سندروم صمیمیت مجازی

اززمانی که انسانها بافضای مجازی آشناشدند، به مرور، پیام رسانها، سایتها، چت روم هاودرگاههایی برای ورود وتبادل نظرِ افراد رونق گرفتند. شاید بتوان خوبیها وبدیهای زیادی راازاین فضا وارتباطاتش برشمرد که حتی تجربه ماباشند ونه یک مشت تئوری که درکتابها یاسایتهای روانشناسی وسواد رسانه وفلان وبهمان آمده است. من دوست دارم درمورد یکی ازآفتهای فضای مجازی، کمی باشما درد دل کنم. درابتدا بگویم که این متن رابیشتر برای خودم مینویسم. برای تلنگری جدی تر از نداهای درونی وسرزنشهای گاه وبیگاه نفسِ سرزنش گَرَم. میخواهم بطور جدی تری دراین مورد تلاش کنم. درواقع میخواهم باعنوان کردن این آفت واینکه درحال ترک یک عادت بد درفضای مجازی هستم اعتراف کنم تاازروی شماخجالت بکشم ودیگر کمتر خطای قبلی ام راتکرار کنم.

وااااای دهقانی! خسته مان نکن! بگو بدانیم چه غلطی مرتکب شده ای؟ کدام آفت دنیای منحوس مجازی توراآزار داده است؟

+آفت صمیمیت ودوستی!

به محض ورودمان به گروههای مجازی، یک مشت خانم وآقا، به مرور باهم آشنا میشویم. ازدرون خودمان راخالی میکنیم وازعلایق وعواطف واخلاقیاتمان باهم چت میکنیم ویا صوت وتصویری ارائه میکنیم. کم کم باهم آشناتر شده وکار به شوخی وخنده وسرکارگذاشتن همدیگر ویاکل کل هایی دوستانه یامغرضانه میرسد. باکمک استیکر ها وگیف ها وایموجی های مختلف محفل مجازی مان راجذاب وبامزه میکنیم. به حرفهای هم باهمان استیکرها وگیفها وایموجی ها عکس العمل نشان میدهیم. ازهم جانبداری میکنیم یاباهم لج میکنیم. دراین بین دوستیها یاناراحتی هایی شکل میگیرد.

درواقع خیلی ازماازعکس العمل های دنیای حقیقی خودمان به شدت فاصله گرفته ایم.

مادردنیای واقعی، خودی داریم. ولی خودمجازی ما گا هی شبیه خود حقیقی مان نیست. مثلا ممکن است دردنیای واقعی اصلا اهل شوخی باجنس مخالف ونامحرم نباشیم ولی درفضای مجازی اینکاررابه نهایت برسانیم.

لوس بازی‌ها یی دربعضی گروههای مجازی ویاحتی درچتهای خصوصی، گاهی بین دوغیر همجنس نامحرم دیده میشود که بنظر نامی جز آفت دوستی وصمیمیت نمیشود روی آنها گذاشت.

آیا شوخی بانامحرم ایراد دارد؟

درفضای مجازی که همدیگر رانمیبینند. آیا آنجا هم محل ایراد است؟

گاهی افراد دردنیای واقعی هم این حدود رارعایت نمیکنند. درمجازی هم. پس شاید سخنان من برای این افراد مسخره باشد ولی برای آقایان وخانمهایی که متدین ودین مدارند این سخنان شاید تلنگر باشد. (هرچند گفتم، اولین تلنگر به خودم هست)

ماکه دردنیای واقعی ازترس فتنه وگناه تاحد امکان حرف رابانامحرم کوتاه میکنیم، بانامحرمان لوندی ولوس بازی نمیکنیم، بانامحرم باوقاریم، چه میشود که درگروههای مجازی وچتهای خصوصی، به همین راحتی وارد فاز صمیمیت وفاز احساسی میشویم وحرفهای غیر ضروری خوراک لحظه لحظه مان میشود؟ (البته که صحبتهای علمی وتخصصی ومرتبط باشغل وضروری منظور نیست)

گاهی خودمان راتوجیه میکنیم که:

«مثل برادر (یاخواهر) منه!»

«جا پسر(یادختر) منه!»

«این که هنوز سن وسالی نداره!»

«این که خودش همسر وبچه داره!»

«این که همکار منه!»

«رابطه خانوادگی داریم!»

«جوابش رو ندم ناراحت میشه! (این یکی از نقطه ضعفهای خودمه متاسفانه)»

«بی ادبیه!»

...

...
...

اما واقعیت این است که گامهای شیطان بسیار ناپیدا ومخفی است ومادستورداریم مراقب خطوات الشیطان باشیم.

خداوند در قرآن می‌فرمایند:
وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ (بقره/۱۶۸) از گام‌های شیطان پیروی مکنید که او دشمن آشکار شماست.

اصلاگاهی فراموش میکنیم پشت این ایموجی های بچه گانه وبامزه واین صمیمیتها وبگو بخندها، یک انسان واقعی نشسته است

این بگو بخندها برای همه آفت دارد.

خانمها وآقایان مجرد راایده آل گرانسبت به همسرآینده میکند. چون ازشخصیتهای مجازی که درگروهها وچت روم ها دیده تنها خوبیهاومهربانیهاشان را دیده ونه کل واقعیت را وشاید دردنیای واقعی دنبال آنچنان همسری بگردد که یافت می نشود!

ویااصلا کسی که احساس وعواطف مجازی راازکاربران ودوستان مجازی اش دریافت میکند، شاید خیلی دیرتر به فکر همسر باشد که عواطف واحساسات راازاوبخواهد.

برای خانمها وآقایان متاهل هم باعث سرد شدن ارتباط باهمسرمیشود!

چه بسیار انسانهای متاهل خودشون رامصون ازاین آفتها دانسته اند وبا پُردلی وارد این گود ها شده اند اما توسط شیطان، ضربه فنی شده اند.
گواه آن آمار های سربه فلک کشیده ی خیانتها وبد بینی ها وسوء تفاهم های بین زوجهاست که دربسیاری ازموارد کار یک زندگی راحتی به طلاق رسانده است.
درست است که خیانت همیشه بوده وهمچنان هست اما قبول کنیم سرعت ارتباط بین انسانها درعصر تکنولوژی ودردنیای مجازی سرعت این امر راچند برابر وکار ارتباط بین انسانها راراحتتر وحتی میتوان گفت جذاب تر وفانتزی تر کرده است.

ارتباط پي در پي با اشخاصي که هر يک داراي ويژگي هاي شخصيتي و يا ظاهر جذابي هستند و مقايسه آن ها با همسر خود باعث مي شود که فرد احساس کند نکات منفي بسياري در همسرش وجود دارد، حال آن که به اين موضوع بي توجه است که تمامی اين خصوصيات در يک فرد جمع نمی شود. همچنين در اين بگو و بخندها اغلب افراد میتوانند چهره ای متفاوت از خود را به نمايش بگذارند و خود را صبورتر، مهربان تر و دوست داشتنی تر نشان دهند.

تصور کنيد آشپزی از صبح در آشپزخانه غذا درست ميکند و تا شب به غذاهای مختلف ناخنک مي زند و شب که به خانه برمي گردد ميلي به غذاي خانه ندارد. همين طور فردي که از صبح تا شب ناخنک احساسي، رواني و ارتباطي به نامحرم زده، ضمن اينکه مرتکب فعل حرام شده است، وقتي به خانه برمی گردد نيز ميل بالايي به رابطه حلال با همسرش و گفت وگو و تبادل احساسي و رواني با او نداردو اولين ضرر چنين ارتباطاتي اين است که کانون خانواده سرد می شود.

⭕️ اززمانی که این موضوع باکفشهای استوک دارش روی مغزم رژه میرود، کمتر تمایل دارم عضو گروهها شوم وگاهی دست لطف دوستان وهمکاران رابرای عضو شدن درگروههای دوستانه پس میزنم که ازهمین تریبون ازشون عذر میخوام🙏(البته ممکن هست خیلی هاشون اصلا این متن رانخوانند)

یااینکه اگر درگروههای مختلط دوستانه ودورهمی های دوستان وهمکاران عزیزم عضو هستم خیلی کم حرف شده ام🙂

درکل :

به همتون ارادت دارم وهمتون راخیلی دوست دارم 🌹

اما

چه کنم که خدارابیشترازشمادوست دارم واسلام دست وپای منو بسته:)

اگر دونامحرم در فضایی باشند،که نفرسوم نتواند وارد شود، نفر سوم قطعا شیطان است😈

وگاهی این فضا ممکن است درچت ایجاد شود.

اگر بایک نامحرم، چتی کرده ایم که راضی نیستیم شخص سوم آنهارابخواند، مصداق خلوت بانامحرم است.

شماهم زحمت بکشید نظرتون رابفرمایید، خوشحال میشوم اگر نظر مخالفی هم هست بفرمایید🙏

پ ن:بهار قرآن واطاعت که چند روزی است قلبهامون رابانسیم معنویش صفا داده وبهار طبیعت ونوروز هم که نرم نرمک از راه میرسد. هردوبهار برشمامبارک ان شاء الله ☘️🌸☘️