اخلاق پژوهشی

به نام ایزد پاک
پژوهش علمی، زنجیره­ ای به هم پیوسته از حلقه­ هایی است که برای استحکام آن ضمن اهمیت حضور همه حلقه ها، هر حلقه بایستی دارای استحکام لازم باشد تا کل زنجیره پژوهش حفظ گردد. اخلاق در هر پژوهش علمی، مانند چتری است که بر این فرایند سایه افکنده و باعث تقویت و ارزشمندی آن می­ گردد.
هدف از گفتگو پیرامون اخلاق پژوهشی، مکلف کردن اساتید و دانشجویان به رعایت شئونات اخلاقی در علم است تا هدف از تحصیل در دانشگاه را صرفا گرفتن مدرک دانشگاهی ندانند.
جهت اهتمام به اخلاق پژوهشی موارد ذیل بایستی مورد توجه قرار گیرد.

وقت‌شناسی: یکی از مواردی که دانشجویان بخصوص دانشجویان تحصیلات تکمیلی بایستی بیاموزند، مدیریت زمان است. بخصوص زمانی که کار پایان نامه یا رساله را آغاز می کنند.

اخلاق علمی : یک محقق باید در حوزه تحقیقاتی خود حرفه ای و دارای اطلاعات کافی در آن زمینه باشد. گاهی برخی از محققین جوان در مقالات خود از تعداد منابع بسیار زیادی استفاده می کنند که ممکن است بسیاری از آنها را مطالعه نکرده باشند.

استناد : یکی از مهم ترین بخش های اخلاق پژوهشی، رعایت استناد مقالات علمی می باشد. محققین و پژوهشگران با استفاده از مقالات و نوشته های علمی دیگران، می توانند مقالات پژوهشی خود را غنی سازند.

رضایت درونی : همانطور در انتخاب های زندگی خود به سراغ علاقمندی هایمان می رویم، در انتخاب موضوع پژوهشی نیز بایستی علاقه خود را نسبت به موضوع انتخابی در نظر بگیریم.

سپاسگزاری : در انجام پژوهش، همیشه کسانی هستند که هم پای شما در پیشبرد اهدافتان به شما یاری می رسانند. استاد راهنما، مشاور، خانواده، دوستان و ...سهم زیادی در موفقیت شما دارند. سپاسگزاری و تقدیر از این افراد یکی از موارد مهم در اخلاق پژوهش است.

 نقد پذیری : یکی از جلوه‌های اخلاق پژوهش، پذیرش نقد است. بسیاری از پژوهشگران در برابر نقد سازنده مقاومت دارند. روحیه نقد پذیری یکی از مهارت‌های اخلاق پژوهش است.

دکتر صمدی

#اخلاق #اخلاق_پژوهش #اخلاق_پژوهشی #پژوهش #پژوهشگر #پژوهش_علمی #وقت_شناسی #اخلاق_علمی #استناد #رضایت_درونی #سپاسگزاری #نقد_پذیری