دستگاه تصفیه آب چاه ?

دستگاه تصفیه آب چاه چیست ؟

سرویس تصفیه آب ? آب شیرین کن دریایی دستگاه تصفیه آب چاه از جمله روش ها و دستگاه های مختلف برای تصفیه آب چاه ها وجود دارد و چارچوبی را برای انتخاب _ مقره شوی _ مناسب آنها با توجه به نوع آلاینده های موجود در آب چاه فراهم کنید. abpaksazan

روش ها و دستگاه های مختلفی برای از بین بردن آلاینده ها و همچنین موادی که ظاهر یا طعم و بوی آب چاه را تغییر می دهند وجود دارد. در پایان این مقاله ، جدولی ارائه شده است که روش های درمانی مناسب برای هر آلاینده را ارائه می دهد. دستگاه های تصفیه آب مختلف ، در یک دسته بندی کلی ، به دو دسته تقسیم می شوند: دستگاه های تصفیه آب (محل استفاده) و دستگاه های تصفیه آب (محل ورود). دستگاه های تصفیه آب در یک نقطه خاص برای فیلتر کردن مقدار کمی آب برای استفاده محدود مانند نوشیدن یا پخت و پز استفاده می شوند. این دستگاه ها معمولاً روی پیشخوان ، زیر سینک یا از شیر آب قرار می گیرند. با این حال ، دستگاه های تصفیه آب ورودی برای تصفیه کامل مصرف آب طراحی شده اند و در ورودی خط اصلی آب به خانه قرار دارند.

نکته مهم در این زمینه انتخاب دستگاه تصفیه آب بر اساس نوع آلاینده موجود در آب چاه مورد استفاده است. نصب ، بهره برداری و نگهداری صحیح دستگاه های تصفیه آب طبق دستورالعمل سازنده از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر به تعمیر و نگهداری رعایت نشود ، کارایی این دستگاه ها به مرور کاهش می یابد. علاوه بر این ، آب تصفیه شده توسط هر دستگاه تصفیه آب باید در زمان های مختلف آزمایش شود تا از اصالت آن اطمینان حاصل شود. در اینجا چند روش معمول تصفیه آب وجود دارد:

این فیلترها حاوی موادی بر پایه ذغال چوب ، ذغال سنگ یا چوب کربن هستند که ظرفیت جذب بالایی دارند و توانایی حذف بسیاری از انواع مواد آلی را دارند که باعث ایجاد طعم و بوی نامناسب در آب می شوند. قیمت آنها معمولاً کمتر از سایر دستگاه های تصفیه آب است و باعث هدر رفتن آب نمی شوند. البته برخی از این فیلترها مستعد رشد میکروب ها هستند و نیاز به نگهداری ، شستشو یا تعویض به موقع دارند. بسته به میزان آلاینده های موجود در آب و همچنین اندازه فیلتر استفاده شده ، زمان تعویض فیلترهای کربنی از چند روز تا چند سال متفاوت است. از فیلترهای کربن می توان هم در دستگاه های تصفیه آب نقطه استفاده (POU) و هم در تصفیه آب POE استفاده کرد.

این مواد اخیراً به طور خاص برای حذف آلاینده هایی مانند آرسنیک تولید شده اند. این مواد معمولاً از رزینهای هیدروکسید آهن ، اکسید آهن و تبادل یونی غنی شده با آهن استفاده می کنند. برخی از این مواد برای اطمینان از انطباق با استانداردهای ANSI و NSF آزمایش و تولید انبوه شده اند. این مواد علاوه بر تصفیه کامل آب ورودی می توانند برای تصفیه محل نیز مورد استفاده قرار گیرند.

تصفیه آب با اسمز معکوس بیشترین مقدار مواد معدنی و مواد معدنی را از آب خارج می کند. این فرآیند با وارد آوردن فشار به آب و عبور آن از یک غشا sem نیمه نفوذ پذیر رخ می دهد. در دستگاه های تصفیه آب اسمز معکوس ، تقریباً هر 1 تا 4 گالن آب ورودی ، حدود 1 گالن آب تصفیه شده تولید می کند و باقیمانده باقیمانده وارد فاضلاب می شود. دستگاه های تصفیه آب اسمز معکوس باید بصورت دوره ای بررسی و نگهداری شوند و فیلترها و غشاهای آنها به موقع تعویض شود. در غیر این صورت ، احتمال گرفتگی غشاها و در نتیجه کاهش کیفیت آب خروجی دستگاه وجود دارد. دستگاه تصفیه آب اسمز معکوس در نقطه مصرف آب استفاده می شود.

تقطیر فرآیندی است که در آن آب جوشانده می شود و بخار آب حاصل دوباره سرد می شود ، مایع می شود و در یک ظرف جداگانه ذخیره می شود. به این ترتیب املاح موجود در آب در سمت اولیه باقی مانده و آب تغلیظ شده کاملاً از مواد محلول در امان خواهد بود. تولید دستگاه تقطیر معمولاً چهار ساعت طول می کشد. به همین دلیل ، این روش انرژی زیادی را برای تولید آب خالص مصرف می کند. البته روش تقطیر مقداری از مواد آلی موجود در آب را از بین نمی برد بلکه غلظت آن را در آب افزایش می دهد. روش تقطیر در Point of Conservation Water (POU) استفاده می شود.

تبادل یونی فرآیندی است که طی آن یک یا چند نوع یون در آب با یون های موجود در "رزین" جایگزین می شوند. یکی از انواع این فرآیند ، انتقال یون های بار مثبت (کاتیون ها) است که مشهورترین نمونه آن سخت کننده های رزین است. در دستگاه های سخت کننده ، آب با سختی بالا ، ناشی از مقدار زیاد یون های کلسیم و منیزیم ، با رزین های حاوی یون های سدیم یا پتاسیم در تماس است و این یون ها مکان های خود را با یکدیگر مبادله می کنند. دستگاه های سخت کننده همچنین مقدار کمی یون آهن را از آب خارج می کنند. نوع دیگر تبادل یونی تبادل یونهای منفی (آنیون) بین رزین و آب است. در این نوع تبادل یونی ، آنیونهای موجود در آب (مانند یونهای سولفات یا یونهای آرسنیک) با یونهای کلر موجود در رزین جایگزین می شوند و از انواع مختلف رزینها در تبادل آنیون استفاده می شود.