جامدات محلول در آب TDS

​

​جامدات جامد محلول (TDS) اندازه گیری محتوای ترکیب کلیه مواد آلی و معدنی در یک مایع در یک گرانول مولکولی ، یونیزه یا ریز (سلول کلوئیدی) است. جامدات محلول (TDS) را نمی توان معیار اصلی تعیین کیفیت آب دانست و اغلب درجه شفافیت آب را تعیین می کند. TDS به کلیه جامدات محلول در آب برابر با مجموع غلظتهای همه یونها در آب گفته می شود. مواد محلول در آب ممکن است ماهیت "آلی" یا "غیرآلی" داشته باشند.ہشرکت آب پاکسازان)
مواد معدنی (معدنی) محلول در آب عبارتند از: مواد معدنی ، فلزات و گازها. برخی از مواد آلی به صورت ذرات کلوئیدی است اما بیشتر مواد آلی محلول هستند. آلاینده های آلی می توانند باعث ایجاد بوی نامطبوع ، رنگ و مزه در آب شوند.

به طور کلی ، تعریف عملیاتی این است که مواد جامد باید به اندازه کافی کوچک باشند تا از فیلتراسیون از طریق فیلتر با منافذ 2 میکرومتر (اندازه اسمی یا کوچکتر) زنده بمانند. کل مواد جامد محلول معمولاً فقط برای سیستمهای آب شیرین مورد بحث قرار می گیرد ، زیرا شوری شامل برخی از یونهای تشکیل دهنده تعریف TDS است. کاربرد اصلی TDS در بررسی کیفیت آب جریان ها ، رودخانه ها و دریاچه ها است. اگرچه TDS به طور کلی یک آلاینده اصلی در نظر گرفته نمی شود (به عنوان مثال به نظر نمی رسد که با اثرات سلامتی همراه باشد) ، به عنوان نشانه ای از خصوصیات زیبایی آب آشامیدنی و به عنوان یک شاخص کل از وجود آرایه شیمیایی گسترده استفاده می شود .

فیتولیز ، مواد شیمیایی آلی و گازهای آلی از اجزای آلی محلول در آب هستند.
بسیاری از مواد محلول در آب نامطلوب هستند. مواد معدنی ، گازها و مواد آلی محلول در آب می توانند باعث ایجاد رنگ ، طعم و بوی نامطبوع شوند. برخی از ترکیبات شیمیایی ممکن است سمی باشند و نشان داده شده است که برخی از مواد آلی محلول باعث سرطان می شوند. البته شایان ذکر است که همه مواد محلول در آب مطلوب نیستند. اما مقدار مواد محلول در آب مورد نظر بسیار ناچیز است.
واحد اندازه گیری TDS میلی گرم در لیتر Mg / l است که به PPM معروف است.
برای اندازه گیری جامدات جامد محلول ، رسانایی الکتریکی (EC) آب اندازه گیری می شود. (ds / m) TDS (mg / l) = 640 EC

مقدار کل مواد جامد محلول در آب را می توان به دو روش بررسی کرد:
مقدار مجاز: حداکثر TDS مجاز برای آب آشامیدنی در استاندارد آب آشامیدنی مشخص شده است. این مقدار در استاندارد آب آشامیدنی ایران 1500 و در شرایط خاص 2000 میلی گرم در لیتر ذکر شده است.
مقدار بهینه: مقدار بهینه کل مواد جامد محلول در آب که در استاندارد مشخص نشده است. اما آنچه مسلم است این است که هر چه ناخالصی های محلول در آب (به ویژه مواد مضر برای بدن مانند نیترات ها) کمتر ، آب سالم و خوش طعم تری داشته باشد. از طرف دیگر ، کاهش مواد جامد محلول ممکن است منجر به تغییر طعم آب شود و از آنجا که طعم آب استاندارد نسبی است و با مصرف کنندگان مختلف متفاوت است ، آستانه تغییر طعم قابل اندازه گیری نیست و بنابراین در استاندارد ذکر نشده است.

با این توضیحات ، روشن است که ممکن است مقدار ناخالصی های محلول در یک نمونه آب از مقدار استاندارد فراتر نرود ، اما از نظر مصرف کننده ، نمونه برای مصرف مناسب نیست. به عنوان مثال ، محتوای جامد محلول در آب قم حدود 900 میلی گرم در لیتر است. مصرف این آب طبق استاندارد آب آشامیدنی مجاز شناخته می شود. اما همانطور که می دانیم آب قم برای مصرف مطلوب نیست و می توان آن را با استفاده از دستگاه های تصفیه آب خانگی با آب مطلوب و قابل قبول تری تهیه و مصرف کرد. یا مقدار نیترات در نمونه آب مشهد می تواند 45 میلی گرم در لیتر باشد. این مقدار کمتر از حداکثر مجاز در استاندارد (50 میلی گرم در لیتر) است. به عبارت دیگر ، این مقدار یک رگه قرمز است و هرچه مقدار نیترات در آب کمتر باشد ، آب سالم تر است. با تجهیزات تصفیه آب خانگی می توان میزان نیترات موجود در آب را تا 90٪ کاهش داد.
برای اندازه گیری میزان مواد محلول از آب ، از روش گرمایش استفاده می کنیم در این روش آب گیاه چینی را ریخته و آن را روی بخاری برقی تا دمای 103-105 درجه سانتیگراد گرم می کنیم. ما انجام می دهیم و اختلاف وزن در میلی گرم در هزار تقسیم بر حجم معمولی آب در میلی لیتر برابر با tds در قطعات در میلیون است.

اندازه گیری محتوای ترکیبی محلول در تمام مواد معدنی و آلی موجود در یک مایع به شکل معلق مولکولی ، یونیزه یا میکرو گرانول (سل کلوئیدی) است. غلظت TDS اغلب در قطعات در میلیون گزارش می شود (ppm). [شرکت آب پاکسازان] غلظت TDS آب را می توان با استفاده از یک متر دیجیتال تعیین کرد. [شرکت آب پاکسازان]

منابع اولیه برای TDS در دریافت آبها رواناب کشاورزی و رواناب مسکونی (شهری) ، آبهای کوهستانی غنی از خاک رس ، شستشوی آلودگی خاک و تخلیه آلودگی آب از منبع تصفیه خانه از تصفیه خانه های صنعتی یا فاضلاب است. متداول ترین ترکیبات شیمیایی کلسیم ، فسفات ها ، نیترات ها ، سدیم ، پتاسیم و کلرید است که در رواناب مواد مغذی ، رواناب کلی طوفان و رواناب از آب و هوای برفی که نمک های یخ زدگی جاده استفاده می شود ، یافت می شود. مواد شیمیایی ممکن است کاتیون ها ، آنیون ها ، مولکول ها یا جمع شده ها به میزان یک هزار مولکول یا کمتر باشد ، به شرطی که یک میکرو گرانول محلول تشکیل شود. عناصر عجیب و غریب و مضر TDS سموم دفع آفات ناشی از رواناب سطحی هستند. برخی از مواد جامد محلول طبیعی که به طور طبیعی رخ می دهند از هوازدگی و انحلال سنگ ها و خاک ناشی می شوند. ایالات متحده برای تأمین خوش طعم بودن آب آشامیدنی استاندارد ثانویه کیفیت آب 500 میلی گرم در لیتر را ایجاد کرده است.
مواد جامد محلول از جامدات معلق (TSS) متمایز می شوند ، بدین ترتیب که دومی نمی تواند از غربال 2 میکرومتر عبور کند و درعین حال به طور نامحدود در محلول معلق است. اصطلاح جامدات قابل حل به ماده ای با هر اندازه گفته می شود که در مخزن نگهدارنده ای که حرکت نمی کند معلق یا حل نشده باقی بماند و TDS و TSS را شامل نمی شود. [شرکت آب پاکسازان] مواد جامد قابل حل ممکن است شامل ذرات معلق بزرگتر یا مولکول های نامحلول باشند.

​

​