زیر پرچم امیرالمومنین علی علیه السلام

✍️زیر پرچم امیرالمومنین علی علیه السلام

يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَئِكَ يَقْرَءُونَ كِتَابَهُمْ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا ﴿اسرا-۷۱﴾

در اعمال حج تمتع سه مرحله وقوف واجب (ماندن در سرزمین) در عرفات، مشعرالحرام و منا وجود دارد.

برای وقوف مشعرالحرام که از اذان صبح تا طلوع آفتاب است، تمام حجاج از قبل اذان صبح در سرزمین مشعر یا مزدلفه حاضر می شوند و تا طلوع آفتاب وقوف می کنند.

مشعرالحرام مملو و متراکم از حجاج احرام پوشیده می شود و وقتی که طول آفتاب نزدیک می شود همگی پیاده به سمت منا به راه می افتند و از دره محسر (محل سنگباران سپاه ابرهه توسط ابابیل) عبور می‌کنند تا وارد سرزمین منا شوند.

انبوه حجاج لباس احرام پوشیده در بیابانی خشک و بی آب و علف، ناآشنایی شما به محیط، مسیر حرکت، مقصد و تاریک و روشن هوا تصویر ذهنی مشترکی بین اکثر قریب به اتفاق حجاج ایجاد می کند که همان حضور در صبح رستاخیز پس از نفخ صور در صحرای محشر است.

وقتی حدود سه میلیون نفر همه یک شکل، یک رنگ(از نظر پوشش)، یک هدف و تنها با کوله باری بسیار سبک باید مسیر چند کیلومتری مشعرالحرام تا منا را طی کنند، ازدحام جمعیت در حال حرکت حاجی را به این اضطراب می اندازد که کجا باید برود، چگونه برود و اگر در سیل جمعیت گم شود چه پیش می آید.

آن چیزی که در این مسیر پر التهاب به حاجی اطمینان می دهد، پرچم ها و علامت هایی است مدیران کاروان بلند می کنند و حاجی میتواند با دنبال کردن پرچم کاروان خود مسیر را بیابد و این همان پرچمی است که حاجی در طول روزهای گذشته با آن آشناست و به خوبی آن را تشخیص می دهد و باید چشمت به آن باشد و فرصتی برای انتخاب پرچم نداری و اگر هر پرچمی غیر از پرچم کاروان خود را در آن ازدحام دنبال کنی مشخص نیست از کجا سر درخواهی آورد.

این شرایط فضایی را در مسیر حرکت از مشعرالحرام به منا وجود می آورد که هر گروهی پشت سر پرچم و علامتی در حال حرکت هستند و مشخصه بارز آنها پرچم و علامتی است که پشت سر آن جمع شده اند.

اینجا است که تسجم دنیایی آیه ۷۱ سوره اسرا که می فرماید: «[ياد كن] روزى را كه هر گروهى را با پيشوايشان فرا مى‏ خوانیم» را به چشم می بینی، روزی که هر گروهی پشت سر امام خود در دنیا به حرکت در می آید و به منزلگاهی می رود که برای آن راهبر تعیین شده است.

خوش به سعادت کسانی که پشت سر امام خود به رضوان الهی وارد می شوند و بدا به حال پیروان امامان ضلالت و گمراهی که بدجایگاهی منتظر آنان است و چقدر ما شیعیان خوشبختیم که این فرصت را داریم تا در روز محشر چشمان به پرچم علی ابن ابی طالب علیه السلام باشد و با هدایت ساقی کوثر از وادی محشر و ازدحام و حیرانی آن به سلامت از تنگه ی حسرت عبور کنیم و دیدگانمان به پرتوی نور ازلی روشن شود.

این است که اگر هر روز هزاران بار بگوییم « الحمدلله الذي جعلنا من المتمسكين بولاية أميرالمؤمنين علي ابن ابيطالب عليه السلام» قطعا نتوانسته ایم سر سوزنی از شکر این نعمت را ادا کنیم.

مکه مکرمه

۱۵ تیر ۱۴۰۲

۱۸ ذیحجه ۱۴۴۴