چرامثل نهنگها خودکشی دسته جمعی نمیکنیم؟

چرا این روزها کسی دراین مورد چیزی نمیگوید؟

چراکسی چیزی نمینویسد؟

چرابچه مذهبی ها، روضه خانگی نمیگیرند؟

چرا هیئت داران، عَلَم وکُتل ها رابرنمیدارند ودسته ی عزا بیرون نمی آورند؟

چرادیگهای حلیم وقیمه نذری رابرپا نمیکنند؟

مگرشما مذهبی ها به خاطر یک خبر از 1400 سال پیش که «محسن فاطمه رابین درودیوار کشتند» غیرتی نمیشدید؟ مشکی نمیپوشیدید؟ شهررا سیاه پوش نمیکردید؟ مگر در روضه ها وقتی به این بیت میرسیدیم که

«هزاران بار اجل برمرد خوشتر

که سیلی خوردن همسر ببیند»،

صورت هاتان رازخم نمیزدید؟ سینه هاتان راچاک نمیدادید؟

مگر برای آن لحظه که زینب (س) درمحفل یزید هتک حرمت شد یزله نمیکردید؟ لطمه نمیزدید؟

مگر برای دق مرگ شدن رقیه (س) سفره نمیگرفتید؟ روضه نمیخواندید؟

پس چه شد؟

نکند درمکتب حسین دچار کج فهمی شدیم؟

مگر حسین (ع) برای آزادی وآزادگی سرنداد؟ پس چه شد آزادگی مان؟

گویا مااشتباه فهمیدیم. حس کردیم باید برای حسین وزینب وزهراگریه کنیم، نه برای حرمت آزادگی!

نه برای اسارت وهتک حرمت حقیقت!

نه برای کشته شدن انسانیت!

چرا طرفداران زن زندگی آزادی، هیچ عکس العملی نشان نمی‌دهند؟

چراتحصن واعتراض نمیکنند؟ چرااستوری وتوئیت نمیکنند؟

چرانمیروند مقابل طرفداران اسراییل سطل آشغال ها راآتش بزنند؟

چرامحصولات اسرائیلی راتحریم نمیکنند؟

چرا ازبازیگرانشان نطُق کشی نمیکنند که برای هالیوود بازی نکنند؟

چرانمیروند شیشه های شرکتهای اسرائیلی رابشکنند؟

چرابی بی سی واینتر نشنال خفه خون گرفته اند؟

چراکشورهای اروپایی که به خاطر مرگ دختری، درکلاس آموزشی ارشادایران، اینهمه بیانیه وخبر ورپرتاژ رفتند ودلار پاشی کردند، همه مرده اند؟

مگر این زنان که دربیمارستان شفا هتک حرمت شدندوسپس کشته شدند، زن نبودند؟

به من خبر رسيده كه مردى از لشكر شام به خانه زنى مسلمان و زنى غير مسلمان كه در پناه حكومت اسلام بوده وارد شده، و خلخال و دستبند و گردن بند و گوشواره هاى آنها را به غارت برده، در حالى كه هيچ وسيله اى براى دفاع، جز گريه و التماس كردن، نداشته اند.
لشكريان شام با غنيمت فراوان رفتند بدون اين كه حتّى يك نفر آنان، زخمى بردارد، و يا قطره خونى از او ريخته شود، اگر براى اين حادثه تلخ، مسلمانى از روى تأسّف بميرد، ملامت نخواهد شد، و از نظر من سزاوار است.
شگفتا شگفتا، به خدا سوگند، اين واقعيّت قلب انسان را مى ميراند و دچار غم و اندوه مى كند كه شاميان در باطل خود وحدت دارند، و شما در حق خود متفرّقيد.
زشت باد روى شما و از اندوه رهايى نيابيد كه آماج تير بلا شديد. به شما حمله مى كنند، شما حمله نمى كنيد با شما مى جنگند، شما نمى جنگيد اين گونه معصيت خدا مى شود و شما رضايت مى دهيد.
نهج البلاغه خطبه 27

لعنت به تعصبات کورکورانه مان

لعنت به شعارهای مِیلی وپوشالی مان

لعنت به خبرهایی که نمیشود بازشان کرد

لعنت به سران کشورهای اسلامی که ساکتند

لعنت به سران کشورهای اسلامی که یاریگر اسرائیل شدند

لعنت به اسرائیل

لعنت به صهیونیسم