه اُحدی دیگر برای جریان انقلاب

شهید آیت الله رئیسی در مدت کوتاه ریاست جمهوری خود الگوی فراموش شده سیاست ­ورزی مومنانه را احیا کرد و به آن جان بخشید و نشان دادند که می توان فارغ از الگوهای ماکیاولیسمی و تمامیت خواه با تکیه بر ولایت پذیری، ایمان و تقوا هم به اداره حکومت پرداخت و اتفاقا موفق هم بود، الگویی که مخالفان بسیاری در داخل و خارج دارد.

از تکنوکرات های مسلمان تا سینه چاکان لیبرالیسم در هر دو جریان اصولگرا و اصلاح طلب هر کدام به نوعی با این الگوی سیاست ورزی مومنانه در تضاد هستند و اجازه نخواهند داد طعم این الگو برای مردم ایران عادت شود، چراکه با تثبیت این شیوه و روش سیاست ورزی و حکمرانی دیگر جایی برای آنها در سپهر سیاسی ایران وجود نخواهد داشت.

الگوی سیاست ­ورزی مومنانه شهید رئیسی برای دشمنان ایران اسلامی هم تحمل ناپذیر است زیرا ادامه این سبک از اداره کشور و تکثیر آن در سایر کشورها به خصوص در کشورهای مسلمان، غرب آسیا را به جایی ناامن تر برای آمریکا و رژیم صهیونیستی تبدیل می کند و سرعت تغییر هندسه قدرت جهان از غرب به شرق را تسریع خواهد کرد.


دشمنان مشترک این الگو برای شکست دادن آن و جلوگیری از استمرارش به اتحاد نانوشته ای رسیده اند، همانطور که در انتخابات مجلس رسیدند و احتمالا در نزدیکترین انتخاب هم ادامه خواهند داد. این نحله های سیاسی سعی خواهند کرد با دوقطبی سازی های کاذب مانند آزادی حجاب، آزادی اینترنت، برابری زن و مرد، تعامل با دنیا و... موضوعات اساسی کشور مانند تکمیل پروژه های مرتبط با اتصال ایران به کریدورهای جهانی، حل اساسی چالش اقتصادی کشور با افزایش تولید داخلی و صادرات، توجه ویژه به اورآسیا و افریقا بعنوان بازارهای گفتمانی، فرهنگی و اقتصادی مستعد حضور ایران، ازاله کردن غده سرطانی اسرائیل از منطقه و جهان و از همه مهمتر خیزش تمدن ساز انقلاب اسلامی برای برپایی تمدن نوین اسلامی را به حاشیه ببرند.

متاسفانه در دوره های مختلف بارها تجربه کرده ایم که هرگاه جریان وفادار به گفتمان اصیل انقلاب اسلامی به دلیل تکثر درون گفتمانی نتوانسته منسجم عمل کند، جریان های سیاسی رقیب با حمایت مستقیم یا غیر مستقیم دستگاه رسانه ای غرب توانسته اند جامعه را به سمت محاسبه غلط سوق دهند و طرفداران غرب و انحراف را از صندوق ها بیرون بیاورند.

بزرگان و ریش سفیدان گروه های وفادار به جریان انقلاب بدانند که ممکن است در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری با دو خطای محاسباتی عمده مواجه شوند:

اول اینکه بسیاری از ریش سفیدان و تصمیم گیران جریان های وفادار به انقلاب به واسطه کهولت سن و کاهش چشمگیر ارتباط مستقیم با بدنه اجتماعی جوانان و نوجوانان و اقشار دیگر جامعه از شناخت و تحلیل اجتماعی مناسبی برخوردار نیستند. محقق نشدن پیش بینی های این بزرگان در انتخابات مجلس نشان داد که شناخت آنها از جامعه با واقعیت اجتماعی فاصله زیادی دارد و فضای انتخابات بر خلاف تصورات آنها پیش رفت.

دوم- فضای وحدت و همدلی شکل گرفته در جامعه بعد از شهادت جانسوز شهید رئیسی و یاران همراه ممکن است بعضی از افراد را به این تحلیل غلط سوق دهد که فضای عمومی جامعه آماده پذیرش هر فرد دیگری مانند آیت رئیسی است و به راحتی جریان نزدیک به ایشان برنده انتخابات خواهد بود و اگر تکثری در کاندیداها هم بوجود بیاید در نهایت کاندیدای پیروز از درون جریان گفتمان انقلاب خواهد بود و عملا رقابت درون گفتمانی شکل می گیرد.

اما شواهد اجتماعی خلاف این موضوع را نشان می دهد، وجود مشکلات اقتصادی و تورم در جامعه به خصوص در سبد معیشت خانوار، مسکن، اجاره بها و خودرو موضوعاتی هستند که دشمنان با کمک برخی مفسدین داخلی می توانند حتی به صورت موقت هم که شده بر روی آنها تاثیر بگذارند و در مدت باقیمانده تا انتخابات تصویر اقدامات دولت سیزدهم را مخدوش کنند و این موضوع حتما بر نگاه بسیاری از مردم تاثیر خواهد گذاشت، نکته دیگر اینکه ابزار احساسات مردمی به شهید آیت الله رئیسی را جریان های سیاسی نمی توانند برای خود مصادره کنند چرا که احساسات پاک بسیاری از مردم به واسطه ویژگی های فردی منحصر به فرد ایشان است و آن را نمی توان به خواستگاه سیاسی گره زد.

نکته دیگر اینکه روند حوادث در سال های اخیر به حدی سریع بوده اند که مثلا چند ماه بعد از اغتشاشات آبان 98 تشییع با شکوه پیکر سردار شهید سلیمانی رخ می دهد، بعد از حوادث مهر 1401 تشییع پیکر شهدای شاهچراغ و همدلی بالای اجتماعی در عملیات وعده صادق رخ می دهد. به دلایل متعدد که فرصت بررسی آنها در این یادداشت نیست، جامعه ایران در سال های اخیر رفتاری نوسانی از خود نشان داده است و در فرصت پیش رو تا انتخابات نیز بروز هر اتفاقی که ممکن است به واکنش اجتماعی پیش بینی نشده منتهی شود متصور است.

با این توصیف بزرگان جریان انقلاب باید بدانند در مقطع فعلی که به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب[1] «شرایط کنونی منطقه به گونه‌ای است که هم برای دشمن صهیونیستی شرایط مرگ و زندگی است و هم برای جبهه حق» زمانی برای اشتباه محاسباتی وجود ندارد و اگر جریان انقلاب مانند سال 1400 متحد و همدل بر روی گزینه ای واجد شرایط لازم برای ریاست جمهوری اسلامی ایران وحدت نکنند هر اتفاقی ممکن است رخ دهد و در آن صورت برگشتن به ریل حکمرانی انقلابی سالهای سال زمان نیاز خواهد داشت و تحقق آرمان های انقلاب در ایران، جریان مقاومت و ملت های مسلمان در بزنگاه پیروزی بر دشمن با تاخیری دردآور روبرو می شود.

و من الله التوفیق

علی محمد رجبی

6 خرداد 1403

[1] دیدار رئیس مجلس لبنان با رهبر انقلاب دوم خرداد 1403